<h2>Wat is Buiktyfus?</h2> Buiktyfus is een ernstige infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie <em>Salmonella typhi</em>. De ziekte wordt voornamelijk overgedragen via besmet voedsel of drinkwater, vaak in gebieden waar de hygiëne en sanitaire voorzieningen onvoldoende zijn. Buiktyfus komt vooral voor in delen van Azië, Afrika, Midden- en Zuid-Amerika. Symptomen verschijnen meestal 1 tot 2 weken na besmetting en kunnen bestaan uit: <ul> <li>Langdurige koorts</li> <li>Hoofdpijn</li> <li>Buikpijn</li> <li>Verminderde eetlust</li> <li>Obstipatie of diarree</li> </ul> In ernstige gevallen kan buiktyfus leiden tot complicaties zoals darmperforaties, die levensbedreigend kunnen zijn zonder snelle behandeling. <h2>Waarom vaccineren tegen Buiktyfus?</h2> Reizigers naar risicogebieden lopen een verhoogd risico op besmetting, vooral wanneer zij straatvoedsel eten, in kleine dorpen verblijven of buiten de toeristische routes reizen. Hoewel goede hygiëne belangrijk blijft, is dat alleen niet voldoende. Vaccinatie biedt extra bescherming. Een buiktyfusvaccinatie wordt aanbevolen voor: <ul> <li>Reizigers naar gebieden met slechte sanitaire voorzieningen</li> <li>Mensen die langer dan enkele weken op reis gaan</li> <li>Reizigers die in nauw contact staan met de lokale bevolking</li> </ul> <h2>Het vaccinatieschema</h2> Er zijn twee typen buiktyfusvaccins: <ul> <li><strong>Injectievaccin (Typhim Vi of Typherix):</strong> Eenmalige injectie, biedt 2-3 jaar bescherming. Minimaal 2 weken voor vertrek toedienen.</li> <li><strong>Oraal vaccin (Vivotif):</strong> Drie capsules op afwisselende dagen, biedt ongeveer 1 jaar bescherming. Minder gangbaar in Nederland.</li> </ul> Kinderen vanaf 2 jaar kunnen het injectievaccin krijgen. Voor jongere kinderen is vaccinatie meestal niet nodig, tenzij bij langdurig verblijf. <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> Het buiktyfusvaccin wordt over het algemeen goed verdragen. Mogelijke milde bijwerkingen zijn: <ul> <li>Pijn, roodheid of zwelling op de injectieplaats</li> <li>Lichte koorts</li> <li>Vermoeidheid of hoofdpijn</li> </ul> Ernstige bijwerkingen zijn zeldzaam. Mensen met allergieën of een verzwakt immuunsysteem moeten eerst medisch advies inwinnen. <h2>Conclusie</h2> Vaccinatie tegen buiktyfus is een effectieve manier om jezelf te beschermen tijdens reizen naar gebieden met verhoogd risico. De ziekte kan ernstig verlopen, maar is met een eenvoudige injectie grotendeels te voorkomen. Laat je op tijd informeren en vaccineren bij een erkend reizigersvaccinatiecentrum.
Lees meerHoogtepunten Vietnam is een prachtig land met een rijke cultuur, adembenemende landschappen en heerlijk eten. Voor reizigers is het belangrijk om niet alleen te genieten, maar ook goed voorbereid te zijn op gezondheidsrisico’s. Het krijgen van de juiste reisvaccinaties en het volgen van algemene gezondheidsadviezen kan je vakantie veilig en zorgeloos maken. In dit artikel bespreken we welke vaccinaties aanbevolen zijn, algemene gezondheidszorgtips en wat je verder moet weten om gezond te blijven tijdens je verblijf in Vietnam. <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Vietnam</h2> Voor een reis naar Vietnam worden enkele specifieke vaccinaties aanbevolen. Deze kunnen variëren afhankelijk van de duur, het soort reis en de regio’s die je bezoekt. De belangrijkste zijn: <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Deze vaccinatie wordt aanbevolen voor alle reizigers, omdat deze ziektes wereldwijd voorkomen en ernstige complicaties kunnen geven.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Deze virusziekte wordt vaak overgedragen via voedsel en water. Hepatitis A vaccinatie is bijna altijd aanbevolen omdat de hygiënische omstandigheden in Vietnam verschillen van Nederland.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Vooral aan te raden voor reizigers die langdurig verblijven, intensief contact met de lokale bevolking hebben of medische behandelingen kunnen ondergaan.</li> <li><strong>Buiktyfus:</strong> Aangeraden voor reizigers die langer verblijven, off-the-beaten-path reizen of lokale maaltijden eten op plekken met twijfelachtige hygiëne.</li> <li><strong>Rabiës:</strong> Overweeg deze vaccinatie als je veel tijd buiten doorbrengt, vooral in landelijke gebieden, of als je met dieren in contact komt.</li> <li><strong>Japanse encefalitis:</strong> Aan te raden bij langdurig verblijf of reizen in landelijke gebieden tijdens het regenseizoen.</li> </ul> Daarnaast is het belangrijk om je inentingen tegen mazelen, bof en rodehond (MMR) te checken, aangezien uitbraken nog steeds mogelijk zijn. <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> Naast vaccinaties is het verstandig om ook aandacht te besteden aan algemene gezondheidsmaatregelen: <ul> <li><strong>Voorkom muggenbeten:</strong> Vietnam kent risico op dengue, malaria en andere door muggen overgebrachte ziekten. Gebruik DEET-houdende insectenspray, draag lange kleding en slaap onder een klamboe waar mogelijk.</li> <li><strong>Eet en drink veilig:</strong> Vermijd kraanwater, eet alleen gekookt of goed bereid voedsel en kies voor flessenwater. Was regelmatig je handen.</li> <li><strong>Medicatie en EHBO:</strong> Neem een kleine EHBO-kit mee en medicijnen tegen diarree, pijn en koorts. Informeer je arts over eventuele medicijnen die je mee moet nemen.</li> <li><strong>Zonbescherming:</strong> Het klimaat in Vietnam is tropisch, dus bescherming tegen de zon is essentieel.</li> <li><strong>Reisverzekering en medische zorg:</strong> Sluit een goede reisverzekering af met dekking voor medische kosten en repatriëring. De medische voorzieningen in stedelijke gebieden zijn meestal goed, maar op het platteland kunnen ze beperkt zijn.</li> </ul> <h2>Conclusie</h2> Reizen naar Vietnam is een fantastische ervaring, maar goede voorbereiding is cruciaal voor een gezonde en veilige trip. De juiste vaccinaties beschermen je tegen ernstige infectieziekten en met de juiste gezondheidszorgmaatregelen kun je gezondheidsproblemen voorkomen. Bezoek ruim voor vertrek een gespecialiseerde reizigerskliniek om een persoonlijk advies te krijgen dat past bij jouw reisplannen. Zo zorg je ervoor dat jouw avontuur in Vietnam onvergetelijk en zorgeloos verloopt.
Lees meerZuid-Afrika is een populaire bestemming vanwege zijn indrukwekkende natuur, wilde dieren en rijke cultuur. Voor een veilige en gezonde reis is het belangrijk om goed voorbereid te zijn, vooral wat betreft vaccinaties en algemene gezondheidszorg. Dit artikel bespreekt de belangrijkste vaccinaties, algemene gezondheidsadviezen en handige tips voor reizigers naar Zuid-Afrika. <h2>Heb ik een vaccinaties nodig voor reizen naar Zuid-Afrika</h2> Voor reizen naar Zuid-Afrika worden verschillende vaccinaties aanbevolen, afhankelijk van het reisgebied, de duur en het type activiteiten. Hieronder een overzicht van de belangrijkste vaccinaties: <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Standaardvaccinatie die vaak verplicht of aanbevolen is voor reizen.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Wordt aanbevolen voor vrijwel alle reizigers vanwege het risico op besmetting via voedsel en water.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Aanbevolen bij langdurig verblijf of intensief contact met lokale bevolking.</li> <li><strong>Tyfus:</strong> Vooral aanbevolen bij reizen naar landelijke gebieden of bij risico op consumptie van onveilig voedsel.</li> <li><strong>Rabiës (hondsdolheid):</strong> Overweeg bij reizen waarbij contact met dieren mogelijk is, vooral in landelijke of wildgebieden.</li> <li><strong>Gele koorts:</strong> Niet vereist bij directe reis vanuit Nederland, maar wel als je via een land reist waar gele koorts voorkomt.</li> <li><strong>Malaria profylaxe:</strong> In bepaalde gebieden, zoals het Krugerpark en delen van Limpopo, wordt malariaprofylaxe aanbevolen.</li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> Naast vaccinaties is het belangrijk om aandacht te besteden aan algemene gezondheidsadviezen: <ul> <li>Drink alleen flessenwater of water dat goed gekookt is.</li> <li>Eet alleen goed doorbakken of gekookt voedsel om het risico op maag- en darmklachten te verkleinen.</li> <li>Gebruik insectenwerende middelen om muggenbeten te voorkomen, vooral in malaria-gevoelige gebieden.</li> <li>Neem een kleine EHBO-kit mee met pleisters, ontsmettingsmiddel en eventuele persoonlijke medicatie.</li> <li>Zorg voor een goede reisverzekering die ook medische evacuatie dekt.</li> <li>Wees alert op zonbescherming; de zon in Zuid-Afrika kan erg intens zijn.</li> </ul> <h2>Conclusie</h2> Reizen naar Zuid-Afrika biedt een onvergetelijke ervaring, maar een goede voorbereiding is essentieel. Vaccinaties spelen een belangrijke rol in het voorkomen van ziekten en het behouden van je gezondheid tijdens de reis. Raadpleeg tijdig een gespecialiseerde reizigersadviespraktijk voor een persoonlijk advies. Volg daarnaast de algemene gezondheids- en veiligheidsrichtlijnen om optimaal te genieten van alles wat Zuid-Afrika te bieden heeft.
Lees meerTanzania is een Oost-Afrikaans land dat bekendstaat om zijn indrukwekkende wildparken zoals de Serengeti en de Ngorongoro-krater. Het is ook de thuisbasis van de hoogste berg van Afrika, de Kilimanjaro, en de prachtige eilanden van Zanzibar. Met zijn rijke natuur en diverse culturen is Tanzania een populaire bestemming voor avontuurlijke reizigers. <h2>Hoogtepunten van Tanzania</h2> Tanzania is een fascinerende bestemming voor reizigers die op zoek zijn naar natuur, avontuur en cultuur. Het land herbergt enkele van de meest iconische natuurwonderen van Afrika, zoals de Serengeti, de Ngorongoro-krater en de indrukwekkende Kilimanjaro. Ook de tropische stranden van Zanzibar trekken jaarlijks duizenden toeristen. Of je nu op safari gaat, bergtoppen beklimt of ontspant aan zee, Tanzania biedt een onvergetelijke ervaring.</p> <p>Door het diverse landschap en het tropische klimaat is het echter belangrijk om goed voorbereid op reis te gaan — en daar hoort ook aandacht voor gezondheid en vaccinaties bij. <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Tanzania?</h2> Voor een veilige reis naar Tanzania is het aan te raden om tijdig reisvaccinaties te regelen. Sommige vaccinaties zijn verplicht, andere worden sterk aanbevolen afhankelijk van je reisschema en verblijfsduur. <h3>Verplichte vaccinaties</h3> <ul> <li><strong>Gele koorts:</strong> Verplicht als je reist vanuit een land waar gele koorts voorkomt. Kom je rechtstreeks uit Nederland, dan is deze niet verplicht, maar wél aanbevolen bij bezoek aan risicogebieden.</li> </ul> <h3>Aanbevolen vaccinaties</h3> <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Aanbevolen voor vrijwel iedere reiziger.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Sterk aanbevolen vanwege mogelijke besmetting via voedsel of water.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Overwegen bij langer verblijf of risicovolle situaties.</li> <li><strong>Buiktyfus:</strong> Aanbevolen bij langer verblijf of bezoek aan landelijke gebieden.</li> <li><strong>Rabiës (hondsdolheid):</strong> Overwegen bij langer verblijf of veel contact met dieren.</li> <li><strong>Mazelen:</strong> Vaccinatie aanbevolen als je niet bent gevaccineerd of mazelen hebt doorgemaakt.</li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> Gezondheidszorg in Tanzania is beperkt buiten de grote steden. Zorg dat je in geval van nood weet waar de dichtstbijzijnde betrouwbare kliniek of ziekenhuis is. <h3>Gezondheidsvoorbereidingen</h3> <ul> <li><strong>Malariaprofylaxe:</strong> Malaria komt veel voor. Overleg met een arts over malariatabletten en gebruik muggenwerende middelen.</li> <li><strong>Drinkwater:</strong> Drink alleen flessenwater of gekookt water. Vermijd ijsblokjes en ongewassen groenten of fruit.</li> <li><strong>EHBO-kit:</strong> Neem pijnstillers, verbandmiddelen, diarreeremmers en ORS mee.</li> </ul> <h3>Praktische tips</h3> <ul> <li>Begin ruim op tijd met vaccinaties, liefst 6-8 weken voor vertrek.</li> <li>Neem een vaccinatieboekje of bewijs mee.</li> <li>Controleer je reisverzekering voor medische dekking.</li> </ul> <h2>Conclusie</h2> Een goede voorbereiding is cruciaal voor een gezonde en veilige reis naar Tanzania. Door tijdig de juiste vaccinaties te halen en gezondheidsmaatregelen te treffen, kun je zorgeloos genieten van de prachtige natuur, rijke cultuur en gastvrije bevolking. Of je nu op safari gaat of het historische Stone Town bezoekt, een gezond lichaam is de beste reisgenoot die je kunt hebben.
Lees meerThailand is al jaren een populaire bestemming onder reizigers. Met zijn tropische stranden, eeuwenoude tempels en bruisende steden biedt het land een rijke mix van cultuur, natuur en ontspanning. Een goede voorbereiding is echter essentieel, vooral op het gebied van gezondheid. In dit artikel lees je meer over de hoogtepunten van Thailand, aanbevolen vaccinaties, algemene gezondheidszorg en praktische tips voor een zorgeloze reis. <h2>Hoogtepunten van Thailand</h2> <ul> <li><strong>Chiang Mai & Chiang Rai:</strong> Tempels zoals Wat Phra That Doi Suthep en de Witte Tempel.</li> <li><strong>Bangkok:</strong> Koninklijk Paleis, Wat Pho, Wat Arun en drijvende markten.</li> <li><strong>Ayutthaya & Sukhothai:</strong> Historische steden met indrukwekkende ruïnes.</li> <li><strong>Eilanden:</strong> Koh Samui, Koh Tao en Koh Phi Phi voor strand en duikmogelijkheden.</li> <li><strong>Natuurparken:</strong> Khao Sok en Khao Yai voor jungle, watervallen en wilde dieren.</li> </ul> <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Thailand</h2> <ul> <li><strong>Basisvaccinaties:</strong> <ul> <li>DTP (Difterie, Tetanus, Polio)</li> <li>Hepatitis A</li> </ul> </li> <li><strong>Aanvullend afhankelijk van reisduur of -omstandigheden:</strong> <ul> <li>Hepatitis B</li> <li>Rabiës (Hondsdolheid)</li> <li>Japanse Encefalitis</li> <li>Buiktyfus</li> </ul> </li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> <ul> <li>Goede medische zorg in steden, beperkte zorg op het platteland.</li> <li><strong>Tips:</strong> <ul> <li>Drink alleen flessenwater, ook bij tandenpoetsen.</li> <li>Eet bij drukbezochte eetkraampjes en vermijd rauw voedsel.</li> <li>Gebruik muggenwerend middel met DEET en draag bedekkende kleding.</li> <li>Neem een reisapotheek mee (pleisters, ORS, pijnstillers, etc.).</li> <li>Bescherm je tegen zon en hitte: zonnebrandcrème en voldoende drinken.</li> </ul> </li> </ul> <h2>Conclusie</h2> <ul> <li>Thailand biedt een veelzijdige reiservaring vol cultuur, natuur en ontspanning.</li> <li>Met de juiste vaccinaties en gezondheidsvoorzorgsmaatregelen reis je veilig en zorgeloos.</li> <li>Bereid je goed voor om ten volle van je reis te kunnen genieten.</li> </ul>
Lees meer<h2>Wat is dengue?</h2> <p>Dengue, ook wel knokkelkoorts genoemd, is een virusinfectie die wordt overgedragen door de beet van besmette Aedes-muggen. Het komt veel voor in tropische en subtropische gebieden zoals:</p> <ul> <li>Zuid- en Zuidoost-Azië</li> <li>Latijns-Amerika</li> <li>Caribisch gebied</li> <li>Afrikaanse tropen</li> </ul> <p>Dengue veroorzaakt hoge koorts, hevige hoofdpijn, spier- en gewrichtspijn, huiduitslag en in sommige gevallen ernstige complicaties zoals bloedingen en orgaanfalen.</p> <h2>Waarom vaccineren tegen dengue?</h2> <p>Momenteel is er geen algemeen beschikbare reisvaccinatie tegen dengue die voor iedereen geschikt is. Een dengue-vaccin (Dengvaxia) is alleen geregistreerd voor mensen die al eerder dengue hebben gehad. Preventie bestaat daarom vooral uit het vermijden van muggenbeten.<br><br> Belangrijke redenen om alert te zijn op dengue zijn:</p> <ul> <li>De ziekte kan ernstig verlopen, vooral bij een tweede infectie</li> <li>Er is geen specifieke antivirale behandeling</li> <li>Het voorkomen van dengue helpt ernstige complicaties te vermijden</li> </ul> <h2>Bescherming tegen dengue</h2> <p>Aangezien een vaccin niet voor iedereen geschikt is, ligt de focus op het voorkomen van muggenbeten:</p> <ul> <li>Draag bedekkende kleding</li> <li>Gebruik muggenwerende middelen met DEET of picaridine</li> <li>Blijf binnen tijdens piekuren van muggenactiviteit (vroege ochtend en avond)</li> <li>Vermijd stilstaand water waar muggen zich voortplanten</li> </ul> <h2>Wanneer is vaccinatie mogelijk?</h2> <p>Het Dengvaxia-vaccin is alleen geschikt voor personen van 9 tot 45 jaar die eerder dengue hebben gehad en leven in endemische gebieden. Dit wordt zorgvuldig getest door artsen voordat vaccinatie wordt aanbevolen.</p> <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> <p>Voor degenen die in aanmerking komen voor vaccinatie zijn mogelijke bijwerkingen:</p> <ul> <li>Pijn en roodheid op de injectieplek</li> <li>Lichte koorts</li> <li>Hoofdpijn</li> </ul> <p>Het is belangrijk dat vaccinatie alleen onder medisch toezicht plaatsvindt.</p> <h2>Conclusie</h2> <p>Dengue is een belangrijke tropische ziekte zonder brede vaccinatieoptie voor reizigers. De beste bescherming is voorkomen van muggenbeten.<br><br> Plan je een reis naar een risicogebied? Neem dan voorzorgsmaatregelen tegen muggen en overleg met een reisspecialist voor persoonlijk advies.</p>
Lees meer<h2>Wat is Japanse encefalitis?</h2> <p>Japanse encefalitis (JE) is een virusinfectie die wordt overgedragen door muggen, vooral de Culex-mug. Het komt voornamelijk voor in landelijke gebieden van Zuid- en Zuidoost-Azië, zoals:</p> <ul> <li>India</li> <li>Thailand</li> <li>Vietnam</li> <li>Filipijnen</li> <li>Indonesië</li> </ul> <p>De meeste mensen krijgen geen symptomen of slechts milde klachten, maar in zeldzame gevallen kan het virus hersenvliesontsteking veroorzaken, wat kan leiden tot ernstige neurologische schade of de dood.</p> <h2>Waarom vaccineren tegen Japanse encefalitis?</h2> <p>Vaccinatie is de beste bescherming tegen JE, vooral omdat er geen specifieke behandeling is zodra de ziekte zich ontwikkelt.<br><br> De vaccinatie wordt aanbevolen voor reizigers die:</p> <ul> <li>Langdurig (meerdere weken tot maanden) in risicogebieden verblijven</li> <li>Veel buitenactiviteiten doen in landelijke gebieden, vooral tijdens het regenseizoen</li> <li>Plattelandsgebieden bezoeken waar de ziekte voorkomt</li> </ul> <h2>Vaccinatieschema</h2> <p>Het Japanse encefalitis-vaccin wordt gegeven via een serie injecties:</p> <ul> <li>2 doses met 28 dagen tussen de prikken (afhankelijk van het type vaccin)</li> <li>De bescherming begint ongeveer 1 tot 2 weken na de laatste prik</li> <li>De bescherming duurt minimaal 1 jaar, soms langer</li> </ul> <p>Het is aan te raden om minimaal 4 weken voor vertrek te starten met de vaccinatie, zodat de immuniteit op tijd is opgebouwd.</p> <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> <p>De vaccinatie is over het algemeen veilig. Veelvoorkomende bijwerkingen zijn:</p> <ul> <li>Pijn en roodheid op de injectieplek</li> <li>Lichte koorts</li> <li>Vermoeidheid of hoofdpijn</li> </ul> <p>Ernstige bijwerkingen zijn zeldzaam. Mensen met allergieën of immuungecompromitteerden moeten dit bespreken met hun arts.</p> <h2>Conclusie</h2> <p>Japanse encefalitis is een ernstige maar te voorkomen ziekte. Voor wie naar risicogebieden reist en buitenactiviteiten onderneemt, is de vaccinatie een belangrijke preventieve maatregel.<br><br> Overleg tijdig met een GGD of reiskliniek over jouw reisplannen, zodat je op tijd gevaccineerd bent en met een gerust hart kunt reizen.</p>
Lees meer<h2>Wat is gele koorts?</h2> <p>Gele koorts is een ernstige virusinfectie die wordt overgedragen via de beet van besmette muggen. Het komt vooral voor in:</p> <ul> <li>Sub-Sahara Afrika</li> <li>Amazoneregio (Zuid-Amerika)</li> </ul> <p>Het virus tast de lever aan en kan leiden tot hoge koorts, geelzucht, bloedingen en in ernstige gevallen overlijden. Er is geen geneesmiddel — alleen symptomatische behandeling. Preventie is dus essentieel.</p> <h2>Waarom vaccineren tegen gele koorts?</h2> <p>De vaccinatie tegen gele koorts is vaak verplicht of sterk aanbevolen voor bepaalde landen. Redenen om te vaccineren zijn onder andere:</p> <ul> <li>Bescherming tegen een potentieel dodelijke ziekte</li> <li>Wettelijke verplichting bij binnenkomst in sommige landen</li> <li>Voorkomen van verspreiding van het virus</li> </ul> <p>Veel landen eisen een internationaal vaccinatiebewijs (het ‘gele boekje’) als je uit een risicogebied komt of erdoorheen hebt gereisd.</p> <h2>Wie moet zich laten vaccineren?</h2> <p>De vaccinatie is verplicht of sterk aanbevolen als je reist naar:</p> <ul> <li>Landen in Sub-Sahara Afrika (zoals Ghana, Nigeria, Congo)</li> <li>Landen in Zuid-Amerika (zoals Bolivia, Brazilië, Peru)</li> <li>Gebieden met actieve uitbraken</li> </ul> <p>Let op: sommige landen eisen vaccinatie alleen als je uit een risicogebied komt — ook bij een overstap op een luchthaven in een endemisch land.</p> <h2>Vaccinatieschema</h2> <ul> <li>Één vaccinatie is voldoende voor levenslange bescherming</li> <li>Minimaal 10 dagen voor vertrek laten toedienen</li> <li>Het vaccin wordt geregistreerd in het Internationale Bewijs van Vaccinatie (gele boekje)</li> </ul> <p>Voor kinderen vanaf 9 maanden is de vaccinatie toegestaan. Jongere kinderen krijgen het alleen bij verhoogd risico.</p> <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> <p>De vaccinatie tegen gele koorts is effectief en veilig. Mogelijke bijwerkingen:</p> <ul> <li>Lichte koorts of spierpijn</li> <li>Pijn of zwelling op de injectieplek</li> <li>In zeldzame gevallen: allergische reacties of neurologische complicaties</li> </ul> <p>Bij mensen ouder dan 60 of met een verzwakt immuunsysteem is overleg met een arts belangrijk, omdat het een levend verzwakt virus betreft.</p> <h2>Conclusie</h2> <p>Reis je naar (sub)tropische gebieden in Afrika of Zuid-Amerika? Laat je dan vaccineren tegen gele koorts — het beschermt je leven én voorkomt dat je geweigerd wordt aan de grens.<br><br> Maak tijdig een afspraak bij de GGD of een erkende reiskliniek, bij voorkeur minimaal 2 weken voor vertrek. Zo ga je goed voorbereid op reis.</p>
Lees meer<h2>Wat is rabiës?</h2> <p>Rabiës is een virusinfectie die het centrale zenuwstelsel aantast. De ziekte wordt vrijwel altijd overgedragen via het speeksel van een besmet dier, meestal door:</p> <ul> <li>Een beet</li> <li>Een krab</li> <li>Een lik op een open wond of slijmvlies</li> </ul> <p>Dieren die het virus vaak overbrengen zijn onder andere:</p> <ul> <li>Honden</li> <li>Katten</li> <li>Apen</li> <li>Vleermuizen</li> </ul> <p>Zodra symptomen optreden, is rabiës vrijwel altijd dodelijk. Klachten beginnen vaak met koorts en hoofdpijn en verlopen snel naar verlamming, slikproblemen, angst, coma en overlijden.</p> <h2>Waarom vaccineren?</h2> <p>Rabiës is vrijwel niet te behandelen zodra de symptomen optreden. Daarom is preventie cruciaal.<br><br> Er zijn twee vormen van bescherming:</p> <ul> <li><strong>Post-expositie profylaxe (PEP):</strong> vaccinatie na contact met een mogelijk besmet dier, vaak inclusief immunoglobulinen.</li> <li><strong>Pre-expositie vaccinatie:</strong> preventieve vaccinatie vóór de reis, waardoor minder behandeling nodig is na blootstelling.</li> </ul> <p>Immunoglobulinen zijn in veel landen slecht beschikbaar, dus vooraf vaccineren geeft een groot voordeel.</p> <h2>Voor wie is een rabiës-vaccinatie aanbevolen?</h2> <p>De vaccinatie is niet voor alle reizigers verplicht, maar wordt aangeraden bij reizen naar gebieden met een verhoogd risico:</p> <ul> <li>Landelijke gebieden in Azië, Afrika en Latijns-Amerika</li> <li>Reizen buiten de gebaande paden of met beperkte medische voorzieningen</li> <li>Lange verblijven of backpacktrips</li> <li>Werken of vrijwilligerswerk met dieren</li> <li>Reizen met jonge kinderen</li> </ul> <h2>Vaccinatieschema</h2> <p>De pre-expositie rabiësvaccinatie bestaat uit:</p> <ul> <li>2 injecties op dag 0 en dag 7 (standaard sinds 2018)</li> </ul> <p>De bescherming is langdurig.</p> <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> <p>De rabiës-vaccinatie is veilig. Mogelijke bijwerkingen zijn mild en van korte duur:</p> <ul> <li>Pijn of roodheid op de prikplek</li> <li>Lichte koorts</li> <li>Vermoeidheid of spierpijn</li> </ul> <p>Ernstige bijwerkingen komen zelden voor. De voordelen van bescherming tegen een vrijwel altijd dodelijke ziekte wegen ruimschoots op tegen de mogelijke nadelen.</p> <h2>Conclusie</h2> <p>Ga je op reis naar een gebied waar rabiës voorkomt? Dan is het verstandig om je te laten vaccineren — vooral als je ver van medische zorg verblijft of met dieren in aanraking kunt komen.</p>
Lees meerReizen naar het buitenland kan een verrijkende ervaring zijn, maar het brengt soms ook gezondheidsrisico’s met zich mee. Afhankelijk van je bestemming, de duur van je verblijf, de manier van reizen en je persoonlijke gezondheidssituatie, kunnen bepaalde vaccinaties noodzakelijk of sterk aanbevolen zijn. In dit artikel lees je welke (reis)vaccinaties vaak worden aangeraden en waar je op moet letten. <h2>Basisvaccinaties</h2> <p>In Nederland ben je meestal al gevaccineerd tegen een aantal ziekten via het Rijksvaccinatieprogramma. Dit zijn onder andere:</p> <ul> <li>Difterie, Tetanus en Polio (DTP)</li> <li>Mazelen, Bof en Rode hond (BMR)</li> <li>Hepatitis B (voor sommige groepen)</li> </ul> <p>Voor veel landen buiten Europa wordt een herhaling van de DTP-vaccinatie aangeraden als je laatste prik meer dan tien jaar geleden was. Ook een BMR-vaccinatie wordt geadviseerd als je nooit mazelen hebt gehad of niet (volledig) gevaccineerd bent.</p> <h2>Aanvullende reisvaccinaties</h2> <p>Afhankelijk van je reisbestemming kunnen aanvullende vaccinaties nodig zijn. De meest voorkomende zijn:</p> <h3>1. Hepatitis A</h3> <p>Een leverontsteking die wordt overgedragen via besmet voedsel of water. Aanbevolen voor reizen naar Azië, Afrika, Latijns-Amerika en Oost-Europa.</p> <h3>2. Gele koorts</h3> <p>Komt voor in delen van Afrika en Zuid-Amerika. Voor sommige landen is vaccinatie verplicht. Vereist een internationaal vaccinatiebewijs (het ‘gele boekje’).</p> <h3>3. Buiktyfus</h3> <p>Voorkomt in gebieden met slechte hygiëne. Aanbevolen bij een langer verblijf of reizen buiten de gebaande paden in bijvoorbeeld Azië of Latijns-Amerika.</p> <h3>4. Rabiës (hondsdolheid)</h3> <p>Ernstige virusinfectie overgedragen via dieren. Vaccinatie aanbevolen bij verblijf in afgelegen gebieden of als je met dieren werkt.</p> <h3>5. Japanse encefalitis</h3> <p>Komt voor in landelijke gebieden van Zuidoost-Azië. Aanbevolen bij langdurig verblijf tijdens regenseizoen.</p> <h2>Malariaprofylaxe</h2> <p>Voor malaria bestaat nog geen vaccin. Wel kun je medicijnen gebruiken om besmetting te voorkomen. Laat je hierover goed informeren op basis van je bestemming en reisduur.</p> <h2>Vaccinatieadvies op maat</h2> <p>Ieder persoon en iedere reis is anders. Laat je daarom ruim op tijd (bij voorkeur 4-6 weken voor vertrek) adviseren door een gekwalificeerd reizigersadviseur. Zij houden rekening met je gezondheid, vaccinatiestatus en reisplannen.</p> <h2>Tot slot</h2> <p>De juiste vaccinaties beschermen niet alleen jezelf, maar ook anderen. Neem altijd je vaccinatieboekje mee en volg de lokale gezondheidsadviezen op. Zo reis je veilig en verantwoord.</p>
Lees meer<p>Wanneer je op reis gaat naar verre bestemmingen, denk je waarschijnlijk aan mooie landschappen, andere culturen en avontuurlijke excursies. Maar minstens zo belangrijk is het voorbereiden van je gezondheid — en daar hoort de DTP-vaccinatie bij. Hieronder lees je wat de DTP-inenting inhoudt, waarom het belangrijk is, en voor welke bestemmingen het wordt aanbevolen.</p> <h2>Wat is DTP?</h2> <p>DTP staat voor Difterie, Tetanus en Polio — drie ernstige infectieziekten die in Nederland nauwelijks meer voorkomen dankzij het Rijksvaccinatieprogramma, maar die in veel andere landen nog wél regelmatig worden vastgesteld.</p> <ul> <li><strong>Difterie:</strong> Een bacteriële infectie die keelontsteking en ademhalingsproblemen kan veroorzaken. Komt vooral voor in (sub)tropische gebieden met slechte hygiëne.</li> <li><strong>Tetanus:</strong> Ook wel kaakklem genoemd. Wordt veroorzaakt door een bacterie die via vuil in wondjes binnendringt. Komt wereldwijd voor, ook in de natuur.</li> <li><strong>Polio:</strong> Een zeer besmettelijke virusziekte die verlammingsverschijnselen kan geven. Hoewel zeldzaam, zijn er nog regio’s waar het virus circuleert.</li> </ul> <h2>Waarom vaccineren tegen DTP?</h2> <p>In Nederland is vaccinatie tegen DTP onderdeel van het Rijksvaccinatieprogramma. Toch is een herhaling nodig als je naar risicogebieden reist, vooral als je laatste DTP-vaccinatie meer dan 10 jaar geleden was.<br><br> Vaccineren tegen DTP is belangrijk omdat:</p> <ul> <li>De ziektes ernstig of levensbedreigend zijn.</li> <li>Ze in sommige landen nog veel voorkomen.</li> <li>Reizen je in contact kan brengen met slechte hygiëne of wondrisico (bijv. bij kamperen of backpacken).</li> </ul> <h2>Het vaccinatieschema</h2> <p>Voor volwassenen en kinderen vanaf 6 jaar volstaat meestal één herhalingsprik, mits het basisschema in de jeugd is gevolgd.<br><br> Voor kinderen jonger dan 6 jaar of mensen zonder complete basisvaccinatie kan een aangepast schema gelden. Bespreek dit met een gekwalificeerd reizigersadviseur</p> <p>Belangrijk:</p> <ul> <li>De prik moet minimaal 2 weken voor vertrek worden gezet voor optimale bescherming.</li> <li>De bescherming duurt 10 jaar.</li> </ul> <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> <p>De DTP-vaccinatie is veilig en wordt wereldwijd al tientallen jaren toegepast. Bijwerkingen zijn meestal mild en kortdurend:</p> <ul> <li>Pijn of zwelling op de injectieplek</li> <li>Lichte koorts of vermoeidheid</li> <li>In zeldzame gevallen een allergische reactie</li> </ul> <p>Ernstige bijwerkingen zijn uiterst zeldzaam. Heb je eerder een allergie of heftige reactie gehad op een vaccin? Bespreek dit dan vooraf met een arts.</p> <h2>Conclusie</h2> <p>Een DTP-vaccinatie is een eenvoudige, effectieve manier om jezelf te beschermen tegen drie ernstige ziekten tijdens je reis. Laat je tijdig vaccineren — vooral als je afreist naar risicogebieden of avontuurlijke activiteiten onderneemt.</p>
Lees meer<h2>Wat is BMR?</h2> BMR staat voor bof, mazelen en rodehond – drie zeer besmettelijke virussen die ernstige complicaties kunnen veroorzaken. De bof kan leiden tot doofheid, hersenvliesontsteking of onvruchtbaarheid bij mannen. Mazelen veroorzaakt hoge koorts, huiduitslag, luchtwegklachten en kan complicaties geven zoals longontsteking of hersenontsteking. Rodehond is meestal mild, maar erg gevaarlijk voor ongeboren baby's: besmetting tijdens de zwangerschap kan aangeboren afwijkingen veroorzaken. De virussen verspreiden zich via druppeltjes in de lucht bij hoesten en niezen. <h2>Waarom vaccineren tegen BMR?</h2> De BMR-vaccinatie beschermt tegen drie gevaarlijke infectieziekten in één prik. Omdat de ziektes zeer besmettelijk zijn, is een hoge vaccinatiegraad nodig om groepsimmuniteit te behouden. Vaccinatie voorkomt ernstige complicaties en uitbraken. Vooral mazelen komt nog regelmatig voor in gebieden met lage vaccinatiegraad. Bij jonge kinderen of zwangere vrouwen kan besmetting grote risico’s met zich meebrengen. Door vaccinatie zijn deze ziekten in Nederland sterk verminderd. <h2>Het vaccinatieschema</h2> In Nederland wordt de BMR-vaccinatie gegeven via het Rijksvaccinatieprogramma. De eerste prik wordt toegediend op de leeftijd van 14 maanden, en de tweede op 9-jarige leeftijd. Deze twee doses bieden langdurige bescherming, waarschijnlijk levenslang. Kinderen die naar landen reizen waar mazelen nog veel voorkomt, kunnen soms al eerder gevaccineerd worden (vanaf 6 maanden), waarna de twee standaardprikken alsnog nodig zijn. <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> De BMR-vaccinatie is veilig en effectief. Bijwerkingen zijn meestal mild: koorts, lichte huiduitslag of tijdelijke zwelling van de klieren. Deze treden meestal 5 tot 12 dagen na vaccinatie op. In zeldzame gevallen kunnen kinderen een koortsstuip krijgen, maar blijvende schade is zeer ongewoon. Het vaccin bevat verzwakte levende virussen, maar veroorzaakt geen echte ziekte. Ernstige bijwerkingen zijn zeer zeldzaam, terwijl de risico’s van de ziektes zelf vele malen groter zijn. <h2>Vaccinatie in Nederland</h2> De BMR-vaccinatie maakt sinds 1987 deel uit van het Rijksvaccinatieprogramma. Deelname is vrijwillig, maar wordt sterk aanbevolen. Door de hoge vaccinatiegraad zijn mazelen, bof en rodehond in Nederland zeldzaam geworden, maar lokale uitbraken komen voor bij groepen met lage vaccinatiegraad. De vaccinatie is gratis voor kinderen via het consultatiebureau en de jeugdgezondheidszorg. Bij inhaalvaccinaties of reizen kunnen ook volwassenen zich laten vaccineren. <h2>Conclusie</h2> De BMR-prik beschermt tegen drie besmettelijke en potentieel gevaarlijke kinderziektes. Vaccinatie is belangrijk voor individuele bescherming én voor het voorkomen van uitbraken in de samenleving. Dankzij het Rijksvaccinatieprogramma zijn deze ziektes sterk teruggedrongen, maar blijven ze een risico zonder voldoende vaccinatie. De BMR-vaccinatie is veilig, effectief en van groot belang voor de volksgezondheid.
Lees meer<h2>Wat is hepatitis B?</h2> Hepatitis B is een ernstige infectie van de lever veroorzaakt door het hepatitis B-virus (HBV). Het virus wordt overgedragen via bloed, sperma, vaginaal vocht of van moeder op kind bij de geboorte. Veelvoorkomende manieren van besmetting zijn onveilige seks, gebruik van besmette naalden of instrumenten, en bloedtransfusies in landen waar het bloed niet goed gecontroleerd wordt. Hepatitis B kan acuut zijn, met symptomen zoals geelzucht, vermoeidheid, buikpijn, misselijkheid en donkere urine, maar kan ook chronisch worden. Chronische hepatitis B kan leiden tot levercirrose, leverfalen of leverkanker. Vooral jonge kinderen hebben een hoog risico om chronisch drager te worden als ze besmet raken. <h2>Waarom vaccineren tegen hepatitis B?</h2> Vaccinatie tegen hepatitis B is de meest effectieve manier om besmetting te voorkomen. Het is vooral belangrijk voor mensen met een verhoogd risico, zoals pasgeborenen van moeders met hepatitis B, gezondheidswerkers, mensen die seks hebben met wisselende partners, mannen die seks hebben met mannen, mensen die injecteren met drugs, en reizigers naar gebieden met hoge HBV-prevalentie. Door vaccinatie wordt niet alleen het individu beschermd, maar ook de verspreiding van het virus in de samenleving verminderd. <h2>Het vaccinatieschema</h2> Het hepatitis B-vaccin wordt meestal in drie doses gegeven. De standaardplanning is: eerste dosis op dag 0, tweede dosis na 1 maand en de derde na 6 maanden. Soms wordt een versnelde schema gebruikt, bijvoorbeeld bij reizigers, met injecties op dag 0, 7 en 21, gevolgd door een boosterdosis na 1 jaar. Baby’s in Nederland krijgen het hepatitis B-vaccin als onderdeel van het Rijksvaccinatieprogramma, meestal gecombineerd met andere vaccins. Ook volwassenen kunnen zich laten vaccineren via de huisarts, GGD of reiskliniek. <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> Het hepatitis B-vaccin is veilig en goed onderzocht. De meeste bijwerkingen zijn mild, zoals pijn of roodheid op de prikplek, lichte koorts of vermoeidheid. Ernstige bijwerkingen zijn uiterst zeldzaam. Het vaccin bevat geen levend virus en kan dus geen hepatitis B veroorzaken. Mensen met een allergie voor een bestanddeel van het vaccin moeten vooraf overleggen met een arts. <h2>Vaccinatie in Nederland</h2> In Nederland is hepatitis B-vaccinatie onderdeel van het Rijksvaccinatieprogramma voor baby’s sinds 2011. Daarnaast wordt vaccinatie aangeboden aan risicogroepen zoals mannen die seks hebben met mannen, mensen met een verhoogd beroepsrisico, en personen met een partner of gezinslid die drager is van het virus. Ook wordt vaccinatie aangeraden aan reizigers naar gebieden waar hepatitis B veel voorkomt. De GGD en reisklinieken bieden deze vaccinaties aan. <h2>Conclusie</h2> Hepatitis B is een ernstige virusinfectie met mogelijk levenslange gevolgen. Vaccinatie is een veilige en effectieve manier om jezelf en anderen te beschermen. In Nederland zijn zowel algemene vaccinatie voor kinderen als gerichte vaccinatie voor risicogroepen beschikbaar. Door vaccinatie kan chronische hepatitis B en de daaruit voortvloeiende leverproblemen grotendeels worden voorkomen.
Lees meer<h2>Wat is hepatitis A?</h2> Hepatitis A is een besmettelijke leverziekte veroorzaakt door het hepatitis A-virus (HAV). Het virus verspreidt zich voornamelijk via de fecaal-orale route, wat betekent dat besmetting meestal plaatsvindt door het eten of drinken van voedsel of water dat is vervuild met uitwerpselen van een besmet persoon. Ook nauw persoonlijk contact met een besmet persoon kan tot overdracht leiden. De ziekte komt wereldwijd voor, vooral in gebieden met slechte hygiënische omstandigheden. De symptomen van hepatitis A variëren van mild tot ernstig en treden meestal 2 tot 6 weken na besmetting op. Veelvoorkomende klachten zijn koorts, vermoeidheid, buikpijn, misselijkheid, braken, donkere urine, geelzucht (gele verkleuring van huid en ogen) en verlies van eetlust. Bij jonge kinderen verlopen infecties vaak zonder duidelijke symptomen, terwijl volwassenen vaak ernstiger ziek worden. De ziekte is doorgaans niet chronisch en geneest meestal vanzelf, maar kan soms langdurig herstel vergen. <h2>Waarom vaccineren tegen hepatitis A?</h2> Vaccinatie is een effectieve manier om hepatitis A te voorkomen. Het vaccin bevat geïnactiveerd (dood) virus en stimuleert het immuunsysteem om afweerstoffen te maken. Hierdoor is men na vaccinatie beschermd tegen infectie. De hepatitis A-vaccinatie wordt aanbevolen voor mensen met een verhoogd risico op besmetting of complicaties, zoals: reizigers naar landen waar hepatitis A veel voorkomt (o.a. Afrika, Azië, Midden- en Zuid-Amerika), personen met een chronische leverziekte (waaronder hepatitis B of C), mensen met een verhoogd risico op contact met besmette personen (zoals personeel in de kinderopvang, gezondheidszorg of instellingen), mannen die seks hebben met mannen, personen die drugs gebruiken, vooral bij gedeeld gebruik van injectiemateriaal, en personen met een verstandelijke beperking in zorginstellingen. <h2>Het vaccinatieschema</h2> De hepatitis A-vaccinatie wordt meestal in twee doses toegediend. De eerste dosis biedt al na 2 weken bescherming en wordt gevolgd door een tweede dosis na 6 tot 12 maanden. Na deze boostervaccinatie is men ten minste 25 jaar, en waarschijnlijk levenslang, beschermd. Voor kinderen vanaf 1 jaar is het vaccin ook geschikt. Soms wordt het hepatitis A-vaccin gecombineerd met het hepatitis B-vaccin (het zogenaamde Twinrix-vaccin). Dit gecombineerde vaccin vereist meestal drie doses, verspreid over 6 maanden. <h2>Bijwerkingen en veiligheid</h2> Het hepatitis A-vaccin is over het algemeen veilig. Bijwerkingen zijn meestal mild en van korte duur. Ze kunnen bestaan uit pijn, roodheid of zwelling op de injectieplaats, lichte koorts of vermoeidheid. Ernstige bijwerkingen zijn zeldzaam. <h2>Vaccinatie in Nederland</h2> In Nederland is de hepatitis A-vaccinatie geen onderdeel van het Rijksvaccinatieprogramma. Reizigers moeten de vaccinatie zelf regelen via de GGD of een reiskliniek. Voor risicogroepen kan vaccinatie soms vergoed worden via de zorgverzekering of vanuit de werkgever of instelling. <h2>Conclusie</h2> Hepatitis A is een besmettelijke en soms ernstige leverziekte die goed te voorkomen is door vaccinatie. Voor risicogroepen en reizigers naar endemische gebieden is vaccinatie sterk aanbevolen. Het vaccin is effectief, veilig en biedt langdurige bescherming. Goede hygiëne en bewustwording blijven daarnaast belangrijk bij het voorkomen van besmetting.
Lees meerMachu Picchu, het wereldberoemde Inca-complex in Peru, staat al jaren op de bucketlist van vele reizigers. De oude stad, die in de 15e eeuw werd gebouwd, ligt op ongeveer 2.430 meter boven zeeniveau en biedt een spectaculair uitzicht op de omliggende Andes. Voor avonturiers is de Incatrail dé ultieme route naar deze verborgen stad. Deze vierdaagse trekking leidt je door ruige bergen, weelderige jungle en langs oude Incaruïnes. Maar hoewel het uitzicht en de ervaring adembenemend zijn, brengt de hoge ligging ook serieuze gezondheidsrisico’s met zich mee, met name hoogteziekte. <h2>De uitdaging van de hoogte</h2> De Incatrail begint meestal in de buurt van Cusco, een stad die zelf al op 3.400 meter hoogte ligt. Dat betekent dat veel wandelaars al direct worden geconfronteerd met de effecten van de ijle lucht. Tijdens de trektocht stijg je zelfs tot een hoogte van ruim 4.200 meter bij de beruchte Dead Woman’s Pass, het hoogste punt van de route. Op deze hoogte bevat de lucht aanzienlijk minder zuurstof dan op zeeniveau, waardoor het lichaam harder moet werken om voldoende zuurstof op te nemen. <h2>Wat is hoogteziekte?</h2> Hoogteziekte, of Acute Mountain Sickness (AMS), ontstaat wanneer je lichaam zich niet snel genoeg kan aanpassen aan de verminderde zuurstof. Symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig. Veel voorkomende klachten zijn hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, vermoeidheid en een verminderde eetlust. In ernstige gevallen kan hoogteziekte leiden tot vochtophoping in de longen (hoogte-longoedeem) of hersenen (hoogte-hersoedeem), beide levensbedreigend. <h2>Voorbereiding en preventie</h2> Een goede voorbereiding is cruciaal om hoogteziekte te voorkomen. Deskundigen raden aan om minimaal twee dagen in Cusco of een andere hooggelegen stad te acclimatiseren voordat je aan de Incatrail begint. Rust nemen, veel water drinken en zware inspanningen vermijden helpen je lichaam wennen aan de hoogte. Het drinken van coca-thee, een traditioneel middel van de lokale bevolking, wordt ook vaak aangeraden, hoewel het effect wetenschappelijk niet is bewezen. Sommige reizigers kiezen ervoor om medicijnen zoals acetazolamide (Diamox) te gebruiken, die de symptomen van hoogteziekte kunnen verminderen. Overleg hierover altijd vooraf met een arts. Het belangrijkste advies blijft: luister naar je lichaam. Bij ernstige symptomen is afdalen de enige echte remedie. <h2>Tijdens de trektocht</h2> De gidsen op de Incatrail zijn getraind om hoogteziekte te herkennen en weten wat ze moeten doen in noodgevallen. Ze houden het tempo vaak bewust laag en plannen voldoende rustpauzes. Het is verstandig om licht te reizen, langzaam te lopen en diep en regelmatig te ademen. <h2>Conclusie: Een onvergetelijke ervaring</h2> Ondanks de risico’s kiezen duizenden mensen elk jaar voor deze legendarische tocht. Met de juiste voorbereiding en een goed bewustzijn van de gevaren is het mogelijk om veilig en gezond de top te bereiken. Het moment dat Machu Picchu na dagen wandelen eindelijk in zicht komt, maakt alle inspanningen meer dan waard. Machu Picchu en de Incatrail zijn niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een spirituele reis door het hart van de Andes. Door respectvol om te gaan met je eigen grenzen en de natuur, beleef je een onvergetelijk avontuur.
Lees meerde Zika-mug: Wat Moet Je Weten?</h2> Een zwangerschap is een bijzondere en spannende periode. Veel stellen kijken er reikhalzend naar uit om hun gezin uit te breiden. Helaas zijn er soms factoren die roet in het eten kunnen gooien of extra oplettendheid vragen. Eén van die factoren is het Zika-virus, dat wordt overgedragen door de beruchte Zika-mug (Aedes aegypti). <h2>Wat is het Zika-virus?</h2> Het Zika-virus is een infectieziekte die vooral voorkomt in tropische en subtropische gebieden, zoals Zuid- en Midden-Amerika, het Caribisch gebied, delen van Afrika en Azië. De meeste mensen die besmet raken met het virus merken nauwelijks iets of krijgen milde klachten zoals koorts, huiduitslag, hoofdpijn, spierpijn en rode ogen. Deze klachten verdwijnen vaak binnen een week. <h2>Waarom is Zika gevaarlijk tijdens de zwangerschap?</h2> Hoewel het virus doorgaans onschuldig is voor de meeste mensen, is het een ander verhaal voor zwangere vrouwen of vrouwen die zwanger willen worden. Een besmetting tijdens de zwangerschap kan ernstige gevolgen hebben voor het ongeboren kind. Het Zika-virus kan namelijk microcefalie veroorzaken, een aandoening waarbij de baby wordt geboren met een abnormaal klein hoofd en ernstige ontwikkelingsstoornissen. Ook andere neurologische afwijkingen en miskramen worden in verband gebracht met het virus. <h2>Zwangerschapswens en reizen: waar moet je op letten?</h2> Heb je een zwangerschapswens en overweeg je om naar een gebied te reizen waar het Zika-virus voorkomt? Dan is het belangrijk om goed geïnformeerd te zijn. De GGD en het RIVM adviseren vrouwen die zwanger zijn of zwanger willen worden om reizen naar Zika-risicogebieden uit te stellen als dat mogelijk is. Is reizen toch noodzakelijk, neem dan deze voorzorgsmaatregelen: <ul> <li>Gebruik altijd een muggenwerend middel met DEET.</li> <li>Draag bedekkende kleding, vooral in gebieden met veel muggen.</li> <li>Slaap onder een klamboe of in een goed afgesloten ruimte met airconditioning.</li> <li>Vermijd muggenbroedplaatsen zoals stilstaand water.</li> </ul> <h2>Hoe lang wachten na blootstelling?</h2> Ben je in een risicogebied geweest en heb je een kinderwens? Het advies is om extra voorzichtig te zijn. Vrouwen wordt geadviseerd om minimaal twee maanden te wachten met zwanger worden na terugkomst. Mannen wordt aangeraden om zelfs drie maanden te wachten met het verwekken van een kind, omdat het virus langere tijd in sperma aanwezig kan blijven. <h2>Goede voorbereiding geeft rust</h2> Een kinderwens vraagt om goede voorbereiding. Laat je voorafgaand aan je reis adviseren door een arts of gekwalificeerd reizigersadviseur over de risico’s en de beste maatregelen. Zo kun je met een gerust hart van je reis genieten én je plannen voor gezinsuitbreiding in goede banen leiden. Zwanger worden is een prachtige stap in het leven. Door je bewust te zijn van gezondheidsrisico’s zoals het Zika-virus en hier verstandig mee om te gaan, bescherm je niet alleen jezelf maar ook je toekomstige kindje.
Lees meerReizen tijdens de zwangerschap vraagt altijd om extra voorbereiding en voorzichtigheid, maar als je bestemming een gebied is waar de zika-mug voorkomt, is het belangrijk om nog alerter te zijn. De zika-virusinfectie wordt voornamelijk overgedragen door de Aedes-mug, die actief is in tropische en subtropische gebieden. Sinds de uitbraak in 2015-2016 is er wereldwijd veel aandacht voor de risico’s van zika, vooral voor zwangere vrouwen. <h2>Waarom is zika gevaarlijk tijdens de zwangerschap?</h2> Hoewel een infectie met het zika-virus meestal milde klachten veroorzaakt zoals koorts, huiduitslag, gewrichtspijn en vermoeidheid, kan het bij zwangere vrouwen ernstige gevolgen hebben voor het ongeboren kind. Het virus kan via de placenta het kind besmetten en leiden tot ernstige aangeboren afwijkingen, met name microcefalie (een te klein hoofdje en hersenafwijkingen). Ook andere neurologische complicaties zijn beschreven. Daarom raden gezondheidsinstanties, zoals het RIVM en de WHO, zwangere vrouwen sterk af om te reizen naar gebieden waar zika voorkomt. <h2>Waar komt de zika-mug voor?</h2> De zika-mug leeft vooral in: <ul> <li>Midden- en Zuid-Amerika</li> <li>Het Caribisch gebied</li> <li>Zuidoost-Azië</li> <li>Delen van Afrika</li> <li>Sommige eilanden in de Stille Oceaan</li> </ul> Hoewel het aantal besmettingen in veel gebieden de laatste jaren flink is afgenomen, blijft er een risico bestaan. Het is belangrijk om voor vertrek de meest recente adviezen te checken bij officiële instanties zoals het RIVM of je huisarts. <h2>Wat als je toch moet reizen?</h2> Soms is het niet mogelijk om een reis te vermijden, bijvoorbeeld voor werk of familieomstandigheden. In dat geval is het cruciaal om jezelf zo goed mogelijk te beschermen tegen muggenbeten. Denk aan de volgende maatregelen: <ul> <li>Draag bedekkende kleding (lange mouwen, lange broeken).</li> <li>Gebruik een insectenwerend middel met minstens 30% DEET (geschikt tijdens zwangerschap).</li> <li>Slaap onder een klamboe en verblijf in goed afgesloten ruimtes met airconditioning of horren.</li> <li>Vermijd stilstaand water waar muggen kunnen broeden.</li> </ul> Daarnaast is het verstandig om regelmatig medische controles te laten doen tijdens en na je reis. <h2>Andere manieren van besmetting</h2> Naast muggenbeten kan het zika-virus ook seksueel worden overgedragen. Als je partner recent in een zika-gebied is geweest, wordt aangeraden om tijdens de rest van de zwangerschap condooms te gebruiken of af te zien van seks. Dit voorkomt mogelijke overdracht van het virus naar jou en je baby. <h2>Conclusie</h2> Het beste advies voor zwangere vrouwen is om reizen naar gebieden met een verhoogd risico op zika te vermijden. Als reizen toch noodzakelijk is, neem dan alle mogelijke voorzorgsmaatregelen om muggenbeten te voorkomen en blijf goed in contact met je arts. Het welzijn van jou en je ongeboren kindje staat voorop, en een goede voorbereiding kan veel zorgen wegnemen.
Lees meerZwanger zijn is een bijzondere periode in het leven, maar het brengt ook extra verantwoordelijkheden en risico’s met zich mee—zeker wanneer je van plan bent te reizen naar een gebied waar malaria voorkomt. Malaria is een ernstige infectieziekte die wordt overgedragen door muggen en vooral voorkomt in delen van Afrika, Azië, Midden- en Zuid-Amerika. Voor zwangere vrouwen zijn de risico’s nog groter dan normaal, zowel voor de moeder als voor het ongeboren kind. <h2>Waarom is malaria extra gevaarlijk tijdens de zwangerschap?</h2> Tijdens de zwangerschap is het immuunsysteem van de vrouw minder sterk, waardoor ze vatbaarder is voor infecties. Malaria kan leiden tot ernstige complicaties zoals bloedarmoede, een verhoogd risico op een miskraam, vroeggeboorte of een laag geboortegewicht. In zeldzame gevallen kan het zelfs levensbedreigend zijn voor moeder en kind. Daarom is het advies van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) om reizen naar malariagebieden tijdens de zwangerschap zoveel mogelijk te vermijden. <h2>Toch reizen: hoe bereid je je voor?</h2> Soms is het niet mogelijk om een reis uit te stellen, bijvoorbeeld vanwege familieomstandigheden of werk. In dat geval is een goede voorbereiding essentieel: <ul> <li><strong>Overleg met een arts:</strong> Neem ruim van tevoren contact op met je huisarts of een gespecialiseerde reizigerskliniek. Zij kunnen je adviseren over de risico’s en welke maatregelen je het beste kunt nemen.</li> <li><strong>Medicatie:</strong> Er zijn maar een paar malariaprofylaxe-middelen die als relatief veilig worden beschouwd tijdens de zwangerschap, zoals chloroquine en mefloquine. De keuze van het middel hangt af van het land waar je naartoe reist, omdat niet overal dezelfde malariasoort voorkomt en sommige resistent zijn tegen bepaalde medicijnen.</li> <li><strong>Muggenwering:</strong> Omdat geen enkel medicijn 100% bescherming biedt, is het vermijden van muggenbeten cruciaal: <ul> <li>Slaap onder een geïmpregneerde klamboe.</li> <li>Gebruik insectenwerende middelen met DEET (tot 50% is toegestaan tijdens de zwangerschap).</li> <li>Draag lange mouwen en lange broeken, vooral in de avond en nacht wanneer muggen het meest actief zijn.</li> <li>Zorg ervoor dat deuren en ramen zijn voorzien van horren of blijf in kamers met airconditioning.</li> </ul> </li> </ul> <h2>Alternatieven overwegen</h2> Als het mogelijk is, kun je overwegen om je reis te verplaatsen naar een bestemming waar geen malaria voorkomt. Steeds meer landen hebben malariavrije regio’s die net zo aantrekkelijk zijn voor een vakantie, maar veel veiliger tijdens de zwangerschap. <h2>Wat te doen bij klachten?</h2> Krijg je tijdens of na je reis koorts, hoofdpijn of griepachtige klachten, neem dan direct contact op met een arts. Malaria kan zich tot maanden na de besmetting openbaren, en tijdige behandeling is cruciaal. <h2>Conclusie</h2> Reizen naar een malariagebied tijdens de zwangerschap brengt aanzienlijke risico’s met zich mee. Als het echt niet anders kan, bereid je dan zo goed mogelijk voor met medisch advies, preventieve medicatie en uitstekende muggenwering. Toch blijft het algemene advies: stel de reis uit als dat mogelijk is, en kies liever voor een bestemming zonder malaria.
Lees meerAls je op reis gaat naar gebieden waar muggen ziektes zoals malaria, dengue of gele koorts kunnen overbrengen, is een goed muggenwerend middel essentieel. DEET (diethyltoluamide) is wereldwijd het meest gebruikte en onderzochte bestanddeel in insectenwerende middelen. Het kan muggen, teken en andere bijtende insecten urenlang op afstand houden. Maar hoe gebruik je DEET op de juiste manier, en waar moet je op letten? In dit artikel leggen we het uit. <h2>Wat is DEET?</h2> DEET is ontwikkeld in de jaren ’40 door het Amerikaanse leger en wordt sindsdien gebruikt als effectief middel tegen insecten. Het werkt niet door insecten te doden, maar door hun reuk- en zintuigsystemen te verstoren, waardoor ze geen mensen meer kunnen lokaliseren. Middelen met DEET zijn verkrijgbaar in verschillende concentraties, meestal tussen de 10% en 50%. Hoe hoger het percentage, hoe langer de bescherming aanhoudt. <h2>Wanneer en waarom smeren?</h2> Je smeert je met DEET in als je risico loopt op insectenbeten, vooral in (sub)tropische gebieden waar muggen ziektes kunnen overbrengen. In Nederland kan het soms ook nuttig zijn, bijvoorbeeld tegen teken tijdens een boswandeling. DEET is effectief tegen muggen, steekvliegen, dazen en teken. De werkingstijd varieert: een product met 30% DEET beschermt ongeveer zes uur, terwijl 50% DEET tot tien uur kan werken. <h2>Hoe smeer je DEET goed?</h2> Om DEET veilig en effectief te gebruiken, zijn er een paar belangrijke regels: Smeer op onbedekte huid: Breng DEET alleen aan op plekken die niet door kleding worden bedekt. Onder kleding smeren is niet nodig en kan zelfs huidirritatie geven. Gebruik niet te veel: Een dunne, gelijkmatige laag is voldoende. Het is niet nodig om de huid nat te maken van het middel. Let op het gezicht: Smeer eerst je handen in en breng het dan voorzichtig aan op het gezicht. Vermijd contact met ogen, mond en wondjes. Combineer met zonnebrand: Smeer eerst zonnebrandcrème en wacht ongeveer 20 minuten. Breng daarna pas DEET aan. Anders kan de werking van beide middelen afnemen. Herhaal indien nodig: Als je veel zweet, zwemt of na enkele uren bescherming nodig hebt, moet je opnieuw smeren. <h2>Voor wie is DEET geschikt?</h2> Volwassenen en kinderen vanaf twee jaar kunnen DEET gebruiken, maar bij kinderen wordt meestal een lagere concentratie (tot 30%) aangeraden. Voor baby’s onder de twee maanden wordt DEET afgeraden; gebruik dan liever fysieke barrières zoals muskietennetten. <h2>Veiligheidsmaatregelen</h2> Hoewel DEET over het algemeen veilig is, kunnen sommige mensen last krijgen van huidirritatie of een allergische reactie. Test het middel bij twijfel eerst op een klein stukje huid. Was je handen na het aanbrengen en voorkom contact met kunststof, zoals brillen en horlogebandjes, omdat DEET plastic kan aantasten. <h2>Conclusie</h2> Insmeren met DEET is een eenvoudige en effectieve manier om je te beschermen tegen insectenbeten en daarmee tegen ernstige ziektes. Gebruik het op de juiste manier, kies een passende concentratie en wees alert op bijwerkingen. Zo kun je zorgeloos genieten van je reis of je verblijf in de natuur.
Lees meerOmeprazol is een veelgebruikt medicijn dat behoort tot de klasse van protonpompremmers (PPI's). Het wordt voornamelijk voorgeschreven om maagzuurproductie te verminderen bij aandoeningen zoals gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), maagzweren en dyspepsie. Buiktyfus, daarentegen, is een ernstige infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella enterica serotype Typhi. Hoewel omeprazol en buiktyfus op het eerste gezicht weinig met elkaar gemeen lijken te hebben, kunnen ze elkaar beïnvloeden, vooral bij reizigers naar risicogebieden. Dit artikel bespreekt de relatie tussen omeprazol en buiktyfus, evenals de rol van omeprazol bij de behandeling van maagklachten in verband met infecties zoals buiktyfus. <h2>Wat is Omeprazol?</h2> Omeprazol is een medicijn dat de productie van maagzuur blokkeert door de protonpomp in de maag te remmen. Dit helpt om maagzuur te verminderen, wat kan bijdragen aan verlichting van symptomen zoals brandend maagzuur, oprispingen en pijn in de bovenbuik. Het wordt ook gebruikt voor de behandeling van maagzweren en om het risico op maagzweren te verminderen bij mensen die langdurig niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAID's) gebruiken. Omdat omeprazol de maagzuurproductie onderdrukt, kan het ook het milieu in de maag veranderen, waardoor de effectiviteit van sommige antibiotica en de afweer tegen infecties zoals buiktyfus mogelijk beïnvloed wordt. <h2>Wat is Buiktyfus?</h2> Buiktyfus is een ernstige infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella Typhi. De ziekte verspreidt zich meestal via besmet voedsel en water en komt vaak voor in gebieden met slechte hygiëne en beperkte toegang tot schoon drinkwater. Buiktyfus wordt gekarakteriseerd door symptomen zoals koorts, buikpijn, diarree of constipatie, en soms huiduitslag. Zonder behandeling kan de ziekte ernstige complicaties veroorzaken, zoals bloedvergiftiging (sepsis) en darmperforatie. De behandeling van buiktyfus bestaat meestal uit antibiotica, zoals ciprofloxacine, azithromycine of ceftriaxon. Het is essentieel om de infectie vroegtijdig te behandelen om complicaties te voorkomen en herstel te bevorderen. <h2>Omeprazol en Buiktyfus: Mogelijke Interacties</h2> Hoewel omeprazol geen directe invloed heeft op Salmonella Typhi, kan het gebruik van omeprazol in combinatie met buiktyfusbehandeling of in risicogebieden voor buiktyfus enkele belangrijke overwegingen met zich meebrengen. Het belangrijkste punt van zorg is dat omeprazol de zuurgraad in de maag verlaagt, wat de absorptie van bepaalde antibiotica kan beïnvloeden. Sommige antibiotica, zoals azithromycine en ciprofloxacine, hebben een effectievere absorptie bij een zure omgeving. Wanneer omeprazol de maagzuurproductie vermindert, kan de opname van deze antibiotica verminderd worden, wat mogelijk leidt tot verminderde effectiviteit van de behandeling van buiktyfus. Dit is vooral relevant voor mensen die zowel omeprazol gebruiken voor maagklachten als antibiotica voor buiktyfus. Bovendien kan de lagere maagzuurproductie de afweermechanismen van het lichaam tegen infecties verzwakken. Maagzuur helpt namelijk bij het doden van veel ziekteverwekkers, waaronder bacteriën die via het voedsel of water in de maag komen. Dit kan een verhoogd risico op infecties veroorzaken, vooral bij reizigers naar risicogebieden voor buiktyfus. Het gebruik van omeprazol kan dus indirect bijdragen aan een verhoogd risico op het oplopen van infecties zoals buiktyfus, vooral in gebieden waar de hygiënische omstandigheden slecht zijn. <h2>Wanneer Omeprazol te Gebruiken in Risicogebieden?</h2> Als je omeprazol gebruikt en naar een risicogebied voor buiktyfus reist, is het belangrijk om extra voorzorgsmaatregelen te nemen. Naast het volgen van de gebruikelijke aanbevelingen voor het voorkomen van buiktyfus, zoals vaccinatie en het vermijden van onveilig voedsel en water, kan het raadzaam zijn om je arts te raadplegen over het gebruik van omeprazol tijdens je reis. Een arts kan mogelijk alternatieve medicijnen of behandelingen aanbevelen om de maagklachten te verlichten zonder de risicofactoren te verhogen. Het is ook belangrijk om op de hoogte te zijn van de interacties tussen omeprazol en de voorgeschreven antibiotica voor de behandeling van buiktyfus. In sommige gevallen kan het nodig zijn om de dosis omeprazol aan te passen of tijdelijk te stoppen met het medicijn, afhankelijk van je medische situatie en reisomstandigheden. <h2>Conclusie</h2> Omeprazol en buiktyfus hebben geen directe relatie, maar het gebruik van omeprazol kan indirect van invloed zijn op het risico op infecties zoals buiktyfus, vooral in risicogebieden. De verlaagde maagzuurproductie door omeprazol kan de effectiviteit van antibiotica beïnvloeden en het afweermechanisme van het lichaam verzwakken, waardoor de kans op het oplopen van infecties groter wordt. Reizigers die zowel omeprazol gebruiken als naar risicogebieden voor buiktyfus gaan, moeten extra voorzorgsmaatregelen nemen en hun arts raadplegen om de juiste behandelingsopties te bepalen. Het blijft belangrijk om ook de gebruikelijke hygiënemaatregelen te volgen om het risico op buiktyfus en andere infecties te minimaliseren.
Lees meerBuiktyfus, ook wel bekend als tyfus, is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella enterica serotype Typhi. De ziekte verspreidt zich voornamelijk via besmet voedsel of water en komt vooral voor in ontwikkelingslanden, waar sanitaire voorzieningen vaak onvoldoende zijn. Reizigers naar gebieden met een hoger risico, zoals delen van Azië, Afrika en Zuid-Amerika, moeten zich bewust zijn van de gevaren van buiktyfus en de preventieve maatregelen die ze kunnen nemen, zoals vaccinatie. <h2>Wat is Buiktyfus?</h2> Buiktyfus is een ernstige ziekte die gepaard gaat met koorts, buikpijn, diarree of constipatie, en soms huiduitslag. De symptomen beginnen meestal na een incubatietijd van 6 tot 30 dagen na besmetting. Als de ziekte niet op tijd wordt behandeld, kan deze leiden tot ernstige complicaties zoals bloedvergiftiging (sepsis), perforatie van de darmwand of zelfs de dood. De Salmonella Typhi-bacterie verspreidt zich via besmet voedsel en water, vooral in gebieden met slechte hygiëne. Wanneer een persoon besmet is, kunnen de bacteriën zich via de ontlasting in het milieu verspreiden en zo andere mensen besmetten. Het is daarom belangrijk om in risicogebieden extra aandacht te besteden aan hygiëne en voedselveiligheid. <h2>Reizen en Risico's op Buiktyfus</h2> Reizigers die naar landen reizen waar buiktyfus voorkomt, lopen een verhoogd risico op besmetting. Dit geldt vooral voor landen in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. In deze regio’s zijn de sanitaire voorzieningen vaak onvoldoende, waardoor de kans op besmetting via water of voedsel groot is. Het drinken van ongewassen water of het eten van niet goed verhit voedsel kan leiden tot besmetting met de Salmonella Typhi-bacterie. Zelfs reizigers die zich bewust zijn van het belang van hygiëne, kunnen in risicogebieden in aanraking komen met de ziekte. Dit maakt het nog belangrijker om voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals vaccinaties en het strikt naleven van voedsel- en waterveiligheid. <h2>Vaccinatie Tegen Buiktyfus</h2> Een van de belangrijkste preventieve maatregelen tegen buiktyfus is vaccinatie. Injectie (inactief vaccin): Deze vaccinatie biedt bescherming tegen buiktyfus voor ongeveer 3 jaar. Het is een vaccin dat de niet-actieve versie van de bacterie bevat en wordt meestal in één dosis toegediend. <h2>Wanneer Moet je Je Vaccineren?</h2> Het wordt aanbevolen om je minimaal twee weken voor vertrek te vaccineren tegen buiktyfus, omdat het enige tijd kan duren voordat het vaccin zijn volledige effect heeft. Reizigers die naar risicogebieden reizen, zoals landen in Azië, Afrika en Latijns-Amerika, moeten het vaccin overwegen, vooral als ze van plan zijn om langere tijd in de regio te verblijven of naar afgelegen gebieden te reizen waar de gezondheidszorg mogelijk niet goed toegankelijk is. <h2>Andere Preventieve Maatregelen</h2> Naast vaccinatie zijn er andere manieren om buiktyfus te voorkomen: Drink alleen water uit flessen met een afgesloten dop of gekookt water. Eet voedsel dat goed gekookt is en vermijd rauw voedsel, vooral salades en ongeschild fruit. Was regelmatig je handen, vooral voor het eten. Vermijd straatvoedsel, vooral als je niet zeker weet hoe het is bereid. <h2>Conclusie</h2> Buiktyfus is een ernstige maar te voorkomen ziekte die vooral een risico vormt voor reizigers naar ontwikkelingslanden. Door vaccinatie, goede hygiëne en veilige eet- en drinkpraktijken kun je het risico op besmetting aanzienlijk verminderen. Het nemen van deze voorzorgsmaatregelen is essentieel om een veilige en gezonde reis te garanderen. Het is altijd een goed idee om voor vertrek je arts of een gespecialiseerde reizigerskliniek te raadplegen voor de laatste informatie en aanbevelingen over vaccinaties en gezondheidszorg tijdens je reis.
Lees meerHepatitis A is een virale infectie die de lever aantast. Het wordt veroorzaakt door het hepatitis A-virus (HAV), dat via besmet voedsel, water of contact met besmette mensen wordt overgedragen. Hepatitis A komt veel voor in ontwikkelingslanden, maar ook in westerse landen kunnen uitbraken plaatsvinden, vooral in gebieden met slechte hygiënische omstandigheden. Gelukkig is er een vaccin beschikbaar dat bescherming biedt tegen hepatitis A, en in dit artikel bespreken we alles wat je moet weten over de vaccinatie. <h2>Wat is Hepatitis A?</h2> Hepatitis A is een besmettelijke ziekte die ontsteking van de lever veroorzaakt. Het virus wordt meestal via de fecaal-orale route overgedragen, wat betekent dat het zich verspreidt via besmet voedsel of water, maar ook door direct contact met besmette personen. Het virus heeft een incubatietijd van 15 tot 50 dagen, wat betekent dat de symptomen pas weken na blootstelling kunnen optreden. De ziekte kan variëren van mild tot ernstig en in sommige gevallen leiden tot leverfalen. Symptomen van hepatitis A kunnen zijn: vermoeidheid, verlies van eetlust, buikpijn, misselijkheid, braken, koorts en geelzucht (gele verkleuring van de huid en ogen). Hepatitis A is meestal niet levensbedreigend, maar kan wel ernstig zijn, vooral voor ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem. <h2>Waarom is vaccinatie belangrijk?</h2> Vaccinatie tegen hepatitis A is de meest effectieve manier om jezelf te beschermen tegen het virus. Het vaccin stimuleert het immuunsysteem om antilichamen tegen het virus aan te maken, waardoor je beschermd bent tegen infectie. De vaccinatie is niet alleen belangrijk voor mensen die naar risicogebieden reizen, maar ook voor mensen die in contact komen met risicogroepen of die in gebieden wonen waar hepatitis A voorkomt. <h2>Wie moet zich laten vaccineren?</h2> Hoewel hepatitis A in veel westerse landen relatief zeldzaam is, kunnen bepaalde groepen mensen meer risico lopen op besmetting. De vaccinatie wordt aanbevolen voor: Reizigers naar risicogebieden: Mensen die naar landen reizen waar hepatitis A vaak voorkomt, zoals Zuid-Amerika, Afrika, Azië en het Midden-Oosten, moeten zich laten vaccineren. Mensen met een verhoogd risico: Dit omvat mensen met chronische leverziekten, homoseksuele mannen, drugsgebruikers, en mensen die werken in de gezondheidszorg of voedselindustrie. Kinderen: In sommige landen wordt het hepatitis A-vaccin opgenomen in het vaccinatieschema voor kinderen, vooral in gebieden waar de ziekte voorkomt. <h2>Hoe werkt de vaccinatie?</h2> Het hepatitis A-vaccin bestaat meestal uit twee doses. De eerste dosis biedt al een aanzienlijke bescherming, maar de tweede dosis, die meestal zes tot twaalf maanden na de eerste wordt gegeven, zorgt voor langdurige bescherming, vaak levenslang. De vaccinatie wordt toegediend via een injectie in de spier, meestal in de bovenarm. Bijwerkingen van het vaccin zijn over het algemeen mild en kunnen onder meer pijn op de injectieplaats, lichte koorts of vermoeidheid zijn. Ernstige bijwerkingen zijn uiterst zeldzaam. <h2>Conclusie</h2> Vaccinatie tegen hepatitis A is een effectieve manier om jezelf te beschermen tegen een potentieel ernstige leverziekte. Het vaccin is vooral belangrijk voor reizigers naar risicogebieden en voor mensen in risicogroepen. Door je te laten vaccineren, kun je niet alleen jezelf beschermen, maar ook bijdragen aan het voorkomen van de verspreiding van het virus in de gemeenschap. Het is altijd raadzaam om bij je huisarts of reisarts na te gaan of een vaccinatie tegen hepatitis A voor jou nodig is, vooral als je naar een gebied reist waar het virus veel voorkomt.
Lees meerMontenegro is een bestemming die nog niet door massatoerisme is overspoeld, maar die steeds meer reizigers weet te betoveren. Dit kleine Balkanland aan de Adriatische Zee heeft alles: ruige bergen, kristalheldere meren, middeleeuwse stadjes en een schitterende kustlijn. Of je nu houdt van natuur, cultuur of avontuur, Montenegro is een plek die je moet ontdekken. <h2>Een rijke mix van natuur en cultuur</h2> Montenegro staat bekend om zijn indrukwekkende natuurlijke schoonheid. Het Durmitor Nationaal Park, dat op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat, is een paradijs voor wandelaars, klimmers en natuurliefhebbers. Hier vind je diepe kloven, waaronder de Tara-kloof, de op één na diepste kloof ter wereld. Ook het Skadarmeer, het grootste meer van de Balkan, is een absolute aanrader. Vogelliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen met de duizenden vogels die dit gebied bewonen. Aan de kust vind je charmante stadjes zoals Kotor en Budva. Kotor, met zijn ommuurde oude stad en smalle steegjes, voelt als een reis terug in de tijd. Budva is levendiger en staat bekend om zijn stranden en bruisende nachtleven. Vergeet ook Perast niet, een schilderachtig stadje met barokke paleizen en uitzicht op het eilandje Our Lady of the Rocks. <h2>Activiteiten voor iedere reiziger</h2> Montenegro biedt volop mogelijkheden voor actieve reizigers. Raften op de Tara-rivier is een onvergetelijke ervaring, net als mountainbiken in de bergen of paragliden boven de Adriatische Zee. Voor wie het rustiger aan wil doen, zijn er prachtige stranden zoals Mogren Beach, Jaz Beach en de wat exclusievere Sveti Stefan. Ook cultuurliefhebbers komen aan hun trekken. Bezoek het Ostrog-klooster, dat tegen een steile rotswand is gebouwd en een belangrijk pelgrimsoord is. Of maak een roadtrip langs de vele orthodoxe kerken en historische forten die het land rijk is. <h2>Praktische tips voor je reis</h2> Montenegro is goed bereikbaar per vliegtuig, met directe vluchten naar Tivat of Podgorica vanuit verschillende Europese steden. Je kunt ook via Kroatië reizen, bijvoorbeeld vanaf Dubrovnik. Binnen Montenegro is een huurauto handig, omdat je daarmee gemakkelijk de kust én de bergen kunt verkennen. De beste reistijd is van mei tot en met september. In de zomer kan het erg warm worden aan de kust, maar in de bergen blijft het aangenamer. Buiten het hoogseizoen is het rustiger én vaak goedkoper. De munt in Montenegro is de euro, ondanks dat het geen EU-lid is. Prijzen liggen over het algemeen lager dan in West-Europa, waardoor het een aantrekkelijke bestemming is voor wie luxe zoekt zonder een fortuin uit te geven. <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Montenegro?</h2> Hoewel er geen verplichte vaccinaties zijn, worden enkele standaardvaccinaties wel aanbevolen om je te beschermen tegen mogelijke infecties: <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Zorg dat je basisvaccinaties up-to-date zijn.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Omdat deze ziekte kan worden overgedragen via voedsel en water, is het verstandig deze vaccinatie te overwegen.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Voor reizigers die langer blijven, nauw contact kunnen hebben met lokale bevolking of medische zorg kunnen krijgen.</li> <li><strong>Gele koorts:</strong> Alleen vereist als je recent uit een land met gele koorts komt; anders niet nodig.</li> </ul> <h2>Malaria en andere ziekten</h2> Malaria komt niet voor in Montenegro, dus malariaprofylaxe is niet nodig. Ook zijn er geen bijzondere risico’s op andere tropische ziekten. <h2>Waarom Montenegro op je lijstje moet</h2> Montenegro is een bestemming die nog authentiek aanvoelt, met vriendelijke mensen, een rijke geschiedenis en adembenemende landschappen. Of je nu komt voor de stranden, de bergen, de cultuur of gewoon om te genieten van de mediterrane sfeer: Montenegro stelt niet teleur. Kortom, als je op zoek bent naar een verrassende en veelzijdige bestemming, zet dan Montenegro bovenaan je lijst. Het is een land dat je hart verovert en waar je nog vaak aan zult terugdenken.
Lees meerAls je op reis gaat, denk je vaak aan vaccinaties tegen ziekten zoals hepatitis A, gele koorts of buiktyfus. Maar wat veel reizigers vergeten, is dat ook teken een gezondheidsrisico vormen, vooral in bepaalde gebieden. Teken kunnen ziektes overbrengen die ernstig kunnen verlopen, en in sommige gevallen is vaccinatie tegen deze ziektes mogelijk én verstandig. <h2>Wat zijn teken en waarom zijn ze gevaarlijk?</h2> Teken zijn kleine spinachtige beestjes die zich vastbijten in de huid van mensen en dieren om bloed te zuigen. Daarbij kunnen ze ziekteverwekkers overdragen. In Europa en Azië zijn de belangrijkste ziekten die door teken worden verspreid de ziekte van Lyme en tekenencefalitis (TBE, tekenbeet-encefalitis). In andere delen van de wereld kunnen teken ook andere infecties zoals rickettsiose, babesiose en ehrlichiose overbrengen. <br><br> De ziekte van Lyme komt vooral voor in bosrijke gebieden in Europa, Noord-Amerika en delen van Azië. Deze bacteriële infectie kan leiden tot gewrichtsklachten, zenuwproblemen en hartproblemen als ze niet op tijd wordt behandeld. Tekenencefalitis komt vooral voor in Centraal- en Oost-Europa, Scandinavië en delen van Rusland en Azië. Dit is een virusinfectie van de hersenen en hersenvliezen waarvoor geen specifieke behandeling bestaat, maar wél een vaccin. <h2>Hoe bescherm je jezelf tegen teken?</h2> De belangrijkste maatregel tegen tekenbeten is het vermijden van contact met teken. Dit doe je door: <ul> <li>Dichte kleding te dragen (lange broek, sokken over de broekspijpen, lange mouwen). Een tekenwerend middel met DEET op onbedekte huid te gebruiken. </li> <li> Na een wandeling of activiteit in de natuur je lichaam goed te controleren op teken. </li> <li> Een tekenpincet mee te nemen op reis om een teek snel en correct te verwijderen. </li> </ul> Hoe sneller je een teek verwijdert, hoe kleiner de kans op besmetting met de ziekte van Lyme. <h2>Wanneer is vaccinatie nodig?</h2> Voor de ziekte van Lyme bestaat geen vaccin, dus daar zijn alleen beschermende maatregelen belangrijk. Voor tekenencefalitis (TBE) is wél een effectief vaccin beschikbaar. Vaccinatie wordt vooral aangeraden als je: <ul> <li> Naar risicogebieden reist, zoals Oostenrijk, Duitsland, Zwitserland, Slovenië, Tsjechië, Polen, Scandinavië of delen van Rusland. </li> <li> Veel in de natuur verblijft, bijvoorbeeld bij kamperen, wandelen of mountainbiken. </li> <li> Langer dan een paar weken in een risicogebied verblijft, zeker als je met kinderen reist. </li> </ul> De vaccinatie bestaat uit een serie van drie prikken, waarbij de eerste twee een basisbescherming geven en de derde zorgt voor een langdurige bescherming (tot 3-5 jaar). Begin daarom op tijd met vaccineren, liefst enkele maanden voor vertrek. Voor een kort verblijf kan soms een versnelde vaccinatieschema worden gebruikt. <br><br> Naast reizigers zijn er ook bepaalde beroepsgroepen voor wie vaccinatie tegen tekenencefalitis sterk wordt aanbevolen. Denk hierbij aan mensen die in risicogebieden werken en door hun beroep veel in aanraking komen met teken. Voorbeelden zijn boswachters, houthakkers, jagers, bontwerkers en soms ook laboratoriummedewerkers die met teken of tekenvirussen werken. Zij lopen een verhoogd risico op besmetting, omdat ze langdurig en intensief in de natuur actief zijn. <h2>Advies voor reizigers</h2> Laat je ruim op tijd voor je reis informeren door een gespecialiseerde reizigerskliniek of huisarts. Zij kunnen beoordelen of vaccinatie tegen tekenencefalitis nodig is en adviseren over andere vaccins of malariaprofylaxe. Vergeet ook niet je kinderen te beschermen; zij lopen vaak extra risico omdat ze veel op de grond spelen. <h2>Conclusie</h2> Het is belangrijk om je vooraf goed te informeren over de gebieden waar tekenencefalitis voorkomt. Er zijn verschillen in de indicatie voor vaccinatie tussen Aziatische en Europese gebieden. In Europa gaat het vooral om Centraal- en Oost-Europa en Scandinavië, terwijl in Azië vooral delen van Rusland, China en Japan risicogebieden zijn. Op websites van gezondheidsinstanties vind je vaak een landenlijst en een kaart waarop de endemische gebieden duidelijk zijn aangegeven. Controleer die informatie goed voordat je vertrekt, zodat je weet of vaccinatie voor jouw reis of werkzaamheden nodig is. <br><br> Samengevat: teken kunnen vervelende en soms ernstige ziektes overbrengen. Bescherming begint met goede kleding, controle en een tekenpincet, maar in risicogebieden kan vaccinatie tegen tekenencefalitis een waardevolle extra maatregel zijn. Zo ga je goed voorbereid op reis en kun je onbezorgd genieten van je vakantie.
Lees meerReizen met jonge kinderen naar verre bestemmingen klinkt voor veel ouders als een flinke uitdaging. Toch kiezen steeds meer gezinnen ervoor om ook met kleintjes de wereld te verkennen. Of het nu gaat om een roadtrip door Namibië, een tropisch avontuur in Thailand of een rondreis door Canada, met de juiste voorbereiding kan zo’n reis niet alleen haalbaar, maar ook onvergetelijk worden. <h2Voorbereiding is alles</h2> Een verre reis met kinderen begint met een goede voorbereiding. Denk aan vaccinaties, een passend reisadvies en het samenstellen van een kindvriendelijke route. Kies bestemmingen waar de infrastructuur betrouwbaar is en waar medische zorg goed toegankelijk is. Zorg ook voor een flexibel reisschema, zodat er voldoende ruimte is voor rustmomenten en onverwachte situaties. Het is slim om de kinderen op een speelse manier bij de voorbereiding te betrekken. Laat ze helpen bij het inpakken, kies samen speelgoed of boekjes voor onderweg en vertel alvast iets over het land waar jullie heen gaan. Zo ontstaat er enthousiasme en voelen ze zich meer betrokken. <h2>Reizen op het ritme van je kinderen</h2> Kinderen hebben een ander tempo dan volwassenen. Probeer tijdens de reis het dagschema aan te passen aan hun ritme. Reis liever kortere stukken per dag en plan voldoende pauzes in. Wissel actieve dagen af met rustigere momenten. Een namiddag bij het zwembad of een wandeling in de natuur kan soms net zo waardevol zijn als een bezoek aan een beroemde bezienswaardigheid. Accommodaties spelen ook een grote rol. Kies bij voorkeur voor kindvriendelijke plekken met ruimte om te spelen, een keuken om eventueel zelf eten te bereiden en – indien nodig – een kinderbedje of stoel. Veel ouders geven de voorkeur aan appartementen, bungalows of lodges boven hotels, omdat dit meer vrijheid en comfort biedt. <h2>Praktische tips voor onderweg</h2> Een goede reisuitrusting maakt het verschil. Denk aan een lichte buggy of draagzak, snacks, drinkflessen, een EHBO-set en voldoende entertainment voor onderweg. Ook een tablet met koptelefoon, kleurboekjes of luisterverhalen kunnen lifesavers zijn tijdens lange vluchten of autoritten. Vliegen met jonge kinderen hoeft geen drama te zijn. Veel luchtvaartmaatschappijen bieden voorzieningen zoals wiegjes, extra beenruimte en kindermenu’s. Probeer vluchten te boeken die passen bij het slaapritme van je kind, en wees niet bang om hulp te vragen aan het cabinepersoneel. <h2>De waarde van samen reizen</h2> Verre reizen met kinderen zijn meer dan alleen vakantie: het zijn unieke ervaringen die het gezinsleven verrijken. Kinderen leren spelenderwijs over andere culturen, geuren, smaken en landschappen. Ouders zien de wereld vaak door een nieuwe bril, doordat ze meegaan in de verwondering van hun kind. Natuurlijk zijn er momenten van vermoeidheid of stress, maar die horen erbij. Met de juiste instelling – een mix van flexibiliteit, geduld en humor – groeit een verre reis uit tot een onvergetelijk familieavontuur. Kortom: reizen met jonge kinderen vergt wat extra planning, maar levert momenten op die je als gezin voor altijd koestert.
Lees meerHet vaccinatieboekje, beter bekend als het gele boekje, is een officieel document waarin je vaccinaties worden bijgehouden. Maar heb je het eigenlijk nodig? Het antwoord hangt af van verschillende factoren zoals je reisbestemming, je gezondheid en de vereisten van landen die je bezoekt. In dit artikel lees je wanneer het handig of zelfs noodzakelijk is om een geel boekje te hebben. <h2>Wat is het gele boekje precies?</h2> Het gele boekje is een internationaal erkend document dat is uitgegeven door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Het wordt officieel het Internationaal Bewijs van Inenting of Profylaxe genoemd. In het boekje worden je vaccinaties genoteerd, inclusief stempels en handtekeningen van erkende artsen. Dat maakt het niet alleen overzichtelijk voor jezelf, maar ook betrouwbaar voor instanties in het buitenland. <h2>Wanneer heb je het nodig?</h2> Voor sommige reizen is het gele boekje verplicht. Dit geldt met name voor landen waar bepaalde infectieziekten voorkomen. Een bekend voorbeeld is de gele koorts-vaccinatie, die verplicht is voor toegang tot verschillende landen in Afrika en Zuid-Amerika. Zonder dit bewijs kun je in sommige gevallen zelfs geweigerd worden aan de grens of moet je ter plekke alsnog ingeënt worden. Naast gele koorts zijn er landen die ook andere vaccinaties vragen, zoals meningokokken voor bedevaartgangers naar Saoedi-Arabië (de Hadj). Het boekje dient in zulke gevallen als officieel bewijs dat je bent gevaccineerd. <h2>Ook handig voor jezelf</h2> Ook als een vaccinatie niet verplicht is, kan het boekje toch nuttig zijn. Het helpt je om overzicht te houden van vaccinaties die je hebt gehad, zoals hepatitis A en B, DTP (difterie, tetanus, polio), rabiës (hondsdolheid) of buiktyfus. Voor reizigers die regelmatig naar risicogebieden gaan, of voor gezinnen met jonge kinderen, is dat extra belangrijk. Daarnaast kan het boekje handig zijn bij medische noodsituaties in het buitenland. Een arts kan dan meteen zien welke vaccinaties je hebt gehad en of er extra voorzorgsmaatregelen nodig zijn. <h2>Is het geel boekje verplicht in Nederland?</h2> Nee, in Nederland is het gele boekje niet verplicht. Zelfs voor de meeste vaccinaties is het in Nederland voldoende dat je arts of GGD je gegevens bijhoudt. Toch kan het handig zijn om het boekje bij je te hebben, zeker als je reist of in het buitenland medische zorg nodig hebt. Tijdens de COVID-19-pandemie ontstond er verwarring, omdat sommige mensen hun coronavaccinaties in het gele boekje lieten bijschrijven. Dit had echter geen officiële status als coronabewijs; daarvoor werd de CoronaCheck-app gebruikt. Inmiddels is die situatie weer veranderd, maar het benadrukt het belang van heldere vaccinatieregistratie. <h2>Conclusie</h2> Of je het gele boekje nodig hebt, hangt af van je persoonlijke situatie en je reisplannen. Reis je naar landen waar vaccinaties verplicht zijn? Dan is het onmisbaar. Reis je vaak naar risicogebieden of wil je je vaccinatiegeschiedenis overzichtelijk bijhouden? Dan is het boekje zeker aan te raden.Zo ga je goed voorbereid op reis. http://www.hebikeenvaccinatienodig.nl
Lees meerWanneer je op reis gaat, vooral naar bestemmingen waar de hygiëne of het eten en drinken anders zijn dan je gewend bent, is het belangrijk om goed voorbereid te zijn. Eén van de belangrijkste dingen die je in je reisapotheek moet stoppen is ORS, oftewel orale rehydratiezouten. Dit eenvoudige poeder kan letterlijk een vakantie redden – vooral als je reist met kinderen. <h2>Wat is ORS?</h2> ORS staat voor "Oral Rehydration Salts", en bestaat uit een mengsel van zouten en suikers dat je oplost in schoon water. Het helpt om het vocht- en zoutverlies dat optreedt bij diarree of overgeven snel en effectief aan te vullen. In tegenstelling tot gewone dranken als water of frisdrank, zorgt ORS ervoor dat het lichaam het vocht beter vasthoudt, dankzij de juiste verhouding van glucose en elektrolyten. <h2>Waarom is ORS belangrijk op reis?</h2> Reizen, zeker naar warmere of minder ontwikkelde landen, brengt een verhoogd risico met zich mee op maag- en darminfecties. Slecht kraanwater, rauw voedsel of gewoon het aanpassen aan een ander eetpatroon kunnen leiden tot buikloop of overgeven. In die situaties verlies je niet alleen vocht, maar ook essentiële zouten en suikers. Dat kan, zeker bij kinderen of ouderen, snel leiden tot uitdroging. Met ORS kun je uitdroging voorkomen en het lichaam helpen herstellen. Het is geen medicijn tegen diarree zelf, maar het voorkomt de complicaties ervan, zoals zwakte, flauwvallen of ernstiger uitdrogingsverschijnselen. In warme klimaten waar je ook meer zweet, is het ook zonder ziekte soms slim om ORS te gebruiken. <h2>ORS voor kinderen</h2> Kinderen zijn extra gevoelig voor uitdroging. Zeker op reis – wanneer ze meer zweten, spelen, en soms minder drinken – kunnen ze sneller uit balans raken. Er zijn speciale kindvriendelijke smaken verkrijgbaar die het makkelijker maken om het in te nemen. <h2>Waar koop je ORS?</h2> ORS is bij elke apotheek verkrijgbaar, vaak onder verschillende merknamen. Je kunt het ook kopen bij outdoor- of reisspeciaalzaken. Er bestaan ook handige tabletten of zakjes die je makkelijk meeneemt in je bagage. Let op dat je het altijd oplost in schoon, bij voorkeur gekookt of gebotteld water. <h2>Zelf ORS maken?</h2> In noodgevallen kun je ORS ook zelf maken: meng 6 theelepels suiker en een halve theelepel zout in 1 liter schoon water. Roer goed door. Het is niet zo nauwkeurig als de standaardoplossing, maar beter dan niets. <h2>Samenvatting</h2> ORS is een klein maar krachtig hulpmiddel in je reisapotheek. Het voorkomt uitdroging bij diarree en overgeven en is onmisbaar, zeker als je reist met kinderen of naar warme bestemmingen gaat. Stop het standaard in je tas — je zult jezelf dankbaar zijn als je het nodig hebt. http://www.hebikeenvaccinatienodig.nl
Lees meerReizen is een geweldige manier om nieuwe culturen te ontdekken, bijzondere herinneringen te maken en je blik op de wereld te verruimen. Maar wie op reis gaat, loopt ook risico op infectieziekten die in Nederland minder vaak voorkomen – zoals mazelen. Hoewel mazelen hier vrijwel is uitgeroeid dankzij het Rijksvaccinatieprogramma, maken de laatste jaren een zorgwekkende comeback. Mazelen komt ook wereldwijd nog regelmatig voor. Een goede voorbereiding is dus essentieel, vooral als je naar gebieden reist waar mazelen nog endemisch is. <h2>Mazelen: een besmettelijke ziekte - symptomen</h2> Mazelen is een zeer besmettelijke virusziekte die zich verspreidt via kleine druppeltjes in de lucht. De symptomen beginnen vaak met koorts, hoesten, een loopneus en rode ogen. Daarna verschijnen er rode vlekjes over het hele lichaam. Hoewel het in veel gevallen vanzelf overgaat, kan mazelen leiden tot ernstige complicaties zoals longontsteking, oorontstekingen, hersenontsteking en zelfs de dood. Vooral jonge kinderen, zwangere vrouwen en mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen risico. <h2>Mazelen wereldwijd</h2> In sommige delen van de wereld – zoals delen van Afrika, Azië en Oost-Europa – komen nog regelmatig uitbraken van mazelen voor. Dit komt vaak doordat vaccinatiegraad daar lager ligt dan in landen met een goed functionerend vaccinatieprogramma. In drukbezochte toeristische gebieden of tijdens grote evenementen kan het virus zich bovendien snel verspreiden, zeker als mensen uit verschillende landen samenkomen. <h2>Mazelen op oudere leeftijd: ernstiger dan je denkt</h2> Hoewel mazelen vaak als een 'kinderziekte' wordt beschouwd, kan het krijgen van mazelen op latere leeftijd – dus als tiener of volwassene – ernstigere gevolgen hebben. Dit komt doordat het immuunsysteem van volwassenen anders reageert op het virus dan dat van jonge kinderen. <h3>Grotere kans op complicaties</h3> Volwassenen die mazelen krijgen, hebben een grotere kans op complicaties zoals: <ul> <li>Longontsteking</li> <li>Oorontstekingen</li> <li>Hersenontsteking (encefalitis)</li> <li>Ernstige uitdroging</li> <li>Opname in het ziekenhuis</li> </ul> In zeldzame gevallen kunnen deze complicaties leiden tot blijvende schade of zelfs overlijden. Vooral mensen met een verzwakt immuunsysteem of onderliggende gezondheidsproblemen lopen risico. <h3>Waarom krijgen volwassenen nog mazelen?</h3> Er zijn verschillende redenen waarom iemand op oudere leeftijd alsnog mazelen kan krijgen: <ul> <li>Ze zijn niet gevaccineerd als kind (bijvoorbeeld door persoonlijke of religieuze overtuigingen).</li> <li>Ze hebben maar één prik gehad (voor 1976 werd in Nederland slechts één BMR-prik gegeven).</li> <li>Ze zijn opgegroeid in een land waar het BMR-vaccin niet of pas later is ingevoerd.</li> <li>De bescherming van het vaccin is bij uitzondering in de loop der jaren afgenomen (hoewel dit zelden voorkomt).</li> </ul> <h3>Vaccinatie-inhaaladvies voor volwassenen</h3> Voor volwassenen geboren tussen 1965 en 1975 geldt dat zij mogelijk niet volledig beschermd zijn. Mensen in deze groep kunnen bij de GGD navragen of zij in aanmerking komen voor een inhaalvaccinatie. Zeker als zij naar landen reizen waar mazelen nog vaak voorkomt, is dat aan te raden. <h3>Preventie is cruciaal</h3> Als je niet zeker weet of je beschermd bent, kun je een bloedtest laten doen om je antistoffen te laten meten. Ook kun je gewoon een BMR-prik halen; deze is veilig voor volwassenen en kan geen kwaad, ook niet als je al beschermd zou blijken te zijn. <h2>Vaccinatie</h2> De belangrijkste preventieve maatregel is vaccinatie. In Nederland wordt het BMR-vaccin (bof, mazelen, rodehond) aangeboden aan kinderen op de leeftijd van 14 maanden en een herhalingsprik op 9-jarige leeftijd. Voor kinderen die jonger zijn dan 14 maanden en op reis gaan naar een gebied met een verhoogd risico, kan in overleg met de GGD een vervroegde vaccinatie worden gegeven vanaf 6 maanden. Ook volwassenen die in hun jeugd geen vaccinatie hebben gehad en geen mazelen hebben doorgemaakt, wordt aangeraden zich alsnog te laten vaccineren. <h3>Tips voor reizigers</h3> Check het landadvies: Op de website van het Landelijk Coördinatiecentrum Reizigersadvisering (LCR) of via de GGD kun je per bestemming nagaan of extra voorzorgsmaatregelen nodig zijn. Vaccinaties op orde?: Vraag bij twijfel je vaccinatiegegevens op bij je huisarts of via het RIVM. Let op bij tussenstops: Ook als je alleen overstapt in een risicogebied, kan besmetting plaatsvinden. Zorg voor goede reisverzekering: Een medische noodsituatie in het buitenland kan kostbaar zijn, dus dek jezelf goed in. <h2>Conclusie</h2> Mazelen is niet zomaar een kinderziekte, maar een serieuze infectie die wereldwijd nog steeds slachtoffers maakt. Door je goed voor te bereiden en je vaccinatiestatus te controleren, verklein je de kans om ziek te worden – en voorkom je dat je het virus mee terugneemt naar huis. Zo reis je niet alleen veilig voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen.
Lees meerSri Lanka, het tropische eiland in de Indische Oceaan, is een bestemming die bekend staat om zijn indrukwekkende natuur, rijke geschiedenis, cultuur en gastvrije bevolking. Of je nu geïnteresseerd bent in het verkennen van oude tempels, het bewonderen van weelderige plantages of het ontspannen op paradijselijke stranden, Sri Lanka heeft voor ieder wat wils. Hier zijn enkele van de hoogtepunten van een reis naar Sri Lanka, evenals de vaccinaties die je nodig hebt voordat je op avontuur gaat. <br><br> <b>Hoogtepunten van Sri Lanka</b> <ul> <li> Sigiriya - De Leeuwenrots Sigiriya is een van de bekendste en indrukwekkendste bezienswaardigheden in Sri Lanka. Deze oude rotsvesting, die ooit diende als koninklijk paleis, biedt een adembenemend uitzicht over de omliggende jungle en meren. De klim naar de top is uitdagend, maar de beloning is de moeite waard: een prachtig panoramisch uitzicht en de ruïnes van een oud paleiscomplex. </li> <li> Kandy - De Heilige Stad Kandy, gelegen in het binnenland van Sri Lanka, is een stad vol geschiedenis en religieuze betekenis. Het is de thuisbasis van de Tempel van de Tand (Sri Dalada Maligawa), waar volgens de overlevering een tand van de Boeddha wordt bewaard. Kandy is ook beroemd om zijn schilderachtige ligging rond een meer en de jaarlijkse Esala Perahera, een van de grootste boeddhistische festivals van het eiland. </li> <li> Ella - Een Parel in de Bergen Het stadje Ella ligt te midden van weelderige groene bergen en is een perfecte uitvalsbasis voor wandelaars en natuurliefhebbers. De beroemde Nine Arches Bridge en de Ella Rock zijn populaire wandelbestemmingen, terwijl de omgeving ook talloze theeplantages herbergt. De uitzichten zijn fenomenaal en het klimaat is aangenaam koel. </li> <li> Yala National Park - Safari Avontuur Voor natuurliefhebbers is Yala National Park een must-visit bestemming. Het park is beroemd om zijn diverse flora en fauna, waaronder olifanten, luipaarden, krokodillen en een overvloed aan vogelsoorten. Een safari in Yala biedt een onvergetelijke ervaring van het wildleven van Sri Lanka. </li> <li> Mirissa en Unawatuna - Stranden van de Zuidkust Sri Lanka heeft enkele van de mooiste stranden in Azië. Mirissa en Unawatuna aan de zuidkust zijn twee van de </li> <li> populairste strandbestemmingen. In Mirissa kun je walvissen spotten, terwijl Unawatuna bekendstaat om zijn palmstranden en heldere wateren, ideaal om te zwemmen, snorkelen en duiken. </li> </ul> <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Sri Lanka</h2> <i>(Onderstaande is een indicatie en vervangt nooit een reisadvies van een gekwalificeerd reizigersadviseur. Situaties kunnen altijd veranderen en adviezen kunnen in de loop van de tijd wijzigen. Wil je weten welke vaccinaties jij persoonlijk nodig hebt, ga dan altijd naar een reizigersadviseur).</i> Voordat je naar Sri Lanka reist, is het belangrijk om je te vaccineren tegen bepaalde ziekten. De onderstaande vaccinaties worden vaak aanbevolen voor reizigers: <ul> <li>DTP (Difterie, Tetanus, Polio) Zorg ervoor dat je DTP-vaccinaties up-to-date zijn, omdat deze ziekten in Sri Lanka aanwezig kunnen zijn. Deze vaccinatie wordt vaak als basis aanbevolen voor alle reizigers. </li> <li> Hepatitis A Hepatitis A wordt voornamelijk verspreid via besmet voedsel of water. Het is raadzaam om je te laten vaccineren tegen hepatitis A, vooral als je van plan bent om lokale gerechten te proberen of buiten de toeristische gebieden te reizen. </li> <li> Hepatitis B Hepatitis B is een infectie die kan worden overgedragen via bloed of lichaamsvloeistoffen. Dit vaccin wordt aanbevolen voor reizigers die mogelijk in contact komen met medische zorg of anderen die een verhoogd risico lopen. </li> <li> Buiktyfus Buiktyfus is een andere ziekte die zich verspreidt via besmet voedsel en water. Deze vaccinatie wordt aanbevolen als je twee weken of langer in Sri Lanka gaat reizen. </li> <li> Dengue (knokkelkoorts) Het is belangrijk om te weten dat de dengue mug veel voorkomt in tropische gebieden, waaronder Sri Lanka. Het dragen van lange mouwen en het gebruiken van insectenwerende middelen kan helpen om jezelf te beschermen tegen muggenbeten, vooral in gebieden met veel stilstaand water. </li> <li>BMR (Bof, Mazelen, Rodehond) Het wordt aanbevolen dat je het BMR-vaccin hebt, vooral als je niet eerder gevaccineerd bent of je vaccinaties niet volledig zijn. </li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> <ul> <li>Zorg voor je gezondheid: Drink geen kraanwater en eet geen rauw of ongekookt voedsel om risico's op voedselvergiftiging te verminderen. </li> <li> Reisverzekering: Het is altijd een goed idee om een reisverzekering te hebben die medische kosten en eventuele ongevallen dekt. </li> <li> Insectenbescherming: Het is belangrijk om muggenbeten te voorkomen. Gebruik een goed insectenwerend middel met DEET en draag beschermende kleding. </li> </ul> <i>(Bovenstaande is een indicatie en vervangt nooit een reisadvies van een gekwalificeerd reizigersadviseur. Situaties kunnen altijd veranderen en adviezen kunnen in de loop van de tijd wijzigen. Wil je weten welke vaccinaties jij persoonlijk nodig hebt, ga dan altijd naar een reizigersadviseur). </i> <h2>Conclusie</h2> Sri Lanka is een prachtig land met een rijke geschiedenis en cultuur, en het biedt avontuurlijke mogelijkheden voor alle soorten reizigers. Of je nu op zoek bent naar natuur, cultuur of ontspanning, Sri Lanka heeft iets te bieden. Vergeet niet om je goed voor te bereiden met de juiste vaccinaties en gezondheidsmaatregelen, zodat je reis veilig en aangenaam blijft. http://www.hebikeenvaccinatienodig.nl
Lees meerHoogteziekte, ook wel hoogteberoerte of acute bergziekte genoemd, is een aandoening die kan optreden wanneer iemand snel stijgt naar grote hoogtes, meestal boven de 2.500 meter. Op deze hoogtes bevat de lucht minder zuurstof, waardoor het lichaam moeite kan krijgen met voldoende zuurstofopname. Dit kan leiden tot uiteenlopende klachten, van mild ongemak tot levensbedreigende situaties. Vooral bergwandelaars, klimmers en reizigers naar hooggelegen gebieden zoals de Andes, Himalaya of het hoogland van Ethiopië en Namibië lopen risico. <h2>Oorzaken</h2> De belangrijkste oorzaak van hoogteziekte is een te snelle stijging naar grote hoogte zonder voldoende tijd voor het lichaam om zich aan te passen. Bij lagere zuurstofdruk past het lichaam zich geleidelijk aan door onder andere een verhoogde ademhaling, toename van rode bloedcellen en veranderingen in de stofwisseling. Wanneer deze aanpassing te snel moet gebeuren, raakt het lichaam uit balans. Iedereen kan hoogteziekte krijgen, ongeacht leeftijd, geslacht of fysieke conditie – zelfs goed getrainde sporters. <h2>Symptomen</h2> De eerste symptomen van hoogteziekte doen zich meestal binnen 6 tot 24 uur na aankomst op grote hoogte voor. De milde vorm, acute bergziekte (Acute Mountain Sickness, AMS), uit zich vaak in: <ul> <li> Hoofdpijn </li> <li> Misselijkheid of braken </li> <li> Duizeligheid </li> <li> Vermoeidheid </li> <li> Slaapproblemen </li> <li> Verminderde eetlust </li> </ul> Wanneer de ziekte ernstiger wordt, kunnen er gevaarlijke complicaties optreden zoals: <ul> <li> Hersenvochtophoping (HACE) – met symptomen zoals verwardheid, evenwichtsproblemen en bewustzijnsverlies. </li> <li> Longoedeem (HAPE) – met symptomen zoals benauwdheid, hoesten (soms met roze slijm), blauwe lippen of nagels en extreme vermoeidheid. </li> </ul> Beide ernstige vormen kunnen fataal zijn als er niet snel ingegrepen wordt. <h2>Preventie</h2> Het belangrijkste wapen tegen hoogteziekte is acclimatisatie. Hierbij stijg je langzaam, zodat het lichaam de kans krijgt zich aan te passen aan de hoogte. Enkele algemene richtlijnen: Stijg niet meer dan 300 tot 500 meter per dag zodra je boven de 2.500 meter komt. Plan rustdagen in om het lichaam te laten wennen, vooral na elke 1.000 meter stijging. Drink voldoende water, maar vermijd alcohol en zware lichamelijke inspanning in de eerste dagen. Eet licht en koolhydraatrijk. Overweeg het gebruik van het medicijn acetazolamide (Diamox) in overleg met een arts. Dit versnelt de aanpassing aan de hoogte. <h2>Behandeling</h2> Bij milde symptomen is rust en acclimatisatie vaak voldoende. Indien klachten aanhouden of verergeren, is het essentieel om direct af te dalen naar een lagere hoogte. Zuurstof toediening, medicijnen en medische hulp kunnen nodig zijn bij ernstigere gevallen. <h2>Conclusie</h2> Hoogteziekte is een serieuze aandoening die niet onderschat mag worden. Met goede voorbereiding, een geleidelijke stijging en aandacht voor de eerste signalen kun je de risico’s sterk verminderen. Voor reizigers en avonturiers die op grote hoogte actief willen zijn, is kennis over hoogteziekte essentieel om veilig en gezond te blijven genieten van het berglandschap.
Lees meerRabiës, ook wel hondsdolheid genoemd, is een virale infectieziekte die het centrale zenuwstelsel aantast. Het wordt veroorzaakt door het rabiësvirus, dat behoort tot de familie van de Rhabdoviridae. De ziekte komt vooral voor bij zoogdieren, waaronder honden, katten, vleermuizen en wilde dieren zoals vossen en jakhalzen. Voor mensen is rabiës bijzonder gevaarlijk: zonder tijdige behandeling is de ziekte vrijwel altijd dodelijk. <h2>Verspreiding en besmetting</h2> Het virus wordt overgedragen via het speeksel van een besmet dier, meestal door een beet, soms door krabben of likken op open wondjes. In de meeste gevallen raken mensen besmet na contact met honden, vooral in landen waar zwerfhonden veel voorkomen en vaccinatie van huisdieren niet vanzelfsprekend is. In Europa komt besmetting vooral voor via vleermuizen of tijdens reizen naar risicogebieden in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. <h2>Symptomen</h2> De incubatietijd van rabiës – de periode tussen besmetting en de eerste symptomen – varieert van enkele dagen tot meerdere maanden, afhankelijk van de plaats van de beet en de hoeveelheid virus die is overgedragen. De eerste symptomen lijken vaak onschuldig: koorts, hoofdpijn, spierpijn en vermoeidheid. Later ontstaan er ernstige neurologische klachten zoals angst, hallucinaties, moeite met slikken (waardoor het bekende "watervrees" ontstaat), verlammingen en uiteindelijk coma. In een gevorderd stadium is rabiës niet meer te behandelen en leidt het vrijwel altijd tot de dood. <h2>Behandeling en preventie</h2> De sleutel tot overleving is snelle medische actie na mogelijke blootstelling. Dit heet postexpositieprofylaxe (PEP). Die bestaat uit: <ul> <li>Grondige wondreiniging: direct wassen met water en zeep, gedurende minstens 15 minuten. </li> <li> Vaccinatie: een reeks van rabiësvaccins toegediend binnen enkele dagen. </li> <li> Toediening van rabiës-immunoglobuline (RIG): indien het slachtoffer nog niet eerder gevaccineerd is. </li> </ul> Als deze stappen snel worden ondernomen – bij voorkeur binnen 24 tot 48 uur – is de ziekte goed te voorkomen. <h2>Vaccinatie</h2> Voor mensen die naar risicogebieden reizen of beroepsmatig met dieren werken (zoals dierenartsen of speleologen) wordt preventieve vaccinatie aangeraden. Dit bestaat uit een serie van injecties vóór vertrek. Hoewel dat de ziekte niet volledig voorkomt na besmetting, verkort het de behandeling achteraf en voorkomt het de noodzaak voor immunoglobulines, die in sommige landen moeilijk verkrijgbaar zijn. <h2>Conclusie</h2> Rabiës is een van de dodelijkste infectieziekten ter wereld, maar ook een van de meest te voorkomen. Snelle actie bij blootstelling is cruciaal, net als goede voorlichting en vaccinatie van dieren en risicogroepen. Reizigers naar gebieden waar rabiës voorkomt doen er goed aan zich vooraf goed te informeren en bij twijfel altijd medische hulp in te schakelen.
Lees meerDengue, ook wel knokkelkoorts genoemd, is een tropische virusziekte die wordt overgedragen door muggen. De ziekte komt vooral voor in (sub)tropische gebieden zoals Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika, Afrika en delen van Oceanië. Wereldwijd worden jaarlijks naar schatting 100 tot 400 miljoen mensen geïnfecteerd. Het verspreidingsgebied van de mug breidt zich steeds verder uit. <h2>Oorzaak en overdracht</h2> Dengue wordt veroorzaakt door het denguevirus, waarvan vier varianten (serotypes) bestaan: DENV-1, DENV-2, DENV-3 en DENV-4. Het virus wordt overgedragen door de Aedes-mug, met name de Aedes aegypti, die vooral overdag actief is. Deze mug plant zich voort in stilstaand water. Wanneer een mug een besmet persoon steekt, raakt zij geïnfecteerd. Bij een volgende steek kan ze het virus overbrengen op een ander persoon. Je kunt dengue dus niet van mens op mens krijgen; de mug is noodzakelijk voor de overdracht. <h2>Symptomen</h2> De symptomen van dengue ontstaan meestal 4 tot 10 dagen na een infectie. De ziekte begint vaak plotseling met: <ul> <li> Hoge koorts (tot 40°C) </li> <li> Hevige hoofdpijn </li> <li> Pijn achter de ogen </li> <li> Spier-, bot- en gewrichtspijn (vandaar de naam “knokkelkoorts”) </li> <li> Misselijkheid en braken </li> <li> Huiduitslag </li> </ul> Bij de meeste mensen verdwijnen de symptomen na ongeveer een week. Toch kunnen sommige mensen ernstiger ziek worden, vooral bij een tweede infectie met een ander serotype van het virus. In die gevallen kan ernstige dengue ontstaan, ook wel dengue hemorragisch syndroom, met bloedingen, orgaanfalen of een gevaarlijk lage bloeddruk (dengue shock syndroom). <h2>Diagnose en behandeling</h2> De diagnose wordt meestal gesteld op basis van symptomen, verblijf in een risicogebied en laboratoriumtests die het virus of antistoffen aantonen. Er bestaat geen specifieke behandeling tegen dengue. De ziekte wordt symptomatisch behandeld: Voldoende rust Veel drinken om uitdroging te voorkomen Paracetamol tegen de pijn en koorts (géén ibuprofen of aspirine vanwege bloedingsrisico) Bij ernstige vormen van dengue is ziekenhuisopname noodzakelijk, soms op de intensive care. <h2>Preventie</h2> De belangrijkste manier om dengue te voorkomen is door muggenbeten te vermijden. Dat kan door: <ul> <li> Bedekkende kleding te dragen </li> <li> Muggenwerende middelen met DEET te gebruiken </li> <li> Onder een klamboe te slapen (hoewel de mug overdag actief is) </li> <li> Stilstaand water in en rond het huis te verwijderen </li> </ul> <h2>Vaccinatie</h2> Hoewel er geen specifieke behandeling bestaat voor dengue, is er wel een vaccin beschikbaar dat bescherming biedt tegen de ziekte. De ontwikkeling van een effectief denguevaccin is complex, omdat het virus vier verschillende serotypes heeft. Een vaccin moet idealiter bescherming bieden tegen alle vier om ernstige ziekte bij herinfectie te voorkomen. Er zijn twee vaccins beschikbaar tegen dengue: Dengvaxia en Qdenga. Dengvaxia wordt alleen aanbevolen voor mensen die eerder dengue hebben gehad, vanwege een verhoogd risico op ernstige ziekte bij eerste infectie na vaccinatie. Qdenga is geschikt voor zowel mensen met als zonder eerdere infectie en biedt brede bescherming tegen alle vier de serotypes. Dengvaxia vereist drie doses over 12 maanden; Qdenga twee doses met drie maanden ertussen. <h2>Conclusie</h2> Dengue is een ernstige, snel verspreidende ziekte zonder specifieke behandeling. Voor reizigers naar risicogebieden is het belangrijk om goed voorbereid te zijn en muggenbeten zoveel mogelijk te voorkomen. Bij klachten na een reis is het verstandig om medische hulp in te schakelen, zeker als je hoge koorts of andere symptomen van dengue hebt. Preventie blijft de sleutel in de bestrijding van deze ziekte.
Lees meerDengue, ook wel knokkelkoorts genoemd, is een tropische virusziekte die wordt overgedragen door muggen. De ziekte komt vooral voor in (sub)tropische gebieden zoals Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika, Afrika en delen van Oceanië. Wereldwijd worden jaarlijks naar schatting 100 tot 400 miljoen mensen geïnfecteerd. Het verspreidingsgebied van de mug breidt zich steeds verder uit. <h2>Oorzaak en overdracht</h2> Dengue wordt veroorzaakt door het denguevirus, waarvan vier varianten (serotypes) bestaan: DENV-1, DENV-2, DENV-3 en DENV-4. Het virus wordt overgedragen door de Aedes-mug, met name de Aedes aegypti, die vooral overdag actief is. Deze mug plant zich voort in stilstaand water. Wanneer een mug een besmet persoon steekt, raakt zij geïnfecteerd. Bij een volgende steek kan ze het virus overbrengen op een ander persoon. Je kunt dengue dus niet van mens op mens krijgen; de mug is noodzakelijk voor de overdracht. <h2>Vaccinatie</h2> Hoewel er geen specifieke behandeling bestaat voor dengue, is er wel een vaccin beschikbaar dat bescherming biedt tegen de ziekte. De ontwikkeling van een effectief denguevaccin is complex, omdat het virus vier verschillende serotypes heeft. Een vaccin moet idealiter bescherming bieden tegen alle vier om ernstige ziekte bij herinfectie te voorkomen. <br><br> <b>Dengvaxia (CYD-TDV)</b> Het eerste en bekendste denguevaccin is Dengvaxia, ontwikkeld door Sanofi Pasteur. Dit vaccin is goedgekeurd in meer dan 20 landen, waaronder enkele landen in Azië en Latijns-Amerika. <br><br> <b>Belangrijke kenmerken van Dengvaxia:</b> <ul> <li> Het is bedoeld voor personen van 6 tot 45 jaar (in sommige landen tot 60 jaar). </li> <li> Het wordt toegediend in drie doses over een periode van 12 maanden. </li> <li> Het wordt alleen aanbevolen voor mensen die al eerder dengue hebben gehad. </li> </ul> Waarom? Omdat onderzoek heeft aangetoond dat mensen die nog niet eerder geïnfecteerd zijn, na vaccinatie een verhoogd risico kunnen hebben op ernstige dengue bij een latere infectie. Daarom wordt voorafgaand aan vaccinatie vaak een bloedtest gedaan om te bepalen of iemand eerder met dengue besmet is geweest. <br><br> <b>Qdenga (TAK-003)</b> Een nieuw en veelbelovend vaccin is Qdenga, ontwikkeld door Takeda. Het werd goedgekeurd in de EU in 2022 en biedt een alternatief voor Dengvaxia. <br><br> <b>Voordelen van Qdenga:</b> <ul> <li> Het kan worden gegeven aan mensen met én zonder eerdere dengue-infectie. </li> <li> Het wordt toegediend in twee doses met drie maanden tussenruimte. </li> <li> Het biedt bescherming tegen alle vier de serotypes. </li> </ul> Qdenga wordt momenteel vooral aangeboden in landen waar dengue veel voorkomt of voor reizigers naar risicogebieden. In sommige landen is het ook beschikbaar op eigen kosten. <h2>Voor wie is vaccinatie zinvol?</h2> Inwoners van endemische gebieden met hoge besmettingsrisico’s, vooral kinderen. Reizigers naar gebieden met veel dengue (zoals delen van Azië, Afrika, Zuid-Amerika), vooral bij langdurig verblijf of als er sprake is van eerdere dengue-infectie. Voor reizigers uit Europa is het vaccin meestal niet standaard aanbevolen, tenzij er een verhoogd risico is of eerdere dengue-infectie is vastgesteld. Overleg hierover met een gespecialiseerde reiskliniek of GGD. <h2>Conclusie</h2> Vaccinatie tegen dengue is mogelijk, maar nog niet breed toepasbaar zoals bij bijvoorbeeld hepatitis of gele koorts. Het is vooral relevant voor mensen in risicogebieden of met een dengueverleden. Voor de meeste reizigers blijft preventie via muggenwering de eerste en belangrijkste verdedigingslijn tegen deze tropische ziekte.
Lees meerGordelroos, medisch ook wel herpes zoster genoemd, is een virale infectie die wordt veroorzaakt door het varicella-zostervirus – hetzelfde virus dat waterpokken veroorzaakt. Na een doorgemaakte waterpokkeninfectie blijft het virus inactief aanwezig in het zenuwstelsel. Jaren of zelfs decennia later kan het virus weer actief worden, wat leidt tot gordelroos. Deze aandoening kenmerkt zich door een pijnlijke huiduitslag en kan in sommige gevallen ernstige complicaties veroorzaken. <h2>Symptomen van gordelroos</h2> Gordelroos begint meestal met een branderig, tintelend of jeukend gevoel aan één kant van het lichaam of gezicht. Binnen een paar dagen verschijnen er rode vlekken, gevolgd door blaasjes gevuld met vocht. Deze blaasjes liggen vaak in een smalle strook, meestal rond de romp of langs een zenuwbaan op het gezicht. De huiduitslag blijft meestal één tot twee weken zichtbaar, maar de pijn kan veel langer aanhouden. Een kenmerkend symptoom van gordelroos is zenuwpijn, ook wel neuralgie genoemd. Deze pijn kan scherp, stekend of brandend zijn en is vaak heftig. Bij ongeveer 10-20% van de mensen blijft de pijn aanwezig, zelfs nadat de huiduitslag verdwenen is. Deze complicatie heet postherpetische neuralgie en kan weken tot maanden – soms zelfs jaren – aanhouden. <h2>Oorzaken en risicofactoren</h2> <p>De belangrijkste oorzaak van gordelroos is een verzwakt immuunsysteem, waardoor het varicella-zostervirus opnieuw actief wordt. Oudere volwassenen lopen een verhoogd risico, omdat het immuunsysteem met de jaren minder krachtig wordt. Ook mensen met een verminderde weerstand door ziekten zoals kanker, hiv of door immunosuppressieve medicatie lopen meer kans op het ontwikkelen van gordelroos.</p> <p>Stress, ernstige ziekte en lichamelijke uitputting kunnen ook bijdragen aan het reactiveren van het virus. Hoewel het zelden voorkomt, kan iemand meerdere keren in zijn leven gordelroos krijgen.</p> <h2>Is gordelroos besmettelijk?</h2> <p>Gordelroos zelf is niet direct besmettelijk van persoon tot persoon. Wel kunnen mensen die nog nooit waterpokken hebben gehad, besmet raken met het varicella-zostervirus als zij in contact komen met het vocht uit de blaasjes. In dat geval krijgen ze geen gordelroos, maar waterpokken. Besmetting is alleen mogelijk als de blaasjes open zijn; wanneer ze zijn ingedroogd, is de kans op overdracht vrijwel nul.</p> <h2>Vaccinatie tegen gordelroos</h2> <p>Er zijn vaccins beschikbaar die bescherming bieden tegen gordelroos en de complicaties ervan, zoals postherpetische neuralgie. Het meest effectieve en recent beschikbare vaccin is Shingrix. Dit vaccin bevat geen levend virus en is daardoor ook geschikt voor mensen met een verminderde weerstand. Het stimuleert het immuunsysteem om het inactieve varicella-zostervirus onder controle te houden, waardoor de kans op heractivatie – en dus gordelroos – aanzienlijk vermindert.</p> <p>Shingrix wordt aanbevolen voor volwassenen vanaf 50 jaar, en voor mensen vanaf 18 jaar met een verhoogd risico door bijvoorbeeld een chronische ziekte of immuunstoornis. Het vaccin wordt toegediend in twee doses, met een interval van twee tot zes maanden.</p> <p>In Nederland zit Shingrix nog niet in het Rijksvaccinatieprogramma, maar het is op eigen initiatief verkrijgbaar.</p> <p>Vaccinatie is dus vooral zinvol voor ouderen en kwetsbare groepen die complicaties van gordelroos willen voorkomen.</p> <h2>Conclusie</h2> <p>Gordelroos is een vervelende en soms langdurige aandoening die vooral ouderen en mensen met een verminderde weerstand treft. Een snelle diagnose en behandeling kunnen complicaties beperken. Door je bewust te zijn van de symptomen en risicofactoren, kun je tijdig hulp zoeken en mogelijke klachten beperken.</p>
Lees meer<p>Malaria is een van de meest dodelijke infectieziekten ter wereld, die jaarlijks honderdduizenden levens eist. De ziekte wordt veroorzaakt door de parasiet <em>Plasmodium</em> en verspreidt zich via de beet van besmette vrouwelijke <em>Anopheles</em>-muggen. Malaria komt voornamelijk voor in tropische en subtropische gebieden, met name in Afrika, Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië. Hoewel de ziekte grotendeels te voorkomen en te behandelen is, blijft het een ernstig volksgezondheidsprobleem.</p> <h2>Oorzaken en Verspreiding</h2> <p>Malaria wordt veroorzaakt door verschillende soorten <em>Plasmodium</em>-parasieten, waarvan <em>Plasmodium falciparum</em> de meest dodelijke is. Andere varianten, zoals <em>Plasmodium vivax</em>, <em>Plasmodium ovale</em> en <em>Plasmodium malariae</em>, kunnen ook malaria veroorzaken, maar leiden vaak tot mildere vormen van de ziekte.</p> <p>De parasiet wordt overgedragen via de beet van een besmette <em>Anopheles</em>-mug, die vooral 's avonds en 's nachts actief is. Nadat de parasiet in de bloedbaan terechtkomt, reist deze naar de lever, waar hij zich vermenigvuldigt voordat hij weer in de bloedbaan terechtkomt en rode bloedcellen infecteert. Dit leidt tot de kenmerkende symptomen van malaria.</p> <h2>Symptomen en Diagnose</h2> <p>De eerste symptomen van malaria verschijnen meestal tussen de 7 en 30 dagen na de besmetting en omvatten koorts, rillingen, hoofdpijn, spierpijn en misselijkheid. Bij ernstige gevallen kan de ziekte leiden tot complicaties zoals ernstige bloedarmoede, nierfalen, ademhalingsproblemen en zelfs de dood. Vooral jonge kinderen, zwangere vrouwen en mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen een verhoogd risico op ernstige complicaties.</p> <p>Malaria kan worden gediagnosticeerd met een bloedtest die de aanwezigheid van <em>Plasmodium</em>-parasieten detecteert. Snelle diagnostische tests (RDT's) en microscopische bloedonderzoeken zijn de meest gebruikte methoden om de ziekte vast te stellen.</p> <h2>Behandeling en Preventie</h2> <p>De behandeling van malaria hangt af van het type <em>Plasmodium</em> en de ernst van de infectie. In veel gevallen wordt artemisinine-gebaseerde combinatietherapie (ACT) aanbevolen, vooral voor infecties met <em>Plasmodium falciparum</em>. Voor andere vormen van malaria kunnen geneesmiddelen zoals chloroquine en primaquine worden voorgeschreven. Het is cruciaal dat de behandeling tijdig wordt gestart om ernstige complicaties en sterfte te voorkomen.</p> <p>Preventie speelt een essentiële rol in de bestrijding van malaria. Maatregelen om besmetting te voorkomen zijn onder andere:</p> <ul> <li>Het gebruik van insectenwerende middelen zoals DEET.</li> <li>Slapen onder met insecticide behandelde muskietennetten.</li> <li>Het dragen van bedekkende kleding in risicogebieden.</li> <li>Het innemen van malariaprofylaxe, vooral voor reizigers naar endemische gebieden.</li> <li>Muggenbestrijdingsprogramma's, zoals het besproeien van huizen met insecticiden en het verminderen van stilstaand water waar muggen zich voortplanten.</li> </ul> <h2>De Wereldwijde Strijd Tegen Malaria</h2> <p>Wereldwijd worden er enorme inspanningen geleverd om malaria te bestrijden. Organisaties zoals de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), het Global Fund en het Malaria Vaccine Initiative werken samen om de ziekte terug te dringen. De ontwikkeling van malariavaccins biedt hoop op een toekomst waarin malaria minder slachtoffers eist.</p> <p>Ondanks de vooruitgang blijft malaria een groot probleem, vooral in armere regio’s met beperkte toegang tot gezondheidszorg. Het blijft daarom noodzakelijk om preventie, behandeling en onderzoek naar nieuwe bestrijdingsmethoden te blijven ondersteunen. Alleen met gezamenlijke inspanningen kan malaria uiteindelijk worden uitgeroeid.</p>
Lees meerMalaria is een levensbedreigende ziekte die wordt overgedragen door de beet van besmette muggen, voornamelijk in tropische en subtropische gebieden. Preventieve malariamedicatie, ook wel malariaprofylaxe genoemd, is een effectieve manier om infectie te voorkomen en ernstige complicaties te vermijden. <h2>Preventief malariatabletten slikken</h2> Het slikken van malariatabletten is vooral belangrijk voor reizigers naar gebieden waar malaria endemisch is. De ziekte kan binnen enkele dagen tot weken na besmetting symptomen veroorzaken zoals koorts, rillingen, hoofdpijn en spierpijn. Zonder behandeling kan malaria leiden tot ernstige complicaties, zoals orgaanfalen en zelfs de dood, vooral bij <em>Plasmodium falciparum</em>, de meest dodelijke malariavariant. Preventieve medicatie helpt de parasiet te doden voordat deze zich in het lichaam kan verspreiden. Er zijn verschillende soorten malariatabletten, zoals Malarone, doxycycline en mefloquine, afhankelijk van het reisgebied en de individuele gezondheidstoestand. Naast medicatie is het belangrijk om muggenbeten te voorkomen door het dragen van bedekkende kleding, het gebruik van insectenwerende middelen en het slapen onder een geïmpregneerd muskietennet. <h2>Samenvatting</h2> Door preventief malariatabletten te slikken, verklein je aanzienlijk de kans op infectie en draag je bij aan de bestrijding van deze potentieel dodelijke ziekte.
Lees meerOmeprazol is een veelgebruikt medicijn dat behoort tot de klasse van protonpompremmers (PPI's). Het wordt voornamelijk voorgeschreven om maagzuurproductie te verminderen bij aandoeningen zoals gastro-oesofageale refluxziekte (GERD), maagzweren en dyspepsie. Buiktyfus, daarentegen, is een ernstige infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella enterica serotype Typhi. Hoewel omeprazol en buiktyfus op het eerste gezicht weinig met elkaar gemeen lijken te hebben, kunnen ze elkaar beïnvloeden, vooral bij reizigers naar risicogebieden. Dit artikel bespreekt de relatie tussen omeprazol en buiktyfus, evenals de rol van omeprazol bij de behandeling van maagklachten in verband met infecties zoals buiktyfus. <h2>Wat is Omeprazol?</h2> Omeprazol is een medicijn dat de productie van maagzuur blokkeert door de protonpomp in de maag te remmen. Dit helpt om maagzuur te verminderen, wat kan bijdragen aan verlichting van symptomen zoals brandend maagzuur, oprispingen en pijn in de bovenbuik. Het wordt ook gebruikt voor de behandeling van maagzweren en om het risico op maagzweren te verminderen bij mensen die langdurig niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAID's) gebruiken. Omdat omeprazol de maagzuurproductie onderdrukt, kan het ook het milieu in de maag veranderen, waardoor de effectiviteit van sommige antibiotica en de afweer tegen infecties zoals buiktyfus mogelijk beïnvloed wordt. <h2>Wat is Buiktyfus?</h2> Buiktyfus is een ernstige infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella Typhi. De ziekte verspreidt zich meestal via besmet voedsel en water en komt vaak voor in gebieden met slechte hygiëne en beperkte toegang tot schoon drinkwater. Buiktyfus wordt gekarakteriseerd door symptomen zoals koorts, buikpijn, diarree of constipatie, en soms huiduitslag. Zonder behandeling kan de ziekte ernstige complicaties veroorzaken, zoals bloedvergiftiging (sepsis) en darmperforatie. De behandeling van buiktyfus bestaat meestal uit antibiotica, zoals ciprofloxacine, azithromycine of ceftriaxon. Het is essentieel om de infectie vroegtijdig te behandelen om complicaties te voorkomen en herstel te bevorderen. <h2>Omeprazol en Buiktyfus: Mogelijke Interacties</h2> Hoewel omeprazol geen directe invloed heeft op Salmonella Typhi, kan het gebruik van omeprazol in combinatie met buiktyfusbehandeling of in risicogebieden voor buiktyfus enkele belangrijke overwegingen met zich meebrengen. Het belangrijkste punt van zorg is dat omeprazol de zuurgraad in de maag verlaagt, wat de absorptie van bepaalde antibiotica kan beïnvloeden. Sommige antibiotica, zoals azithromycine en ciprofloxacine, hebben een effectievere absorptie bij een zure omgeving. Wanneer omeprazol de maagzuurproductie vermindert, kan de opname van deze antibiotica verminderd worden, wat mogelijk leidt tot verminderde effectiviteit van de behandeling van buiktyfus. Dit is vooral relevant voor mensen die zowel omeprazol gebruiken voor maagklachten als antibiotica voor buiktyfus. Bovendien kan de lagere maagzuurproductie de afweermechanismen van het lichaam tegen infecties verzwakken. Maagzuur helpt namelijk bij het doden van veel ziekteverwekkers, waaronder bacteriën die via het voedsel of water in de maag komen. Dit kan een verhoogd risico op infecties veroorzaken, vooral bij reizigers naar risicogebieden voor buiktyfus. Het gebruik van omeprazol kan dus indirect bijdragen aan een verhoogd risico op het oplopen van infecties zoals buiktyfus, vooral in gebieden waar de hygiënische omstandigheden slecht zijn. <h2>Wanneer Omeprazol te Gebruiken in Risicogebieden?</h2> Als je omeprazol gebruikt en naar een risicogebied voor buiktyfus reist, is het belangrijk om extra voorzorgsmaatregelen te nemen. Naast het volgen van de gebruikelijke aanbevelingen voor het voorkomen van buiktyfus, zoals vaccinatie en het vermijden van onveilig voedsel en water, kan het raadzaam zijn om je arts te raadplegen over het gebruik van omeprazol tijdens je reis. Een arts kan mogelijk alternatieve medicijnen of behandelingen aanbevelen om de maagklachten te verlichten zonder de risicofactoren te verhogen. Het is ook belangrijk om op de hoogte te zijn van de interacties tussen omeprazol en de voorgeschreven antibiotica voor de behandeling van buiktyfus. In sommige gevallen kan het nodig zijn om de dosis omeprazol aan te passen of tijdelijk te stoppen met het medicijn, afhankelijk van je medische situatie en reisomstandigheden. <h2>Conclusie</h2> Omeprazol en buiktyfus hebben geen directe relatie, maar het gebruik van omeprazol kan indirect van invloed zijn op het risico op infecties zoals buiktyfus, vooral in risicogebieden. De verlaagde maagzuurproductie door omeprazol kan de effectiviteit van antibiotica beïnvloeden en het afweermechanisme van het lichaam verzwakken, waardoor de kans op het oplopen van infecties groter wordt. Reizigers die zowel omeprazol gebruiken als naar risicogebieden voor buiktyfus gaan, moeten extra voorzorgsmaatregelen nemen en hun arts raadplegen om de juiste behandelingsopties te bepalen. Het blijft belangrijk om ook de gebruikelijke hygiënemaatregelen te volgen om het risico op buiktyfus en andere infecties te minimaliseren.
Lees meerBuiktyfus, ook wel bekend als tyfus, is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella enterica serotype Typhi. De ziekte verspreidt zich voornamelijk via besmet voedsel of water en komt vooral voor in ontwikkelingslanden, waar sanitaire voorzieningen vaak onvoldoende zijn. Reizigers naar gebieden met een hoger risico, zoals delen van Azië, Afrika en Zuid-Amerika, moeten zich bewust zijn van de gevaren van buiktyfus en de preventieve maatregelen die ze kunnen nemen, zoals vaccinatie. <h2>Wat is Buiktyfus?</h2> Buiktyfus is een ernstige ziekte die gepaard gaat met koorts, buikpijn, diarree of constipatie, en soms huiduitslag. De symptomen beginnen meestal na een incubatietijd van 6 tot 30 dagen na besmetting. Als de ziekte niet op tijd wordt behandeld, kan deze leiden tot ernstige complicaties zoals bloedvergiftiging (sepsis), perforatie van de darmwand of zelfs de dood. De Salmonella Typhi-bacterie verspreidt zich via besmet voedsel en water, vooral in gebieden met slechte hygiëne. Wanneer een persoon besmet is, kunnen de bacteriën zich via de ontlasting in het milieu verspreiden en zo andere mensen besmetten. Het is daarom belangrijk om in risicogebieden extra aandacht te besteden aan hygiëne en voedselveiligheid. <h2>Reizen en Risico's op Buiktyfus</h2> Reizigers die naar landen reizen waar buiktyfus voorkomt, lopen een verhoogd risico op besmetting. Dit geldt vooral voor landen in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. In deze regio’s zijn de sanitaire voorzieningen vaak onvoldoende, waardoor de kans op besmetting via water of voedsel groot is. Het drinken van ongewassen water of het eten van niet goed verhit voedsel kan leiden tot besmetting met de Salmonella Typhi-bacterie. Zelfs reizigers die zich bewust zijn van het belang van hygiëne, kunnen in risicogebieden in aanraking komen met de ziekte. Dit maakt het nog belangrijker om voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals vaccinaties en het strikt naleven van voedsel- en waterveiligheid. <h2>Vaccinatie Tegen Buiktyfus</h2> Een van de belangrijkste preventieve maatregelen tegen buiktyfus is vaccinatie. Injectie (inactief vaccin): Deze vaccinatie biedt bescherming tegen buiktyfus voor ongeveer 3 jaar. Het is een vaccin dat de niet-actieve versie van de bacterie bevat en wordt meestal in één dosis toegediend. <h2>Wanneer Moet je Je Vaccineren?</h2> Het wordt aanbevolen om je minimaal twee weken voor vertrek te vaccineren tegen buiktyfus, omdat het enige tijd kan duren voordat het vaccin zijn volledige effect heeft. Reizigers die naar risicogebieden reizen, zoals landen in Azië, Afrika en Latijns-Amerika, moeten het vaccin overwegen, vooral als ze van plan zijn om langere tijd in de regio te verblijven of naar afgelegen gebieden te reizen waar de gezondheidszorg mogelijk niet goed toegankelijk is. <h2>Andere Preventieve Maatregelen</h2> Naast vaccinatie zijn er andere manieren om buiktyfus te voorkomen: Drink alleen water uit flessen met een afgesloten dop of gekookt water. Eet voedsel dat goed gekookt is en vermijd rauw voedsel, vooral salades en ongeschild fruit. Was regelmatig je handen, vooral voor het eten. Vermijd straatvoedsel, vooral als je niet zeker weet hoe het is bereid. <h2>Conclusie</h2> Buiktyfus is een ernstige maar te voorkomen ziekte die vooral een risico vormt voor reizigers naar ontwikkelingslanden. Door vaccinatie, goede hygiëne en veilige eet- en drinkpraktijken kun je het risico op besmetting aanzienlijk verminderen. Het nemen van deze voorzorgsmaatregelen is essentieel om een veilige en gezonde reis te garanderen. Het is altijd een goed idee om voor vertrek je arts of een gespecialiseerde reizigerskliniek te raadplegen voor de laatste informatie en aanbevelingen over vaccinaties en gezondheidszorg tijdens je reis.
Lees meerHepatitis A is een virale infectie die de lever aantast. Het wordt veroorzaakt door het hepatitis A-virus (HAV), dat via besmet voedsel, water of contact met besmette mensen wordt overgedragen. Hepatitis A komt veel voor in ontwikkelingslanden, maar ook in westerse landen kunnen uitbraken plaatsvinden, vooral in gebieden met slechte hygiënische omstandigheden. Gelukkig is er een vaccin beschikbaar dat bescherming biedt tegen hepatitis A, en in dit artikel bespreken we alles wat je moet weten over de vaccinatie. <h2>Wat is Hepatitis A?</h2> Hepatitis A is een besmettelijke ziekte die ontsteking van de lever veroorzaakt. Het virus wordt meestal via de fecaal-orale route overgedragen, wat betekent dat het zich verspreidt via besmet voedsel of water, maar ook door direct contact met besmette personen. Het virus heeft een incubatietijd van 15 tot 50 dagen, wat betekent dat de symptomen pas weken na blootstelling kunnen optreden. De ziekte kan variëren van mild tot ernstig en in sommige gevallen leiden tot leverfalen. Symptomen van hepatitis A kunnen zijn: vermoeidheid, verlies van eetlust, buikpijn, misselijkheid, braken, koorts en geelzucht (gele verkleuring van de huid en ogen). Hepatitis A is meestal niet levensbedreigend, maar kan wel ernstig zijn, vooral voor ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem. <h2>Waarom is vaccinatie belangrijk?</h2> Vaccinatie tegen hepatitis A is de meest effectieve manier om jezelf te beschermen tegen het virus. Het vaccin stimuleert het immuunsysteem om antilichamen tegen het virus aan te maken, waardoor je beschermd bent tegen infectie. De vaccinatie is niet alleen belangrijk voor mensen die naar risicogebieden reizen, maar ook voor mensen die in contact komen met risicogroepen of die in gebieden wonen waar hepatitis A voorkomt. <h2>Wie moet zich laten vaccineren?</h2> Hoewel hepatitis A in veel westerse landen relatief zeldzaam is, kunnen bepaalde groepen mensen meer risico lopen op besmetting. De vaccinatie wordt aanbevolen voor: Reizigers naar risicogebieden: Mensen die naar landen reizen waar hepatitis A vaak voorkomt, zoals Zuid-Amerika, Afrika, Azië en het Midden-Oosten, moeten zich laten vaccineren. Mensen met een verhoogd risico: Dit omvat mensen met chronische leverziekten, homoseksuele mannen, drugsgebruikers, en mensen die werken in de gezondheidszorg of voedselindustrie. Kinderen: In sommige landen wordt het hepatitis A-vaccin opgenomen in het vaccinatieschema voor kinderen, vooral in gebieden waar de ziekte voorkomt. <h2>Hoe werkt de vaccinatie?</h2> Het hepatitis A-vaccin bestaat meestal uit twee doses. De eerste dosis biedt al een aanzienlijke bescherming, maar de tweede dosis, die meestal zes tot twaalf maanden na de eerste wordt gegeven, zorgt voor langdurige bescherming, vaak levenslang. De vaccinatie wordt toegediend via een injectie in de spier, meestal in de bovenarm. Bijwerkingen van het vaccin zijn over het algemeen mild en kunnen onder meer pijn op de injectieplaats, lichte koorts of vermoeidheid zijn. Ernstige bijwerkingen zijn uiterst zeldzaam. <h2>Conclusie</h2> Vaccinatie tegen hepatitis A is een effectieve manier om jezelf te beschermen tegen een potentieel ernstige leverziekte. Het vaccin is vooral belangrijk voor reizigers naar risicogebieden en voor mensen in risicogroepen. Door je te laten vaccineren, kun je niet alleen jezelf beschermen, maar ook bijdragen aan het voorkomen van de verspreiding van het virus in de gemeenschap. Het is altijd raadzaam om bij je huisarts of reisarts na te gaan of een vaccinatie tegen hepatitis A voor jou nodig is, vooral als je naar een gebied reist waar het virus veel voorkomt.
Lees meerAls je op reis gaat, denk je vaak aan vaccinaties tegen ziekten zoals hepatitis A, gele koorts of buiktyfus. Maar wat veel reizigers vergeten, is dat ook teken een gezondheidsrisico vormen, vooral in bepaalde gebieden. Teken kunnen ziektes overbrengen die ernstig kunnen verlopen, en in sommige gevallen is vaccinatie tegen deze ziektes mogelijk én verstandig. <h2>Wat zijn teken en waarom zijn ze gevaarlijk?</h2> Teken zijn kleine spinachtige beestjes die zich vastbijten in de huid van mensen en dieren om bloed te zuigen. Daarbij kunnen ze ziekteverwekkers overdragen. In Europa en Azië zijn de belangrijkste ziekten die door teken worden verspreid de ziekte van Lyme en tekenencefalitis (TBE, tekenbeet-encefalitis). In andere delen van de wereld kunnen teken ook andere infecties zoals rickettsiose, babesiose en ehrlichiose overbrengen. <br><br> De ziekte van Lyme komt vooral voor in bosrijke gebieden in Europa, Noord-Amerika en delen van Azië. Deze bacteriële infectie kan leiden tot gewrichtsklachten, zenuwproblemen en hartproblemen als ze niet op tijd wordt behandeld. Tekenencefalitis komt vooral voor in Centraal- en Oost-Europa, Scandinavië en delen van Rusland en Azië. Dit is een virusinfectie van de hersenen en hersenvliezen waarvoor geen specifieke behandeling bestaat, maar wél een vaccin. <h2>Hoe bescherm je jezelf tegen teken?</h2> De belangrijkste maatregel tegen tekenbeten is het vermijden van contact met teken. Dit doe je door: <ul> <li>Dichte kleding te dragen (lange broek, sokken over de broekspijpen, lange mouwen). Een tekenwerend middel met DEET op onbedekte huid te gebruiken. </li> <li> Na een wandeling of activiteit in de natuur je lichaam goed te controleren op teken. </li> <li> Een tekenpincet mee te nemen op reis om een teek snel en correct te verwijderen. </li> </ul> Hoe sneller je een teek verwijdert, hoe kleiner de kans op besmetting met de ziekte van Lyme. <h2>Wanneer is vaccinatie nodig?</h2> Voor de ziekte van Lyme bestaat geen vaccin, dus daar zijn alleen beschermende maatregelen belangrijk. Voor tekenencefalitis (TBE) is wél een effectief vaccin beschikbaar. Vaccinatie wordt vooral aangeraden als je: <ul> <li> Naar risicogebieden reist, zoals Oostenrijk, Duitsland, Zwitserland, Slovenië, Tsjechië, Polen, Scandinavië of delen van Rusland. </li> <li> Veel in de natuur verblijft, bijvoorbeeld bij kamperen, wandelen of mountainbiken. </li> <li> Langer dan een paar weken in een risicogebied verblijft, zeker als je met kinderen reist. </li> </ul> De vaccinatie bestaat uit een serie van drie prikken, waarbij de eerste twee een basisbescherming geven en de derde zorgt voor een langdurige bescherming (tot 3-5 jaar). Begin daarom op tijd met vaccineren, liefst enkele maanden voor vertrek. Voor een kort verblijf kan soms een versnelde vaccinatieschema worden gebruikt. <br><br> Naast reizigers zijn er ook bepaalde beroepsgroepen voor wie vaccinatie tegen tekenencefalitis sterk wordt aanbevolen. Denk hierbij aan mensen die in risicogebieden werken en door hun beroep veel in aanraking komen met teken. Voorbeelden zijn boswachters, houthakkers, jagers, bontwerkers en soms ook laboratoriummedewerkers die met teken of tekenvirussen werken. Zij lopen een verhoogd risico op besmetting, omdat ze langdurig en intensief in de natuur actief zijn. <h2>Advies voor reizigers</h2> Laat je ruim op tijd voor je reis informeren door een gespecialiseerde reizigerskliniek of huisarts. Zij kunnen beoordelen of vaccinatie tegen tekenencefalitis nodig is en adviseren over andere vaccins of malariaprofylaxe. Vergeet ook niet je kinderen te beschermen; zij lopen vaak extra risico omdat ze veel op de grond spelen. <h2>Conclusie</h2> Het is belangrijk om je vooraf goed te informeren over de gebieden waar tekenencefalitis voorkomt. Er zijn verschillen in de indicatie voor vaccinatie tussen Aziatische en Europese gebieden. In Europa gaat het vooral om Centraal- en Oost-Europa en Scandinavië, terwijl in Azië vooral delen van Rusland, China en Japan risicogebieden zijn. Op websites van gezondheidsinstanties vind je vaak een landenlijst en een kaart waarop de endemische gebieden duidelijk zijn aangegeven. Controleer die informatie goed voordat je vertrekt, zodat je weet of vaccinatie voor jouw reis of werkzaamheden nodig is. <br><br> Samengevat: teken kunnen vervelende en soms ernstige ziektes overbrengen. Bescherming begint met goede kleding, controle en een tekenpincet, maar in risicogebieden kan vaccinatie tegen tekenencefalitis een waardevolle extra maatregel zijn. Zo ga je goed voorbereid op reis en kun je onbezorgd genieten van je vakantie.
Lees meerReizen is een geweldige manier om nieuwe culturen te ontdekken, bijzondere herinneringen te maken en je blik op de wereld te verruimen. Maar wie op reis gaat, loopt ook risico op infectieziekten die in Nederland minder vaak voorkomen – zoals mazelen. Hoewel mazelen hier vrijwel is uitgeroeid dankzij het Rijksvaccinatieprogramma, maken de laatste jaren een zorgwekkende comeback. Mazelen komt ook wereldwijd nog regelmatig voor. Een goede voorbereiding is dus essentieel, vooral als je naar gebieden reist waar mazelen nog endemisch is. <h2>Mazelen: een besmettelijke ziekte - symptomen</h2> Mazelen is een zeer besmettelijke virusziekte die zich verspreidt via kleine druppeltjes in de lucht. De symptomen beginnen vaak met koorts, hoesten, een loopneus en rode ogen. Daarna verschijnen er rode vlekjes over het hele lichaam. Hoewel het in veel gevallen vanzelf overgaat, kan mazelen leiden tot ernstige complicaties zoals longontsteking, oorontstekingen, hersenontsteking en zelfs de dood. Vooral jonge kinderen, zwangere vrouwen en mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen risico. <h2>Mazelen wereldwijd</h2> In sommige delen van de wereld – zoals delen van Afrika, Azië en Oost-Europa – komen nog regelmatig uitbraken van mazelen voor. Dit komt vaak doordat vaccinatiegraad daar lager ligt dan in landen met een goed functionerend vaccinatieprogramma. In drukbezochte toeristische gebieden of tijdens grote evenementen kan het virus zich bovendien snel verspreiden, zeker als mensen uit verschillende landen samenkomen. <h2>Mazelen op oudere leeftijd: ernstiger dan je denkt</h2> Hoewel mazelen vaak als een 'kinderziekte' wordt beschouwd, kan het krijgen van mazelen op latere leeftijd – dus als tiener of volwassene – ernstigere gevolgen hebben. Dit komt doordat het immuunsysteem van volwassenen anders reageert op het virus dan dat van jonge kinderen. <h3>Grotere kans op complicaties</h3> Volwassenen die mazelen krijgen, hebben een grotere kans op complicaties zoals: <ul> <li>Longontsteking</li> <li>Oorontstekingen</li> <li>Hersenontsteking (encefalitis)</li> <li>Ernstige uitdroging</li> <li>Opname in het ziekenhuis</li> </ul> In zeldzame gevallen kunnen deze complicaties leiden tot blijvende schade of zelfs overlijden. Vooral mensen met een verzwakt immuunsysteem of onderliggende gezondheidsproblemen lopen risico. <h3>Waarom krijgen volwassenen nog mazelen?</h3> Er zijn verschillende redenen waarom iemand op oudere leeftijd alsnog mazelen kan krijgen: <ul> <li>Ze zijn niet gevaccineerd als kind (bijvoorbeeld door persoonlijke of religieuze overtuigingen).</li> <li>Ze hebben maar één prik gehad (voor 1976 werd in Nederland slechts één BMR-prik gegeven).</li> <li>Ze zijn opgegroeid in een land waar het BMR-vaccin niet of pas later is ingevoerd.</li> <li>De bescherming van het vaccin is bij uitzondering in de loop der jaren afgenomen (hoewel dit zelden voorkomt).</li> </ul> <h3>Vaccinatie-inhaaladvies voor volwassenen</h3> Voor volwassenen geboren tussen 1965 en 1975 geldt dat zij mogelijk niet volledig beschermd zijn. Mensen in deze groep kunnen bij de GGD navragen of zij in aanmerking komen voor een inhaalvaccinatie. Zeker als zij naar landen reizen waar mazelen nog vaak voorkomt, is dat aan te raden. <h3>Preventie is cruciaal</h3> Als je niet zeker weet of je beschermd bent, kun je een bloedtest laten doen om je antistoffen te laten meten. Ook kun je gewoon een BMR-prik halen; deze is veilig voor volwassenen en kan geen kwaad, ook niet als je al beschermd zou blijken te zijn. <h2>Vaccinatie</h2> De belangrijkste preventieve maatregel is vaccinatie. In Nederland wordt het BMR-vaccin (bof, mazelen, rodehond) aangeboden aan kinderen op de leeftijd van 14 maanden en een herhalingsprik op 9-jarige leeftijd. Voor kinderen die jonger zijn dan 14 maanden en op reis gaan naar een gebied met een verhoogd risico, kan in overleg met de GGD een vervroegde vaccinatie worden gegeven vanaf 6 maanden. Ook volwassenen die in hun jeugd geen vaccinatie hebben gehad en geen mazelen hebben doorgemaakt, wordt aangeraden zich alsnog te laten vaccineren. <h3>Tips voor reizigers</h3> Check het landadvies: Op de website van het Landelijk Coördinatiecentrum Reizigersadvisering (LCR) of via de GGD kun je per bestemming nagaan of extra voorzorgsmaatregelen nodig zijn. Vaccinaties op orde?: Vraag bij twijfel je vaccinatiegegevens op bij je huisarts of via het RIVM. Let op bij tussenstops: Ook als je alleen overstapt in een risicogebied, kan besmetting plaatsvinden. Zorg voor goede reisverzekering: Een medische noodsituatie in het buitenland kan kostbaar zijn, dus dek jezelf goed in. <h2>Conclusie</h2> Mazelen is niet zomaar een kinderziekte, maar een serieuze infectie die wereldwijd nog steeds slachtoffers maakt. Door je goed voor te bereiden en je vaccinatiestatus te controleren, verklein je de kans om ziek te worden – en voorkom je dat je het virus mee terugneemt naar huis. Zo reis je niet alleen veilig voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen.
Lees meerRabiës, ook wel hondsdolheid genoemd, is een virale infectieziekte die het centrale zenuwstelsel aantast. Het wordt veroorzaakt door het rabiësvirus, dat behoort tot de familie van de Rhabdoviridae. De ziekte komt vooral voor bij zoogdieren, waaronder honden, katten, vleermuizen en wilde dieren zoals vossen en jakhalzen. Voor mensen is rabiës bijzonder gevaarlijk: zonder tijdige behandeling is de ziekte vrijwel altijd dodelijk. <h2>Verspreiding en besmetting</h2> Het virus wordt overgedragen via het speeksel van een besmet dier, meestal door een beet, soms door krabben of likken op open wondjes. In de meeste gevallen raken mensen besmet na contact met honden, vooral in landen waar zwerfhonden veel voorkomen en vaccinatie van huisdieren niet vanzelfsprekend is. In Europa komt besmetting vooral voor via vleermuizen of tijdens reizen naar risicogebieden in Azië, Afrika en Latijns-Amerika. <h2>Symptomen</h2> De incubatietijd van rabiës – de periode tussen besmetting en de eerste symptomen – varieert van enkele dagen tot meerdere maanden, afhankelijk van de plaats van de beet en de hoeveelheid virus die is overgedragen. De eerste symptomen lijken vaak onschuldig: koorts, hoofdpijn, spierpijn en vermoeidheid. Later ontstaan er ernstige neurologische klachten zoals angst, hallucinaties, moeite met slikken (waardoor het bekende "watervrees" ontstaat), verlammingen en uiteindelijk coma. In een gevorderd stadium is rabiës niet meer te behandelen en leidt het vrijwel altijd tot de dood. <h2>Behandeling en preventie</h2> De sleutel tot overleving is snelle medische actie na mogelijke blootstelling. Dit heet postexpositieprofylaxe (PEP). Die bestaat uit: <ul> <li>Grondige wondreiniging: direct wassen met water en zeep, gedurende minstens 15 minuten. </li> <li> Vaccinatie: een reeks van rabiësvaccins toegediend binnen enkele dagen. </li> <li> Toediening van rabiës-immunoglobuline (RIG): indien het slachtoffer nog niet eerder gevaccineerd is. </li> </ul> Als deze stappen snel worden ondernomen – bij voorkeur binnen 24 tot 48 uur – is de ziekte goed te voorkomen. <h2>Vaccinatie</h2> Voor mensen die naar risicogebieden reizen of beroepsmatig met dieren werken (zoals dierenartsen of speleologen) wordt preventieve vaccinatie aangeraden. Dit bestaat uit een serie van injecties vóór vertrek. Hoewel dat de ziekte niet volledig voorkomt na besmetting, verkort het de behandeling achteraf en voorkomt het de noodzaak voor immunoglobulines, die in sommige landen moeilijk verkrijgbaar zijn. <h2>Conclusie</h2> Rabiës is een van de dodelijkste infectieziekten ter wereld, maar ook een van de meest te voorkomen. Snelle actie bij blootstelling is cruciaal, net als goede voorlichting en vaccinatie van dieren en risicogroepen. Reizigers naar gebieden waar rabiës voorkomt doen er goed aan zich vooraf goed te informeren en bij twijfel altijd medische hulp in te schakelen.
Lees meerDengue, ook wel knokkelkoorts genoemd, is een tropische virusziekte die wordt overgedragen door muggen. De ziekte komt vooral voor in (sub)tropische gebieden zoals Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika, Afrika en delen van Oceanië. Wereldwijd worden jaarlijks naar schatting 100 tot 400 miljoen mensen geïnfecteerd. Het verspreidingsgebied van de mug breidt zich steeds verder uit. <h2>Oorzaak en overdracht</h2> Dengue wordt veroorzaakt door het denguevirus, waarvan vier varianten (serotypes) bestaan: DENV-1, DENV-2, DENV-3 en DENV-4. Het virus wordt overgedragen door de Aedes-mug, met name de Aedes aegypti, die vooral overdag actief is. Deze mug plant zich voort in stilstaand water. Wanneer een mug een besmet persoon steekt, raakt zij geïnfecteerd. Bij een volgende steek kan ze het virus overbrengen op een ander persoon. Je kunt dengue dus niet van mens op mens krijgen; de mug is noodzakelijk voor de overdracht. <h2>Symptomen</h2> De symptomen van dengue ontstaan meestal 4 tot 10 dagen na een infectie. De ziekte begint vaak plotseling met: <ul> <li> Hoge koorts (tot 40°C) </li> <li> Hevige hoofdpijn </li> <li> Pijn achter de ogen </li> <li> Spier-, bot- en gewrichtspijn (vandaar de naam “knokkelkoorts”) </li> <li> Misselijkheid en braken </li> <li> Huiduitslag </li> </ul> Bij de meeste mensen verdwijnen de symptomen na ongeveer een week. Toch kunnen sommige mensen ernstiger ziek worden, vooral bij een tweede infectie met een ander serotype van het virus. In die gevallen kan ernstige dengue ontstaan, ook wel dengue hemorragisch syndroom, met bloedingen, orgaanfalen of een gevaarlijk lage bloeddruk (dengue shock syndroom). <h2>Diagnose en behandeling</h2> De diagnose wordt meestal gesteld op basis van symptomen, verblijf in een risicogebied en laboratoriumtests die het virus of antistoffen aantonen. Er bestaat geen specifieke behandeling tegen dengue. De ziekte wordt symptomatisch behandeld: Voldoende rust Veel drinken om uitdroging te voorkomen Paracetamol tegen de pijn en koorts (géén ibuprofen of aspirine vanwege bloedingsrisico) Bij ernstige vormen van dengue is ziekenhuisopname noodzakelijk, soms op de intensive care. <h2>Preventie</h2> De belangrijkste manier om dengue te voorkomen is door muggenbeten te vermijden. Dat kan door: <ul> <li> Bedekkende kleding te dragen </li> <li> Muggenwerende middelen met DEET te gebruiken </li> <li> Onder een klamboe te slapen (hoewel de mug overdag actief is) </li> <li> Stilstaand water in en rond het huis te verwijderen </li> </ul> <h2>Vaccinatie</h2> Hoewel er geen specifieke behandeling bestaat voor dengue, is er wel een vaccin beschikbaar dat bescherming biedt tegen de ziekte. De ontwikkeling van een effectief denguevaccin is complex, omdat het virus vier verschillende serotypes heeft. Een vaccin moet idealiter bescherming bieden tegen alle vier om ernstige ziekte bij herinfectie te voorkomen. Er zijn twee vaccins beschikbaar tegen dengue: Dengvaxia en Qdenga. Dengvaxia wordt alleen aanbevolen voor mensen die eerder dengue hebben gehad, vanwege een verhoogd risico op ernstige ziekte bij eerste infectie na vaccinatie. Qdenga is geschikt voor zowel mensen met als zonder eerdere infectie en biedt brede bescherming tegen alle vier de serotypes. Dengvaxia vereist drie doses over 12 maanden; Qdenga twee doses met drie maanden ertussen. <h2>Conclusie</h2> Dengue is een ernstige, snel verspreidende ziekte zonder specifieke behandeling. Voor reizigers naar risicogebieden is het belangrijk om goed voorbereid te zijn en muggenbeten zoveel mogelijk te voorkomen. Bij klachten na een reis is het verstandig om medische hulp in te schakelen, zeker als je hoge koorts of andere symptomen van dengue hebt. Preventie blijft de sleutel in de bestrijding van deze ziekte.
Lees meerDengue, ook wel knokkelkoorts genoemd, is een tropische virusziekte die wordt overgedragen door muggen. De ziekte komt vooral voor in (sub)tropische gebieden zoals Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika, Afrika en delen van Oceanië. Wereldwijd worden jaarlijks naar schatting 100 tot 400 miljoen mensen geïnfecteerd. Het verspreidingsgebied van de mug breidt zich steeds verder uit. <h2>Oorzaak en overdracht</h2> Dengue wordt veroorzaakt door het denguevirus, waarvan vier varianten (serotypes) bestaan: DENV-1, DENV-2, DENV-3 en DENV-4. Het virus wordt overgedragen door de Aedes-mug, met name de Aedes aegypti, die vooral overdag actief is. Deze mug plant zich voort in stilstaand water. Wanneer een mug een besmet persoon steekt, raakt zij geïnfecteerd. Bij een volgende steek kan ze het virus overbrengen op een ander persoon. Je kunt dengue dus niet van mens op mens krijgen; de mug is noodzakelijk voor de overdracht. <h2>Vaccinatie</h2> Hoewel er geen specifieke behandeling bestaat voor dengue, is er wel een vaccin beschikbaar dat bescherming biedt tegen de ziekte. De ontwikkeling van een effectief denguevaccin is complex, omdat het virus vier verschillende serotypes heeft. Een vaccin moet idealiter bescherming bieden tegen alle vier om ernstige ziekte bij herinfectie te voorkomen. <br><br> <b>Dengvaxia (CYD-TDV)</b> Het eerste en bekendste denguevaccin is Dengvaxia, ontwikkeld door Sanofi Pasteur. Dit vaccin is goedgekeurd in meer dan 20 landen, waaronder enkele landen in Azië en Latijns-Amerika. <br><br> <b>Belangrijke kenmerken van Dengvaxia:</b> <ul> <li> Het is bedoeld voor personen van 6 tot 45 jaar (in sommige landen tot 60 jaar). </li> <li> Het wordt toegediend in drie doses over een periode van 12 maanden. </li> <li> Het wordt alleen aanbevolen voor mensen die al eerder dengue hebben gehad. </li> </ul> Waarom? Omdat onderzoek heeft aangetoond dat mensen die nog niet eerder geïnfecteerd zijn, na vaccinatie een verhoogd risico kunnen hebben op ernstige dengue bij een latere infectie. Daarom wordt voorafgaand aan vaccinatie vaak een bloedtest gedaan om te bepalen of iemand eerder met dengue besmet is geweest. <br><br> <b>Qdenga (TAK-003)</b> Een nieuw en veelbelovend vaccin is Qdenga, ontwikkeld door Takeda. Het werd goedgekeurd in de EU in 2022 en biedt een alternatief voor Dengvaxia. <br><br> <b>Voordelen van Qdenga:</b> <ul> <li> Het kan worden gegeven aan mensen met én zonder eerdere dengue-infectie. </li> <li> Het wordt toegediend in twee doses met drie maanden tussenruimte. </li> <li> Het biedt bescherming tegen alle vier de serotypes. </li> </ul> Qdenga wordt momenteel vooral aangeboden in landen waar dengue veel voorkomt of voor reizigers naar risicogebieden. In sommige landen is het ook beschikbaar op eigen kosten. <h2>Voor wie is vaccinatie zinvol?</h2> Inwoners van endemische gebieden met hoge besmettingsrisico’s, vooral kinderen. Reizigers naar gebieden met veel dengue (zoals delen van Azië, Afrika, Zuid-Amerika), vooral bij langdurig verblijf of als er sprake is van eerdere dengue-infectie. Voor reizigers uit Europa is het vaccin meestal niet standaard aanbevolen, tenzij er een verhoogd risico is of eerdere dengue-infectie is vastgesteld. Overleg hierover met een gespecialiseerde reiskliniek of GGD. <h2>Conclusie</h2> Vaccinatie tegen dengue is mogelijk, maar nog niet breed toepasbaar zoals bij bijvoorbeeld hepatitis of gele koorts. Het is vooral relevant voor mensen in risicogebieden of met een dengueverleden. Voor de meeste reizigers blijft preventie via muggenwering de eerste en belangrijkste verdedigingslijn tegen deze tropische ziekte.
Lees meerGordelroos, medisch ook wel herpes zoster genoemd, is een virale infectie die wordt veroorzaakt door het varicella-zostervirus – hetzelfde virus dat waterpokken veroorzaakt. Na een doorgemaakte waterpokkeninfectie blijft het virus inactief aanwezig in het zenuwstelsel. Jaren of zelfs decennia later kan het virus weer actief worden, wat leidt tot gordelroos. Deze aandoening kenmerkt zich door een pijnlijke huiduitslag en kan in sommige gevallen ernstige complicaties veroorzaken. <h2>Symptomen van gordelroos</h2> Gordelroos begint meestal met een branderig, tintelend of jeukend gevoel aan één kant van het lichaam of gezicht. Binnen een paar dagen verschijnen er rode vlekken, gevolgd door blaasjes gevuld met vocht. Deze blaasjes liggen vaak in een smalle strook, meestal rond de romp of langs een zenuwbaan op het gezicht. De huiduitslag blijft meestal één tot twee weken zichtbaar, maar de pijn kan veel langer aanhouden. Een kenmerkend symptoom van gordelroos is zenuwpijn, ook wel neuralgie genoemd. Deze pijn kan scherp, stekend of brandend zijn en is vaak heftig. Bij ongeveer 10-20% van de mensen blijft de pijn aanwezig, zelfs nadat de huiduitslag verdwenen is. Deze complicatie heet postherpetische neuralgie en kan weken tot maanden – soms zelfs jaren – aanhouden. <h2>Oorzaken en risicofactoren</h2> <p>De belangrijkste oorzaak van gordelroos is een verzwakt immuunsysteem, waardoor het varicella-zostervirus opnieuw actief wordt. Oudere volwassenen lopen een verhoogd risico, omdat het immuunsysteem met de jaren minder krachtig wordt. Ook mensen met een verminderde weerstand door ziekten zoals kanker, hiv of door immunosuppressieve medicatie lopen meer kans op het ontwikkelen van gordelroos.</p> <p>Stress, ernstige ziekte en lichamelijke uitputting kunnen ook bijdragen aan het reactiveren van het virus. Hoewel het zelden voorkomt, kan iemand meerdere keren in zijn leven gordelroos krijgen.</p> <h2>Is gordelroos besmettelijk?</h2> <p>Gordelroos zelf is niet direct besmettelijk van persoon tot persoon. Wel kunnen mensen die nog nooit waterpokken hebben gehad, besmet raken met het varicella-zostervirus als zij in contact komen met het vocht uit de blaasjes. In dat geval krijgen ze geen gordelroos, maar waterpokken. Besmetting is alleen mogelijk als de blaasjes open zijn; wanneer ze zijn ingedroogd, is de kans op overdracht vrijwel nul.</p> <h2>Vaccinatie tegen gordelroos</h2> <p>Er zijn vaccins beschikbaar die bescherming bieden tegen gordelroos en de complicaties ervan, zoals postherpetische neuralgie. Het meest effectieve en recent beschikbare vaccin is Shingrix. Dit vaccin bevat geen levend virus en is daardoor ook geschikt voor mensen met een verminderde weerstand. Het stimuleert het immuunsysteem om het inactieve varicella-zostervirus onder controle te houden, waardoor de kans op heractivatie – en dus gordelroos – aanzienlijk vermindert.</p> <p>Shingrix wordt aanbevolen voor volwassenen vanaf 50 jaar, en voor mensen vanaf 18 jaar met een verhoogd risico door bijvoorbeeld een chronische ziekte of immuunstoornis. Het vaccin wordt toegediend in twee doses, met een interval van twee tot zes maanden.</p> <p>In Nederland zit Shingrix nog niet in het Rijksvaccinatieprogramma, maar het is op eigen initiatief verkrijgbaar.</p> <p>Vaccinatie is dus vooral zinvol voor ouderen en kwetsbare groepen die complicaties van gordelroos willen voorkomen.</p> <h2>Conclusie</h2> <p>Gordelroos is een vervelende en soms langdurige aandoening die vooral ouderen en mensen met een verminderde weerstand treft. Een snelle diagnose en behandeling kunnen complicaties beperken. Door je bewust te zijn van de symptomen en risicofactoren, kun je tijdig hulp zoeken en mogelijke klachten beperken.</p>
Lees meerHoogtepunten Vietnam is een prachtig land met een rijke cultuur, adembenemende landschappen en heerlijk eten. Voor reizigers is het belangrijk om niet alleen te genieten, maar ook goed voorbereid te zijn op gezondheidsrisico’s. Het krijgen van de juiste reisvaccinaties en het volgen van algemene gezondheidsadviezen kan je vakantie veilig en zorgeloos maken. In dit artikel bespreken we welke vaccinaties aanbevolen zijn, algemene gezondheidszorgtips en wat je verder moet weten om gezond te blijven tijdens je verblijf in Vietnam. <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Vietnam</h2> Voor een reis naar Vietnam worden enkele specifieke vaccinaties aanbevolen. Deze kunnen variëren afhankelijk van de duur, het soort reis en de regio’s die je bezoekt. De belangrijkste zijn: <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Deze vaccinatie wordt aanbevolen voor alle reizigers, omdat deze ziektes wereldwijd voorkomen en ernstige complicaties kunnen geven.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Deze virusziekte wordt vaak overgedragen via voedsel en water. Hepatitis A vaccinatie is bijna altijd aanbevolen omdat de hygiënische omstandigheden in Vietnam verschillen van Nederland.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Vooral aan te raden voor reizigers die langdurig verblijven, intensief contact met de lokale bevolking hebben of medische behandelingen kunnen ondergaan.</li> <li><strong>Buiktyfus:</strong> Aangeraden voor reizigers die langer verblijven, off-the-beaten-path reizen of lokale maaltijden eten op plekken met twijfelachtige hygiëne.</li> <li><strong>Rabiës:</strong> Overweeg deze vaccinatie als je veel tijd buiten doorbrengt, vooral in landelijke gebieden, of als je met dieren in contact komt.</li> <li><strong>Japanse encefalitis:</strong> Aan te raden bij langdurig verblijf of reizen in landelijke gebieden tijdens het regenseizoen.</li> </ul> Daarnaast is het belangrijk om je inentingen tegen mazelen, bof en rodehond (MMR) te checken, aangezien uitbraken nog steeds mogelijk zijn. <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> Naast vaccinaties is het verstandig om ook aandacht te besteden aan algemene gezondheidsmaatregelen: <ul> <li><strong>Voorkom muggenbeten:</strong> Vietnam kent risico op dengue, malaria en andere door muggen overgebrachte ziekten. Gebruik DEET-houdende insectenspray, draag lange kleding en slaap onder een klamboe waar mogelijk.</li> <li><strong>Eet en drink veilig:</strong> Vermijd kraanwater, eet alleen gekookt of goed bereid voedsel en kies voor flessenwater. Was regelmatig je handen.</li> <li><strong>Medicatie en EHBO:</strong> Neem een kleine EHBO-kit mee en medicijnen tegen diarree, pijn en koorts. Informeer je arts over eventuele medicijnen die je mee moet nemen.</li> <li><strong>Zonbescherming:</strong> Het klimaat in Vietnam is tropisch, dus bescherming tegen de zon is essentieel.</li> <li><strong>Reisverzekering en medische zorg:</strong> Sluit een goede reisverzekering af met dekking voor medische kosten en repatriëring. De medische voorzieningen in stedelijke gebieden zijn meestal goed, maar op het platteland kunnen ze beperkt zijn.</li> </ul> <h2>Conclusie</h2> Reizen naar Vietnam is een fantastische ervaring, maar goede voorbereiding is cruciaal voor een gezonde en veilige trip. De juiste vaccinaties beschermen je tegen ernstige infectieziekten en met de juiste gezondheidszorgmaatregelen kun je gezondheidsproblemen voorkomen. Bezoek ruim voor vertrek een gespecialiseerde reizigerskliniek om een persoonlijk advies te krijgen dat past bij jouw reisplannen. Zo zorg je ervoor dat jouw avontuur in Vietnam onvergetelijk en zorgeloos verloopt.
Lees meerZuid-Afrika is een populaire bestemming vanwege zijn indrukwekkende natuur, wilde dieren en rijke cultuur. Voor een veilige en gezonde reis is het belangrijk om goed voorbereid te zijn, vooral wat betreft vaccinaties en algemene gezondheidszorg. Dit artikel bespreekt de belangrijkste vaccinaties, algemene gezondheidsadviezen en handige tips voor reizigers naar Zuid-Afrika. <h2>Heb ik een vaccinaties nodig voor reizen naar Zuid-Afrika</h2> Voor reizen naar Zuid-Afrika worden verschillende vaccinaties aanbevolen, afhankelijk van het reisgebied, de duur en het type activiteiten. Hieronder een overzicht van de belangrijkste vaccinaties: <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Standaardvaccinatie die vaak verplicht of aanbevolen is voor reizen.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Wordt aanbevolen voor vrijwel alle reizigers vanwege het risico op besmetting via voedsel en water.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Aanbevolen bij langdurig verblijf of intensief contact met lokale bevolking.</li> <li><strong>Tyfus:</strong> Vooral aanbevolen bij reizen naar landelijke gebieden of bij risico op consumptie van onveilig voedsel.</li> <li><strong>Rabiës (hondsdolheid):</strong> Overweeg bij reizen waarbij contact met dieren mogelijk is, vooral in landelijke of wildgebieden.</li> <li><strong>Gele koorts:</strong> Niet vereist bij directe reis vanuit Nederland, maar wel als je via een land reist waar gele koorts voorkomt.</li> <li><strong>Malaria profylaxe:</strong> In bepaalde gebieden, zoals het Krugerpark en delen van Limpopo, wordt malariaprofylaxe aanbevolen.</li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> Naast vaccinaties is het belangrijk om aandacht te besteden aan algemene gezondheidsadviezen: <ul> <li>Drink alleen flessenwater of water dat goed gekookt is.</li> <li>Eet alleen goed doorbakken of gekookt voedsel om het risico op maag- en darmklachten te verkleinen.</li> <li>Gebruik insectenwerende middelen om muggenbeten te voorkomen, vooral in malaria-gevoelige gebieden.</li> <li>Neem een kleine EHBO-kit mee met pleisters, ontsmettingsmiddel en eventuele persoonlijke medicatie.</li> <li>Zorg voor een goede reisverzekering die ook medische evacuatie dekt.</li> <li>Wees alert op zonbescherming; de zon in Zuid-Afrika kan erg intens zijn.</li> </ul> <h2>Conclusie</h2> Reizen naar Zuid-Afrika biedt een onvergetelijke ervaring, maar een goede voorbereiding is essentieel. Vaccinaties spelen een belangrijke rol in het voorkomen van ziekten en het behouden van je gezondheid tijdens de reis. Raadpleeg tijdig een gespecialiseerde reizigersadviespraktijk voor een persoonlijk advies. Volg daarnaast de algemene gezondheids- en veiligheidsrichtlijnen om optimaal te genieten van alles wat Zuid-Afrika te bieden heeft.
Lees meerTanzania is een Oost-Afrikaans land dat bekendstaat om zijn indrukwekkende wildparken zoals de Serengeti en de Ngorongoro-krater. Het is ook de thuisbasis van de hoogste berg van Afrika, de Kilimanjaro, en de prachtige eilanden van Zanzibar. Met zijn rijke natuur en diverse culturen is Tanzania een populaire bestemming voor avontuurlijke reizigers. <h2>Hoogtepunten van Tanzania</h2> Tanzania is een fascinerende bestemming voor reizigers die op zoek zijn naar natuur, avontuur en cultuur. Het land herbergt enkele van de meest iconische natuurwonderen van Afrika, zoals de Serengeti, de Ngorongoro-krater en de indrukwekkende Kilimanjaro. Ook de tropische stranden van Zanzibar trekken jaarlijks duizenden toeristen. Of je nu op safari gaat, bergtoppen beklimt of ontspant aan zee, Tanzania biedt een onvergetelijke ervaring.</p> <p>Door het diverse landschap en het tropische klimaat is het echter belangrijk om goed voorbereid op reis te gaan — en daar hoort ook aandacht voor gezondheid en vaccinaties bij. <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Tanzania?</h2> Voor een veilige reis naar Tanzania is het aan te raden om tijdig reisvaccinaties te regelen. Sommige vaccinaties zijn verplicht, andere worden sterk aanbevolen afhankelijk van je reisschema en verblijfsduur. <h3>Verplichte vaccinaties</h3> <ul> <li><strong>Gele koorts:</strong> Verplicht als je reist vanuit een land waar gele koorts voorkomt. Kom je rechtstreeks uit Nederland, dan is deze niet verplicht, maar wél aanbevolen bij bezoek aan risicogebieden.</li> </ul> <h3>Aanbevolen vaccinaties</h3> <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Aanbevolen voor vrijwel iedere reiziger.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Sterk aanbevolen vanwege mogelijke besmetting via voedsel of water.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Overwegen bij langer verblijf of risicovolle situaties.</li> <li><strong>Buiktyfus:</strong> Aanbevolen bij langer verblijf of bezoek aan landelijke gebieden.</li> <li><strong>Rabiës (hondsdolheid):</strong> Overwegen bij langer verblijf of veel contact met dieren.</li> <li><strong>Mazelen:</strong> Vaccinatie aanbevolen als je niet bent gevaccineerd of mazelen hebt doorgemaakt.</li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> Gezondheidszorg in Tanzania is beperkt buiten de grote steden. Zorg dat je in geval van nood weet waar de dichtstbijzijnde betrouwbare kliniek of ziekenhuis is. <h3>Gezondheidsvoorbereidingen</h3> <ul> <li><strong>Malariaprofylaxe:</strong> Malaria komt veel voor. Overleg met een arts over malariatabletten en gebruik muggenwerende middelen.</li> <li><strong>Drinkwater:</strong> Drink alleen flessenwater of gekookt water. Vermijd ijsblokjes en ongewassen groenten of fruit.</li> <li><strong>EHBO-kit:</strong> Neem pijnstillers, verbandmiddelen, diarreeremmers en ORS mee.</li> </ul> <h3>Praktische tips</h3> <ul> <li>Begin ruim op tijd met vaccinaties, liefst 6-8 weken voor vertrek.</li> <li>Neem een vaccinatieboekje of bewijs mee.</li> <li>Controleer je reisverzekering voor medische dekking.</li> </ul> <h2>Conclusie</h2> Een goede voorbereiding is cruciaal voor een gezonde en veilige reis naar Tanzania. Door tijdig de juiste vaccinaties te halen en gezondheidsmaatregelen te treffen, kun je zorgeloos genieten van de prachtige natuur, rijke cultuur en gastvrije bevolking. Of je nu op safari gaat of het historische Stone Town bezoekt, een gezond lichaam is de beste reisgenoot die je kunt hebben.
Lees meerThailand is al jaren een populaire bestemming onder reizigers. Met zijn tropische stranden, eeuwenoude tempels en bruisende steden biedt het land een rijke mix van cultuur, natuur en ontspanning. Een goede voorbereiding is echter essentieel, vooral op het gebied van gezondheid. In dit artikel lees je meer over de hoogtepunten van Thailand, aanbevolen vaccinaties, algemene gezondheidszorg en praktische tips voor een zorgeloze reis. <h2>Hoogtepunten van Thailand</h2> <ul> <li><strong>Chiang Mai & Chiang Rai:</strong> Tempels zoals Wat Phra That Doi Suthep en de Witte Tempel.</li> <li><strong>Bangkok:</strong> Koninklijk Paleis, Wat Pho, Wat Arun en drijvende markten.</li> <li><strong>Ayutthaya & Sukhothai:</strong> Historische steden met indrukwekkende ruïnes.</li> <li><strong>Eilanden:</strong> Koh Samui, Koh Tao en Koh Phi Phi voor strand en duikmogelijkheden.</li> <li><strong>Natuurparken:</strong> Khao Sok en Khao Yai voor jungle, watervallen en wilde dieren.</li> </ul> <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Thailand</h2> <ul> <li><strong>Basisvaccinaties:</strong> <ul> <li>DTP (Difterie, Tetanus, Polio)</li> <li>Hepatitis A</li> </ul> </li> <li><strong>Aanvullend afhankelijk van reisduur of -omstandigheden:</strong> <ul> <li>Hepatitis B</li> <li>Rabiës (Hondsdolheid)</li> <li>Japanse Encefalitis</li> <li>Buiktyfus</li> </ul> </li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> <ul> <li>Goede medische zorg in steden, beperkte zorg op het platteland.</li> <li><strong>Tips:</strong> <ul> <li>Drink alleen flessenwater, ook bij tandenpoetsen.</li> <li>Eet bij drukbezochte eetkraampjes en vermijd rauw voedsel.</li> <li>Gebruik muggenwerend middel met DEET en draag bedekkende kleding.</li> <li>Neem een reisapotheek mee (pleisters, ORS, pijnstillers, etc.).</li> <li>Bescherm je tegen zon en hitte: zonnebrandcrème en voldoende drinken.</li> </ul> </li> </ul> <h2>Conclusie</h2> <ul> <li>Thailand biedt een veelzijdige reiservaring vol cultuur, natuur en ontspanning.</li> <li>Met de juiste vaccinaties en gezondheidsvoorzorgsmaatregelen reis je veilig en zorgeloos.</li> <li>Bereid je goed voor om ten volle van je reis te kunnen genieten.</li> </ul>
Lees meerMachu Picchu, het wereldberoemde Inca-complex in Peru, staat al jaren op de bucketlist van vele reizigers. De oude stad, die in de 15e eeuw werd gebouwd, ligt op ongeveer 2.430 meter boven zeeniveau en biedt een spectaculair uitzicht op de omliggende Andes. Voor avonturiers is de Incatrail dé ultieme route naar deze verborgen stad. Deze vierdaagse trekking leidt je door ruige bergen, weelderige jungle en langs oude Incaruïnes. Maar hoewel het uitzicht en de ervaring adembenemend zijn, brengt de hoge ligging ook serieuze gezondheidsrisico’s met zich mee, met name hoogteziekte. <h2>De uitdaging van de hoogte</h2> De Incatrail begint meestal in de buurt van Cusco, een stad die zelf al op 3.400 meter hoogte ligt. Dat betekent dat veel wandelaars al direct worden geconfronteerd met de effecten van de ijle lucht. Tijdens de trektocht stijg je zelfs tot een hoogte van ruim 4.200 meter bij de beruchte Dead Woman’s Pass, het hoogste punt van de route. Op deze hoogte bevat de lucht aanzienlijk minder zuurstof dan op zeeniveau, waardoor het lichaam harder moet werken om voldoende zuurstof op te nemen. <h2>Wat is hoogteziekte?</h2> Hoogteziekte, of Acute Mountain Sickness (AMS), ontstaat wanneer je lichaam zich niet snel genoeg kan aanpassen aan de verminderde zuurstof. Symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig. Veel voorkomende klachten zijn hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, vermoeidheid en een verminderde eetlust. In ernstige gevallen kan hoogteziekte leiden tot vochtophoping in de longen (hoogte-longoedeem) of hersenen (hoogte-hersoedeem), beide levensbedreigend. <h2>Voorbereiding en preventie</h2> Een goede voorbereiding is cruciaal om hoogteziekte te voorkomen. Deskundigen raden aan om minimaal twee dagen in Cusco of een andere hooggelegen stad te acclimatiseren voordat je aan de Incatrail begint. Rust nemen, veel water drinken en zware inspanningen vermijden helpen je lichaam wennen aan de hoogte. Het drinken van coca-thee, een traditioneel middel van de lokale bevolking, wordt ook vaak aangeraden, hoewel het effect wetenschappelijk niet is bewezen. Sommige reizigers kiezen ervoor om medicijnen zoals acetazolamide (Diamox) te gebruiken, die de symptomen van hoogteziekte kunnen verminderen. Overleg hierover altijd vooraf met een arts. Het belangrijkste advies blijft: luister naar je lichaam. Bij ernstige symptomen is afdalen de enige echte remedie. <h2>Tijdens de trektocht</h2> De gidsen op de Incatrail zijn getraind om hoogteziekte te herkennen en weten wat ze moeten doen in noodgevallen. Ze houden het tempo vaak bewust laag en plannen voldoende rustpauzes. Het is verstandig om licht te reizen, langzaam te lopen en diep en regelmatig te ademen. <h2>Conclusie: Een onvergetelijke ervaring</h2> Ondanks de risico’s kiezen duizenden mensen elk jaar voor deze legendarische tocht. Met de juiste voorbereiding en een goed bewustzijn van de gevaren is het mogelijk om veilig en gezond de top te bereiken. Het moment dat Machu Picchu na dagen wandelen eindelijk in zicht komt, maakt alle inspanningen meer dan waard. Machu Picchu en de Incatrail zijn niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een spirituele reis door het hart van de Andes. Door respectvol om te gaan met je eigen grenzen en de natuur, beleef je een onvergetelijk avontuur.
Lees meerMontenegro is een bestemming die nog niet door massatoerisme is overspoeld, maar die steeds meer reizigers weet te betoveren. Dit kleine Balkanland aan de Adriatische Zee heeft alles: ruige bergen, kristalheldere meren, middeleeuwse stadjes en een schitterende kustlijn. Of je nu houdt van natuur, cultuur of avontuur, Montenegro is een plek die je moet ontdekken. <h2>Een rijke mix van natuur en cultuur</h2> Montenegro staat bekend om zijn indrukwekkende natuurlijke schoonheid. Het Durmitor Nationaal Park, dat op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat, is een paradijs voor wandelaars, klimmers en natuurliefhebbers. Hier vind je diepe kloven, waaronder de Tara-kloof, de op één na diepste kloof ter wereld. Ook het Skadarmeer, het grootste meer van de Balkan, is een absolute aanrader. Vogelliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen met de duizenden vogels die dit gebied bewonen. Aan de kust vind je charmante stadjes zoals Kotor en Budva. Kotor, met zijn ommuurde oude stad en smalle steegjes, voelt als een reis terug in de tijd. Budva is levendiger en staat bekend om zijn stranden en bruisende nachtleven. Vergeet ook Perast niet, een schilderachtig stadje met barokke paleizen en uitzicht op het eilandje Our Lady of the Rocks. <h2>Activiteiten voor iedere reiziger</h2> Montenegro biedt volop mogelijkheden voor actieve reizigers. Raften op de Tara-rivier is een onvergetelijke ervaring, net als mountainbiken in de bergen of paragliden boven de Adriatische Zee. Voor wie het rustiger aan wil doen, zijn er prachtige stranden zoals Mogren Beach, Jaz Beach en de wat exclusievere Sveti Stefan. Ook cultuurliefhebbers komen aan hun trekken. Bezoek het Ostrog-klooster, dat tegen een steile rotswand is gebouwd en een belangrijk pelgrimsoord is. Of maak een roadtrip langs de vele orthodoxe kerken en historische forten die het land rijk is. <h2>Praktische tips voor je reis</h2> Montenegro is goed bereikbaar per vliegtuig, met directe vluchten naar Tivat of Podgorica vanuit verschillende Europese steden. Je kunt ook via Kroatië reizen, bijvoorbeeld vanaf Dubrovnik. Binnen Montenegro is een huurauto handig, omdat je daarmee gemakkelijk de kust én de bergen kunt verkennen. De beste reistijd is van mei tot en met september. In de zomer kan het erg warm worden aan de kust, maar in de bergen blijft het aangenamer. Buiten het hoogseizoen is het rustiger én vaak goedkoper. De munt in Montenegro is de euro, ondanks dat het geen EU-lid is. Prijzen liggen over het algemeen lager dan in West-Europa, waardoor het een aantrekkelijke bestemming is voor wie luxe zoekt zonder een fortuin uit te geven. <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Montenegro?</h2> Hoewel er geen verplichte vaccinaties zijn, worden enkele standaardvaccinaties wel aanbevolen om je te beschermen tegen mogelijke infecties: <ul> <li><strong>DTP (Difterie, Tetanus, Polio):</strong> Zorg dat je basisvaccinaties up-to-date zijn.</li> <li><strong>Hepatitis A:</strong> Omdat deze ziekte kan worden overgedragen via voedsel en water, is het verstandig deze vaccinatie te overwegen.</li> <li><strong>Hepatitis B:</strong> Voor reizigers die langer blijven, nauw contact kunnen hebben met lokale bevolking of medische zorg kunnen krijgen.</li> <li><strong>Gele koorts:</strong> Alleen vereist als je recent uit een land met gele koorts komt; anders niet nodig.</li> </ul> <h2>Malaria en andere ziekten</h2> Malaria komt niet voor in Montenegro, dus malariaprofylaxe is niet nodig. Ook zijn er geen bijzondere risico’s op andere tropische ziekten. <h2>Waarom Montenegro op je lijstje moet</h2> Montenegro is een bestemming die nog authentiek aanvoelt, met vriendelijke mensen, een rijke geschiedenis en adembenemende landschappen. Of je nu komt voor de stranden, de bergen, de cultuur of gewoon om te genieten van de mediterrane sfeer: Montenegro stelt niet teleur. Kortom, als je op zoek bent naar een verrassende en veelzijdige bestemming, zet dan Montenegro bovenaan je lijst. Het is een land dat je hart verovert en waar je nog vaak aan zult terugdenken.
Lees meerReizen met jonge kinderen naar verre bestemmingen klinkt voor veel ouders als een flinke uitdaging. Toch kiezen steeds meer gezinnen ervoor om ook met kleintjes de wereld te verkennen. Of het nu gaat om een roadtrip door Namibië, een tropisch avontuur in Thailand of een rondreis door Canada, met de juiste voorbereiding kan zo’n reis niet alleen haalbaar, maar ook onvergetelijk worden. <h2Voorbereiding is alles</h2> Een verre reis met kinderen begint met een goede voorbereiding. Denk aan vaccinaties, een passend reisadvies en het samenstellen van een kindvriendelijke route. Kies bestemmingen waar de infrastructuur betrouwbaar is en waar medische zorg goed toegankelijk is. Zorg ook voor een flexibel reisschema, zodat er voldoende ruimte is voor rustmomenten en onverwachte situaties. Het is slim om de kinderen op een speelse manier bij de voorbereiding te betrekken. Laat ze helpen bij het inpakken, kies samen speelgoed of boekjes voor onderweg en vertel alvast iets over het land waar jullie heen gaan. Zo ontstaat er enthousiasme en voelen ze zich meer betrokken. <h2>Reizen op het ritme van je kinderen</h2> Kinderen hebben een ander tempo dan volwassenen. Probeer tijdens de reis het dagschema aan te passen aan hun ritme. Reis liever kortere stukken per dag en plan voldoende pauzes in. Wissel actieve dagen af met rustigere momenten. Een namiddag bij het zwembad of een wandeling in de natuur kan soms net zo waardevol zijn als een bezoek aan een beroemde bezienswaardigheid. Accommodaties spelen ook een grote rol. Kies bij voorkeur voor kindvriendelijke plekken met ruimte om te spelen, een keuken om eventueel zelf eten te bereiden en – indien nodig – een kinderbedje of stoel. Veel ouders geven de voorkeur aan appartementen, bungalows of lodges boven hotels, omdat dit meer vrijheid en comfort biedt. <h2>Praktische tips voor onderweg</h2> Een goede reisuitrusting maakt het verschil. Denk aan een lichte buggy of draagzak, snacks, drinkflessen, een EHBO-set en voldoende entertainment voor onderweg. Ook een tablet met koptelefoon, kleurboekjes of luisterverhalen kunnen lifesavers zijn tijdens lange vluchten of autoritten. Vliegen met jonge kinderen hoeft geen drama te zijn. Veel luchtvaartmaatschappijen bieden voorzieningen zoals wiegjes, extra beenruimte en kindermenu’s. Probeer vluchten te boeken die passen bij het slaapritme van je kind, en wees niet bang om hulp te vragen aan het cabinepersoneel. <h2>De waarde van samen reizen</h2> Verre reizen met kinderen zijn meer dan alleen vakantie: het zijn unieke ervaringen die het gezinsleven verrijken. Kinderen leren spelenderwijs over andere culturen, geuren, smaken en landschappen. Ouders zien de wereld vaak door een nieuwe bril, doordat ze meegaan in de verwondering van hun kind. Natuurlijk zijn er momenten van vermoeidheid of stress, maar die horen erbij. Met de juiste instelling – een mix van flexibiliteit, geduld en humor – groeit een verre reis uit tot een onvergetelijk familieavontuur. Kortom: reizen met jonge kinderen vergt wat extra planning, maar levert momenten op die je als gezin voor altijd koestert.
Lees meerSri Lanka, het tropische eiland in de Indische Oceaan, is een bestemming die bekend staat om zijn indrukwekkende natuur, rijke geschiedenis, cultuur en gastvrije bevolking. Of je nu geïnteresseerd bent in het verkennen van oude tempels, het bewonderen van weelderige plantages of het ontspannen op paradijselijke stranden, Sri Lanka heeft voor ieder wat wils. Hier zijn enkele van de hoogtepunten van een reis naar Sri Lanka, evenals de vaccinaties die je nodig hebt voordat je op avontuur gaat. <br><br> <b>Hoogtepunten van Sri Lanka</b> <ul> <li> Sigiriya - De Leeuwenrots Sigiriya is een van de bekendste en indrukwekkendste bezienswaardigheden in Sri Lanka. Deze oude rotsvesting, die ooit diende als koninklijk paleis, biedt een adembenemend uitzicht over de omliggende jungle en meren. De klim naar de top is uitdagend, maar de beloning is de moeite waard: een prachtig panoramisch uitzicht en de ruïnes van een oud paleiscomplex. </li> <li> Kandy - De Heilige Stad Kandy, gelegen in het binnenland van Sri Lanka, is een stad vol geschiedenis en religieuze betekenis. Het is de thuisbasis van de Tempel van de Tand (Sri Dalada Maligawa), waar volgens de overlevering een tand van de Boeddha wordt bewaard. Kandy is ook beroemd om zijn schilderachtige ligging rond een meer en de jaarlijkse Esala Perahera, een van de grootste boeddhistische festivals van het eiland. </li> <li> Ella - Een Parel in de Bergen Het stadje Ella ligt te midden van weelderige groene bergen en is een perfecte uitvalsbasis voor wandelaars en natuurliefhebbers. De beroemde Nine Arches Bridge en de Ella Rock zijn populaire wandelbestemmingen, terwijl de omgeving ook talloze theeplantages herbergt. De uitzichten zijn fenomenaal en het klimaat is aangenaam koel. </li> <li> Yala National Park - Safari Avontuur Voor natuurliefhebbers is Yala National Park een must-visit bestemming. Het park is beroemd om zijn diverse flora en fauna, waaronder olifanten, luipaarden, krokodillen en een overvloed aan vogelsoorten. Een safari in Yala biedt een onvergetelijke ervaring van het wildleven van Sri Lanka. </li> <li> Mirissa en Unawatuna - Stranden van de Zuidkust Sri Lanka heeft enkele van de mooiste stranden in Azië. Mirissa en Unawatuna aan de zuidkust zijn twee van de </li> <li> populairste strandbestemmingen. In Mirissa kun je walvissen spotten, terwijl Unawatuna bekendstaat om zijn palmstranden en heldere wateren, ideaal om te zwemmen, snorkelen en duiken. </li> </ul> <h2>Heb ik een vaccinatie nodig voor reizen naar Sri Lanka</h2> <i>(Onderstaande is een indicatie en vervangt nooit een reisadvies van een gekwalificeerd reizigersadviseur. Situaties kunnen altijd veranderen en adviezen kunnen in de loop van de tijd wijzigen. Wil je weten welke vaccinaties jij persoonlijk nodig hebt, ga dan altijd naar een reizigersadviseur).</i> Voordat je naar Sri Lanka reist, is het belangrijk om je te vaccineren tegen bepaalde ziekten. De onderstaande vaccinaties worden vaak aanbevolen voor reizigers: <ul> <li>DTP (Difterie, Tetanus, Polio) Zorg ervoor dat je DTP-vaccinaties up-to-date zijn, omdat deze ziekten in Sri Lanka aanwezig kunnen zijn. Deze vaccinatie wordt vaak als basis aanbevolen voor alle reizigers. </li> <li> Hepatitis A Hepatitis A wordt voornamelijk verspreid via besmet voedsel of water. Het is raadzaam om je te laten vaccineren tegen hepatitis A, vooral als je van plan bent om lokale gerechten te proberen of buiten de toeristische gebieden te reizen. </li> <li> Hepatitis B Hepatitis B is een infectie die kan worden overgedragen via bloed of lichaamsvloeistoffen. Dit vaccin wordt aanbevolen voor reizigers die mogelijk in contact komen met medische zorg of anderen die een verhoogd risico lopen. </li> <li> Buiktyfus Buiktyfus is een andere ziekte die zich verspreidt via besmet voedsel en water. Deze vaccinatie wordt aanbevolen als je twee weken of langer in Sri Lanka gaat reizen. </li> <li> Dengue (knokkelkoorts) Het is belangrijk om te weten dat de dengue mug veel voorkomt in tropische gebieden, waaronder Sri Lanka. Het dragen van lange mouwen en het gebruiken van insectenwerende middelen kan helpen om jezelf te beschermen tegen muggenbeten, vooral in gebieden met veel stilstaand water. </li> <li>BMR (Bof, Mazelen, Rodehond) Het wordt aanbevolen dat je het BMR-vaccin hebt, vooral als je niet eerder gevaccineerd bent of je vaccinaties niet volledig zijn. </li> </ul> <h2>Algemene Gezondheidszorg en Tips</h2> <ul> <li>Zorg voor je gezondheid: Drink geen kraanwater en eet geen rauw of ongekookt voedsel om risico's op voedselvergiftiging te verminderen. </li> <li> Reisverzekering: Het is altijd een goed idee om een reisverzekering te hebben die medische kosten en eventuele ongevallen dekt. </li> <li> Insectenbescherming: Het is belangrijk om muggenbeten te voorkomen. Gebruik een goed insectenwerend middel met DEET en draag beschermende kleding. </li> </ul> <i>(Bovenstaande is een indicatie en vervangt nooit een reisadvies van een gekwalificeerd reizigersadviseur. Situaties kunnen altijd veranderen en adviezen kunnen in de loop van de tijd wijzigen. Wil je weten welke vaccinaties jij persoonlijk nodig hebt, ga dan altijd naar een reizigersadviseur). </i> <h2>Conclusie</h2> Sri Lanka is een prachtig land met een rijke geschiedenis en cultuur, en het biedt avontuurlijke mogelijkheden voor alle soorten reizigers. Of je nu op zoek bent naar natuur, cultuur of ontspanning, Sri Lanka heeft iets te bieden. Vergeet niet om je goed voor te bereiden met de juiste vaccinaties en gezondheidsmaatregelen, zodat je reis veilig en aangenaam blijft. http://www.hebikeenvaccinatienodig.nl
Lees meerReizen naar het buitenland kan een verrijkende ervaring zijn, maar het brengt soms ook gezondheidsrisico’s met zich mee. Afhankelijk van je bestemming, de duur van je verblijf, de manier van reizen en je persoonlijke gezondheidssituatie, kunnen bepaalde vaccinaties noodzakelijk of sterk aanbevolen zijn. In dit artikel lees je welke (reis)vaccinaties vaak worden aangeraden en waar je op moet letten. <h2>Basisvaccinaties</h2> <p>In Nederland ben je meestal al gevaccineerd tegen een aantal ziekten via het Rijksvaccinatieprogramma. Dit zijn onder andere:</p> <ul> <li>Difterie, Tetanus en Polio (DTP)</li> <li>Mazelen, Bof en Rode hond (BMR)</li> <li>Hepatitis B (voor sommige groepen)</li> </ul> <p>Voor veel landen buiten Europa wordt een herhaling van de DTP-vaccinatie aangeraden als je laatste prik meer dan tien jaar geleden was. Ook een BMR-vaccinatie wordt geadviseerd als je nooit mazelen hebt gehad of niet (volledig) gevaccineerd bent.</p> <h2>Aanvullende reisvaccinaties</h2> <p>Afhankelijk van je reisbestemming kunnen aanvullende vaccinaties nodig zijn. De meest voorkomende zijn:</p> <h3>1. Hepatitis A</h3> <p>Een leverontsteking die wordt overgedragen via besmet voedsel of water. Aanbevolen voor reizen naar Azië, Afrika, Latijns-Amerika en Oost-Europa.</p> <h3>2. Gele koorts</h3> <p>Komt voor in delen van Afrika en Zuid-Amerika. Voor sommige landen is vaccinatie verplicht. Vereist een internationaal vaccinatiebewijs (het ‘gele boekje’).</p> <h3>3. Buiktyfus</h3> <p>Voorkomt in gebieden met slechte hygiëne. Aanbevolen bij een langer verblijf of reizen buiten de gebaande paden in bijvoorbeeld Azië of Latijns-Amerika.</p> <h3>4. Rabiës (hondsdolheid)</h3> <p>Ernstige virusinfectie overgedragen via dieren. Vaccinatie aanbevolen bij verblijf in afgelegen gebieden of als je met dieren werkt.</p> <h3>5. Japanse encefalitis</h3> <p>Komt voor in landelijke gebieden van Zuidoost-Azië. Aanbevolen bij langdurig verblijf tijdens regenseizoen.</p> <h2>Malariaprofylaxe</h2> <p>Voor malaria bestaat nog geen vaccin. Wel kun je medicijnen gebruiken om besmetting te voorkomen. Laat je hierover goed informeren op basis van je bestemming en reisduur.</p> <h2>Vaccinatieadvies op maat</h2> <p>Ieder persoon en iedere reis is anders. Laat je daarom ruim op tijd (bij voorkeur 4-6 weken voor vertrek) adviseren door een gekwalificeerd reizigersadviseur. Zij houden rekening met je gezondheid, vaccinatiestatus en reisplannen.</p> <h2>Tot slot</h2> <p>De juiste vaccinaties beschermen niet alleen jezelf, maar ook anderen. Neem altijd je vaccinatieboekje mee en volg de lokale gezondheidsadviezen op. Zo reis je veilig en verantwoord.</p>
Lees meerAls je op reis gaat naar gebieden waar muggen ziektes zoals malaria, dengue of gele koorts kunnen overbrengen, is een goed muggenwerend middel essentieel. DEET (diethyltoluamide) is wereldwijd het meest gebruikte en onderzochte bestanddeel in insectenwerende middelen. Het kan muggen, teken en andere bijtende insecten urenlang op afstand houden. Maar hoe gebruik je DEET op de juiste manier, en waar moet je op letten? In dit artikel leggen we het uit. <h2>Wat is DEET?</h2> DEET is ontwikkeld in de jaren ’40 door het Amerikaanse leger en wordt sindsdien gebruikt als effectief middel tegen insecten. Het werkt niet door insecten te doden, maar door hun reuk- en zintuigsystemen te verstoren, waardoor ze geen mensen meer kunnen lokaliseren. Middelen met DEET zijn verkrijgbaar in verschillende concentraties, meestal tussen de 10% en 50%. Hoe hoger het percentage, hoe langer de bescherming aanhoudt. <h2>Wanneer en waarom smeren?</h2> Je smeert je met DEET in als je risico loopt op insectenbeten, vooral in (sub)tropische gebieden waar muggen ziektes kunnen overbrengen. In Nederland kan het soms ook nuttig zijn, bijvoorbeeld tegen teken tijdens een boswandeling. DEET is effectief tegen muggen, steekvliegen, dazen en teken. De werkingstijd varieert: een product met 30% DEET beschermt ongeveer zes uur, terwijl 50% DEET tot tien uur kan werken. <h2>Hoe smeer je DEET goed?</h2> Om DEET veilig en effectief te gebruiken, zijn er een paar belangrijke regels: Smeer op onbedekte huid: Breng DEET alleen aan op plekken die niet door kleding worden bedekt. Onder kleding smeren is niet nodig en kan zelfs huidirritatie geven. Gebruik niet te veel: Een dunne, gelijkmatige laag is voldoende. Het is niet nodig om de huid nat te maken van het middel. Let op het gezicht: Smeer eerst je handen in en breng het dan voorzichtig aan op het gezicht. Vermijd contact met ogen, mond en wondjes. Combineer met zonnebrand: Smeer eerst zonnebrandcrème en wacht ongeveer 20 minuten. Breng daarna pas DEET aan. Anders kan de werking van beide middelen afnemen. Herhaal indien nodig: Als je veel zweet, zwemt of na enkele uren bescherming nodig hebt, moet je opnieuw smeren. <h2>Voor wie is DEET geschikt?</h2> Volwassenen en kinderen vanaf twee jaar kunnen DEET gebruiken, maar bij kinderen wordt meestal een lagere concentratie (tot 30%) aangeraden. Voor baby’s onder de twee maanden wordt DEET afgeraden; gebruik dan liever fysieke barrières zoals muskietennetten. <h2>Veiligheidsmaatregelen</h2> Hoewel DEET over het algemeen veilig is, kunnen sommige mensen last krijgen van huidirritatie of een allergische reactie. Test het middel bij twijfel eerst op een klein stukje huid. Was je handen na het aanbrengen en voorkom contact met kunststof, zoals brillen en horlogebandjes, omdat DEET plastic kan aantasten. <h2>Conclusie</h2> Insmeren met DEET is een eenvoudige en effectieve manier om je te beschermen tegen insectenbeten en daarmee tegen ernstige ziektes. Gebruik het op de juiste manier, kies een passende concentratie en wees alert op bijwerkingen. Zo kun je zorgeloos genieten van je reis of je verblijf in de natuur.
Lees meerAls je op reis gaat, denk je vaak aan vaccinaties tegen ziekten zoals hepatitis A, gele koorts of buiktyfus. Maar wat veel reizigers vergeten, is dat ook teken een gezondheidsrisico vormen, vooral in bepaalde gebieden. Teken kunnen ziektes overbrengen die ernstig kunnen verlopen, en in sommige gevallen is vaccinatie tegen deze ziektes mogelijk én verstandig. <h2>Wat zijn teken en waarom zijn ze gevaarlijk?</h2> Teken zijn kleine spinachtige beestjes die zich vastbijten in de huid van mensen en dieren om bloed te zuigen. Daarbij kunnen ze ziekteverwekkers overdragen. In Europa en Azië zijn de belangrijkste ziekten die door teken worden verspreid de ziekte van Lyme en tekenencefalitis (TBE, tekenbeet-encefalitis). In andere delen van de wereld kunnen teken ook andere infecties zoals rickettsiose, babesiose en ehrlichiose overbrengen. <br><br> De ziekte van Lyme komt vooral voor in bosrijke gebieden in Europa, Noord-Amerika en delen van Azië. Deze bacteriële infectie kan leiden tot gewrichtsklachten, zenuwproblemen en hartproblemen als ze niet op tijd wordt behandeld. Tekenencefalitis komt vooral voor in Centraal- en Oost-Europa, Scandinavië en delen van Rusland en Azië. Dit is een virusinfectie van de hersenen en hersenvliezen waarvoor geen specifieke behandeling bestaat, maar wél een vaccin. <h2>Hoe bescherm je jezelf tegen teken?</h2> De belangrijkste maatregel tegen tekenbeten is het vermijden van contact met teken. Dit doe je door: <ul> <li>Dichte kleding te dragen (lange broek, sokken over de broekspijpen, lange mouwen). Een tekenwerend middel met DEET op onbedekte huid te gebruiken. </li> <li> Na een wandeling of activiteit in de natuur je lichaam goed te controleren op teken. </li> <li> Een tekenpincet mee te nemen op reis om een teek snel en correct te verwijderen. </li> </ul> Hoe sneller je een teek verwijdert, hoe kleiner de kans op besmetting met de ziekte van Lyme. <h2>Wanneer is vaccinatie nodig?</h2> Voor de ziekte van Lyme bestaat geen vaccin, dus daar zijn alleen beschermende maatregelen belangrijk. Voor tekenencefalitis (TBE) is wél een effectief vaccin beschikbaar. Vaccinatie wordt vooral aangeraden als je: <ul> <li> Naar risicogebieden reist, zoals Oostenrijk, Duitsland, Zwitserland, Slovenië, Tsjechië, Polen, Scandinavië of delen van Rusland. </li> <li> Veel in de natuur verblijft, bijvoorbeeld bij kamperen, wandelen of mountainbiken. </li> <li> Langer dan een paar weken in een risicogebied verblijft, zeker als je met kinderen reist. </li> </ul> De vaccinatie bestaat uit een serie van drie prikken, waarbij de eerste twee een basisbescherming geven en de derde zorgt voor een langdurige bescherming (tot 3-5 jaar). Begin daarom op tijd met vaccineren, liefst enkele maanden voor vertrek. Voor een kort verblijf kan soms een versnelde vaccinatieschema worden gebruikt. <br><br> Naast reizigers zijn er ook bepaalde beroepsgroepen voor wie vaccinatie tegen tekenencefalitis sterk wordt aanbevolen. Denk hierbij aan mensen die in risicogebieden werken en door hun beroep veel in aanraking komen met teken. Voorbeelden zijn boswachters, houthakkers, jagers, bontwerkers en soms ook laboratoriummedewerkers die met teken of tekenvirussen werken. Zij lopen een verhoogd risico op besmetting, omdat ze langdurig en intensief in de natuur actief zijn. <h2>Advies voor reizigers</h2> Laat je ruim op tijd voor je reis informeren door een gespecialiseerde reizigerskliniek of huisarts. Zij kunnen beoordelen of vaccinatie tegen tekenencefalitis nodig is en adviseren over andere vaccins of malariaprofylaxe. Vergeet ook niet je kinderen te beschermen; zij lopen vaak extra risico omdat ze veel op de grond spelen. <h2>Conclusie</h2> Het is belangrijk om je vooraf goed te informeren over de gebieden waar tekenencefalitis voorkomt. Er zijn verschillen in de indicatie voor vaccinatie tussen Aziatische en Europese gebieden. In Europa gaat het vooral om Centraal- en Oost-Europa en Scandinavië, terwijl in Azië vooral delen van Rusland, China en Japan risicogebieden zijn. Op websites van gezondheidsinstanties vind je vaak een landenlijst en een kaart waarop de endemische gebieden duidelijk zijn aangegeven. Controleer die informatie goed voordat je vertrekt, zodat je weet of vaccinatie voor jouw reis of werkzaamheden nodig is. <br><br> Samengevat: teken kunnen vervelende en soms ernstige ziektes overbrengen. Bescherming begint met goede kleding, controle en een tekenpincet, maar in risicogebieden kan vaccinatie tegen tekenencefalitis een waardevolle extra maatregel zijn. Zo ga je goed voorbereid op reis en kun je onbezorgd genieten van je vakantie.
Lees meerHet vaccinatieboekje, beter bekend als het gele boekje, is een officieel document waarin je vaccinaties worden bijgehouden. Maar heb je het eigenlijk nodig? Het antwoord hangt af van verschillende factoren zoals je reisbestemming, je gezondheid en de vereisten van landen die je bezoekt. In dit artikel lees je wanneer het handig of zelfs noodzakelijk is om een geel boekje te hebben. <h2>Wat is het gele boekje precies?</h2> Het gele boekje is een internationaal erkend document dat is uitgegeven door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Het wordt officieel het Internationaal Bewijs van Inenting of Profylaxe genoemd. In het boekje worden je vaccinaties genoteerd, inclusief stempels en handtekeningen van erkende artsen. Dat maakt het niet alleen overzichtelijk voor jezelf, maar ook betrouwbaar voor instanties in het buitenland. <h2>Wanneer heb je het nodig?</h2> Voor sommige reizen is het gele boekje verplicht. Dit geldt met name voor landen waar bepaalde infectieziekten voorkomen. Een bekend voorbeeld is de gele koorts-vaccinatie, die verplicht is voor toegang tot verschillende landen in Afrika en Zuid-Amerika. Zonder dit bewijs kun je in sommige gevallen zelfs geweigerd worden aan de grens of moet je ter plekke alsnog ingeënt worden. Naast gele koorts zijn er landen die ook andere vaccinaties vragen, zoals meningokokken voor bedevaartgangers naar Saoedi-Arabië (de Hadj). Het boekje dient in zulke gevallen als officieel bewijs dat je bent gevaccineerd. <h2>Ook handig voor jezelf</h2> Ook als een vaccinatie niet verplicht is, kan het boekje toch nuttig zijn. Het helpt je om overzicht te houden van vaccinaties die je hebt gehad, zoals hepatitis A en B, DTP (difterie, tetanus, polio), rabiës (hondsdolheid) of buiktyfus. Voor reizigers die regelmatig naar risicogebieden gaan, of voor gezinnen met jonge kinderen, is dat extra belangrijk. Daarnaast kan het boekje handig zijn bij medische noodsituaties in het buitenland. Een arts kan dan meteen zien welke vaccinaties je hebt gehad en of er extra voorzorgsmaatregelen nodig zijn. <h2>Is het geel boekje verplicht in Nederland?</h2> Nee, in Nederland is het gele boekje niet verplicht. Zelfs voor de meeste vaccinaties is het in Nederland voldoende dat je arts of GGD je gegevens bijhoudt. Toch kan het handig zijn om het boekje bij je te hebben, zeker als je reist of in het buitenland medische zorg nodig hebt. Tijdens de COVID-19-pandemie ontstond er verwarring, omdat sommige mensen hun coronavaccinaties in het gele boekje lieten bijschrijven. Dit had echter geen officiële status als coronabewijs; daarvoor werd de CoronaCheck-app gebruikt. Inmiddels is die situatie weer veranderd, maar het benadrukt het belang van heldere vaccinatieregistratie. <h2>Conclusie</h2> Of je het gele boekje nodig hebt, hangt af van je persoonlijke situatie en je reisplannen. Reis je naar landen waar vaccinaties verplicht zijn? Dan is het onmisbaar. Reis je vaak naar risicogebieden of wil je je vaccinatiegeschiedenis overzichtelijk bijhouden? Dan is het boekje zeker aan te raden.Zo ga je goed voorbereid op reis. http://www.hebikeenvaccinatienodig.nl
Lees meerWanneer je op reis gaat, vooral naar bestemmingen waar de hygiëne of het eten en drinken anders zijn dan je gewend bent, is het belangrijk om goed voorbereid te zijn. Eén van de belangrijkste dingen die je in je reisapotheek moet stoppen is ORS, oftewel orale rehydratiezouten. Dit eenvoudige poeder kan letterlijk een vakantie redden – vooral als je reist met kinderen. <h2>Wat is ORS?</h2> ORS staat voor "Oral Rehydration Salts", en bestaat uit een mengsel van zouten en suikers dat je oplost in schoon water. Het helpt om het vocht- en zoutverlies dat optreedt bij diarree of overgeven snel en effectief aan te vullen. In tegenstelling tot gewone dranken als water of frisdrank, zorgt ORS ervoor dat het lichaam het vocht beter vasthoudt, dankzij de juiste verhouding van glucose en elektrolyten. <h2>Waarom is ORS belangrijk op reis?</h2> Reizen, zeker naar warmere of minder ontwikkelde landen, brengt een verhoogd risico met zich mee op maag- en darminfecties. Slecht kraanwater, rauw voedsel of gewoon het aanpassen aan een ander eetpatroon kunnen leiden tot buikloop of overgeven. In die situaties verlies je niet alleen vocht, maar ook essentiële zouten en suikers. Dat kan, zeker bij kinderen of ouderen, snel leiden tot uitdroging. Met ORS kun je uitdroging voorkomen en het lichaam helpen herstellen. Het is geen medicijn tegen diarree zelf, maar het voorkomt de complicaties ervan, zoals zwakte, flauwvallen of ernstiger uitdrogingsverschijnselen. In warme klimaten waar je ook meer zweet, is het ook zonder ziekte soms slim om ORS te gebruiken. <h2>ORS voor kinderen</h2> Kinderen zijn extra gevoelig voor uitdroging. Zeker op reis – wanneer ze meer zweten, spelen, en soms minder drinken – kunnen ze sneller uit balans raken. Er zijn speciale kindvriendelijke smaken verkrijgbaar die het makkelijker maken om het in te nemen. <h2>Waar koop je ORS?</h2> ORS is bij elke apotheek verkrijgbaar, vaak onder verschillende merknamen. Je kunt het ook kopen bij outdoor- of reisspeciaalzaken. Er bestaan ook handige tabletten of zakjes die je makkelijk meeneemt in je bagage. Let op dat je het altijd oplost in schoon, bij voorkeur gekookt of gebotteld water. <h2>Zelf ORS maken?</h2> In noodgevallen kun je ORS ook zelf maken: meng 6 theelepels suiker en een halve theelepel zout in 1 liter schoon water. Roer goed door. Het is niet zo nauwkeurig als de standaardoplossing, maar beter dan niets. <h2>Samenvatting</h2> ORS is een klein maar krachtig hulpmiddel in je reisapotheek. Het voorkomt uitdroging bij diarree en overgeven en is onmisbaar, zeker als je reist met kinderen of naar warme bestemmingen gaat. Stop het standaard in je tas — je zult jezelf dankbaar zijn als je het nodig hebt. http://www.hebikeenvaccinatienodig.nl
Lees meerde Zika-mug: Wat Moet Je Weten?</h2> Een zwangerschap is een bijzondere en spannende periode. Veel stellen kijken er reikhalzend naar uit om hun gezin uit te breiden. Helaas zijn er soms factoren die roet in het eten kunnen gooien of extra oplettendheid vragen. Eén van die factoren is het Zika-virus, dat wordt overgedragen door de beruchte Zika-mug (Aedes aegypti). <h2>Wat is het Zika-virus?</h2> Het Zika-virus is een infectieziekte die vooral voorkomt in tropische en subtropische gebieden, zoals Zuid- en Midden-Amerika, het Caribisch gebied, delen van Afrika en Azië. De meeste mensen die besmet raken met het virus merken nauwelijks iets of krijgen milde klachten zoals koorts, huiduitslag, hoofdpijn, spierpijn en rode ogen. Deze klachten verdwijnen vaak binnen een week. <h2>Waarom is Zika gevaarlijk tijdens de zwangerschap?</h2> Hoewel het virus doorgaans onschuldig is voor de meeste mensen, is het een ander verhaal voor zwangere vrouwen of vrouwen die zwanger willen worden. Een besmetting tijdens de zwangerschap kan ernstige gevolgen hebben voor het ongeboren kind. Het Zika-virus kan namelijk microcefalie veroorzaken, een aandoening waarbij de baby wordt geboren met een abnormaal klein hoofd en ernstige ontwikkelingsstoornissen. Ook andere neurologische afwijkingen en miskramen worden in verband gebracht met het virus. <h2>Zwangerschapswens en reizen: waar moet je op letten?</h2> Heb je een zwangerschapswens en overweeg je om naar een gebied te reizen waar het Zika-virus voorkomt? Dan is het belangrijk om goed geïnformeerd te zijn. De GGD en het RIVM adviseren vrouwen die zwanger zijn of zwanger willen worden om reizen naar Zika-risicogebieden uit te stellen als dat mogelijk is. Is reizen toch noodzakelijk, neem dan deze voorzorgsmaatregelen: <ul> <li>Gebruik altijd een muggenwerend middel met DEET.</li> <li>Draag bedekkende kleding, vooral in gebieden met veel muggen.</li> <li>Slaap onder een klamboe of in een goed afgesloten ruimte met airconditioning.</li> <li>Vermijd muggenbroedplaatsen zoals stilstaand water.</li> </ul> <h2>Hoe lang wachten na blootstelling?</h2> Ben je in een risicogebied geweest en heb je een kinderwens? Het advies is om extra voorzichtig te zijn. Vrouwen wordt geadviseerd om minimaal twee maanden te wachten met zwanger worden na terugkomst. Mannen wordt aangeraden om zelfs drie maanden te wachten met het verwekken van een kind, omdat het virus langere tijd in sperma aanwezig kan blijven. <h2>Goede voorbereiding geeft rust</h2> Een kinderwens vraagt om goede voorbereiding. Laat je voorafgaand aan je reis adviseren door een arts of gekwalificeerd reizigersadviseur over de risico’s en de beste maatregelen. Zo kun je met een gerust hart van je reis genieten én je plannen voor gezinsuitbreiding in goede banen leiden. Zwanger worden is een prachtige stap in het leven. Door je bewust te zijn van gezondheidsrisico’s zoals het Zika-virus en hier verstandig mee om te gaan, bescherm je niet alleen jezelf maar ook je toekomstige kindje.
Lees meerReizen tijdens de zwangerschap vraagt altijd om extra voorbereiding en voorzichtigheid, maar als je bestemming een gebied is waar de zika-mug voorkomt, is het belangrijk om nog alerter te zijn. De zika-virusinfectie wordt voornamelijk overgedragen door de Aedes-mug, die actief is in tropische en subtropische gebieden. Sinds de uitbraak in 2015-2016 is er wereldwijd veel aandacht voor de risico’s van zika, vooral voor zwangere vrouwen. <h2>Waarom is zika gevaarlijk tijdens de zwangerschap?</h2> Hoewel een infectie met het zika-virus meestal milde klachten veroorzaakt zoals koorts, huiduitslag, gewrichtspijn en vermoeidheid, kan het bij zwangere vrouwen ernstige gevolgen hebben voor het ongeboren kind. Het virus kan via de placenta het kind besmetten en leiden tot ernstige aangeboren afwijkingen, met name microcefalie (een te klein hoofdje en hersenafwijkingen). Ook andere neurologische complicaties zijn beschreven. Daarom raden gezondheidsinstanties, zoals het RIVM en de WHO, zwangere vrouwen sterk af om te reizen naar gebieden waar zika voorkomt. <h2>Waar komt de zika-mug voor?</h2> De zika-mug leeft vooral in: <ul> <li>Midden- en Zuid-Amerika</li> <li>Het Caribisch gebied</li> <li>Zuidoost-Azië</li> <li>Delen van Afrika</li> <li>Sommige eilanden in de Stille Oceaan</li> </ul> Hoewel het aantal besmettingen in veel gebieden de laatste jaren flink is afgenomen, blijft er een risico bestaan. Het is belangrijk om voor vertrek de meest recente adviezen te checken bij officiële instanties zoals het RIVM of je huisarts. <h2>Wat als je toch moet reizen?</h2> Soms is het niet mogelijk om een reis te vermijden, bijvoorbeeld voor werk of familieomstandigheden. In dat geval is het cruciaal om jezelf zo goed mogelijk te beschermen tegen muggenbeten. Denk aan de volgende maatregelen: <ul> <li>Draag bedekkende kleding (lange mouwen, lange broeken).</li> <li>Gebruik een insectenwerend middel met minstens 30% DEET (geschikt tijdens zwangerschap).</li> <li>Slaap onder een klamboe en verblijf in goed afgesloten ruimtes met airconditioning of horren.</li> <li>Vermijd stilstaand water waar muggen kunnen broeden.</li> </ul> Daarnaast is het verstandig om regelmatig medische controles te laten doen tijdens en na je reis. <h2>Andere manieren van besmetting</h2> Naast muggenbeten kan het zika-virus ook seksueel worden overgedragen. Als je partner recent in een zika-gebied is geweest, wordt aangeraden om tijdens de rest van de zwangerschap condooms te gebruiken of af te zien van seks. Dit voorkomt mogelijke overdracht van het virus naar jou en je baby. <h2>Conclusie</h2> Het beste advies voor zwangere vrouwen is om reizen naar gebieden met een verhoogd risico op zika te vermijden. Als reizen toch noodzakelijk is, neem dan alle mogelijke voorzorgsmaatregelen om muggenbeten te voorkomen en blijf goed in contact met je arts. Het welzijn van jou en je ongeboren kindje staat voorop, en een goede voorbereiding kan veel zorgen wegnemen.
Lees meerZwanger zijn is een bijzondere periode in het leven, maar het brengt ook extra verantwoordelijkheden en risico’s met zich mee—zeker wanneer je van plan bent te reizen naar een gebied waar malaria voorkomt. Malaria is een ernstige infectieziekte die wordt overgedragen door muggen en vooral voorkomt in delen van Afrika, Azië, Midden- en Zuid-Amerika. Voor zwangere vrouwen zijn de risico’s nog groter dan normaal, zowel voor de moeder als voor het ongeboren kind. <h2>Waarom is malaria extra gevaarlijk tijdens de zwangerschap?</h2> Tijdens de zwangerschap is het immuunsysteem van de vrouw minder sterk, waardoor ze vatbaarder is voor infecties. Malaria kan leiden tot ernstige complicaties zoals bloedarmoede, een verhoogd risico op een miskraam, vroeggeboorte of een laag geboortegewicht. In zeldzame gevallen kan het zelfs levensbedreigend zijn voor moeder en kind. Daarom is het advies van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) om reizen naar malariagebieden tijdens de zwangerschap zoveel mogelijk te vermijden. <h2>Toch reizen: hoe bereid je je voor?</h2> Soms is het niet mogelijk om een reis uit te stellen, bijvoorbeeld vanwege familieomstandigheden of werk. In dat geval is een goede voorbereiding essentieel: <ul> <li><strong>Overleg met een arts:</strong> Neem ruim van tevoren contact op met je huisarts of een gespecialiseerde reizigerskliniek. Zij kunnen je adviseren over de risico’s en welke maatregelen je het beste kunt nemen.</li> <li><strong>Medicatie:</strong> Er zijn maar een paar malariaprofylaxe-middelen die als relatief veilig worden beschouwd tijdens de zwangerschap, zoals chloroquine en mefloquine. De keuze van het middel hangt af van het land waar je naartoe reist, omdat niet overal dezelfde malariasoort voorkomt en sommige resistent zijn tegen bepaalde medicijnen.</li> <li><strong>Muggenwering:</strong> Omdat geen enkel medicijn 100% bescherming biedt, is het vermijden van muggenbeten cruciaal: <ul> <li>Slaap onder een geïmpregneerde klamboe.</li> <li>Gebruik insectenwerende middelen met DEET (tot 50% is toegestaan tijdens de zwangerschap).</li> <li>Draag lange mouwen en lange broeken, vooral in de avond en nacht wanneer muggen het meest actief zijn.</li> <li>Zorg ervoor dat deuren en ramen zijn voorzien van horren of blijf in kamers met airconditioning.</li> </ul> </li> </ul> <h2>Alternatieven overwegen</h2> Als het mogelijk is, kun je overwegen om je reis te verplaatsen naar een bestemming waar geen malaria voorkomt. Steeds meer landen hebben malariavrije regio’s die net zo aantrekkelijk zijn voor een vakantie, maar veel veiliger tijdens de zwangerschap. <h2>Wat te doen bij klachten?</h2> Krijg je tijdens of na je reis koorts, hoofdpijn of griepachtige klachten, neem dan direct contact op met een arts. Malaria kan zich tot maanden na de besmetting openbaren, en tijdige behandeling is cruciaal. <h2>Conclusie</h2> Reizen naar een malariagebied tijdens de zwangerschap brengt aanzienlijke risico’s met zich mee. Als het echt niet anders kan, bereid je dan zo goed mogelijk voor met medisch advies, preventieve medicatie en uitstekende muggenwering. Toch blijft het algemene advies: stel de reis uit als dat mogelijk is, en kies liever voor een bestemming zonder malaria.
Lees meerMachu Picchu, het wereldberoemde Inca-complex in Peru, staat al jaren op de bucketlist van vele reizigers. De oude stad, die in de 15e eeuw werd gebouwd, ligt op ongeveer 2.430 meter boven zeeniveau en biedt een spectaculair uitzicht op de omliggende Andes. Voor avonturiers is de Incatrail dé ultieme route naar deze verborgen stad. Deze vierdaagse trekking leidt je door ruige bergen, weelderige jungle en langs oude Incaruïnes. Maar hoewel het uitzicht en de ervaring adembenemend zijn, brengt de hoge ligging ook serieuze gezondheidsrisico’s met zich mee, met name hoogteziekte. <h2>De uitdaging van de hoogte</h2> De Incatrail begint meestal in de buurt van Cusco, een stad die zelf al op 3.400 meter hoogte ligt. Dat betekent dat veel wandelaars al direct worden geconfronteerd met de effecten van de ijle lucht. Tijdens de trektocht stijg je zelfs tot een hoogte van ruim 4.200 meter bij de beruchte Dead Woman’s Pass, het hoogste punt van de route. Op deze hoogte bevat de lucht aanzienlijk minder zuurstof dan op zeeniveau, waardoor het lichaam harder moet werken om voldoende zuurstof op te nemen. <h2>Wat is hoogteziekte?</h2> Hoogteziekte, of Acute Mountain Sickness (AMS), ontstaat wanneer je lichaam zich niet snel genoeg kan aanpassen aan de verminderde zuurstof. Symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig. Veel voorkomende klachten zijn hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, vermoeidheid en een verminderde eetlust. In ernstige gevallen kan hoogteziekte leiden tot vochtophoping in de longen (hoogte-longoedeem) of hersenen (hoogte-hersoedeem), beide levensbedreigend. <h2>Voorbereiding en preventie</h2> Een goede voorbereiding is cruciaal om hoogteziekte te voorkomen. Deskundigen raden aan om minimaal twee dagen in Cusco of een andere hooggelegen stad te acclimatiseren voordat je aan de Incatrail begint. Rust nemen, veel water drinken en zware inspanningen vermijden helpen je lichaam wennen aan de hoogte. Het drinken van coca-thee, een traditioneel middel van de lokale bevolking, wordt ook vaak aangeraden, hoewel het effect wetenschappelijk niet is bewezen. Sommige reizigers kiezen ervoor om medicijnen zoals acetazolamide (Diamox) te gebruiken, die de symptomen van hoogteziekte kunnen verminderen. Overleg hierover altijd vooraf met een arts. Het belangrijkste advies blijft: luister naar je lichaam. Bij ernstige symptomen is afdalen de enige echte remedie. <h2>Tijdens de trektocht</h2> De gidsen op de Incatrail zijn getraind om hoogteziekte te herkennen en weten wat ze moeten doen in noodgevallen. Ze houden het tempo vaak bewust laag en plannen voldoende rustpauzes. Het is verstandig om licht te reizen, langzaam te lopen en diep en regelmatig te ademen. <h2>Conclusie: Een onvergetelijke ervaring</h2> Ondanks de risico’s kiezen duizenden mensen elk jaar voor deze legendarische tocht. Met de juiste voorbereiding en een goed bewustzijn van de gevaren is het mogelijk om veilig en gezond de top te bereiken. Het moment dat Machu Picchu na dagen wandelen eindelijk in zicht komt, maakt alle inspanningen meer dan waard. Machu Picchu en de Incatrail zijn niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een spirituele reis door het hart van de Andes. Door respectvol om te gaan met je eigen grenzen en de natuur, beleef je een onvergetelijk avontuur.
Lees meerHoogteziekte, ook wel hoogteberoerte of acute bergziekte genoemd, is een aandoening die kan optreden wanneer iemand snel stijgt naar grote hoogtes, meestal boven de 2.500 meter. Op deze hoogtes bevat de lucht minder zuurstof, waardoor het lichaam moeite kan krijgen met voldoende zuurstofopname. Dit kan leiden tot uiteenlopende klachten, van mild ongemak tot levensbedreigende situaties. Vooral bergwandelaars, klimmers en reizigers naar hooggelegen gebieden zoals de Andes, Himalaya of het hoogland van Ethiopië en Namibië lopen risico. <h2>Oorzaken</h2> De belangrijkste oorzaak van hoogteziekte is een te snelle stijging naar grote hoogte zonder voldoende tijd voor het lichaam om zich aan te passen. Bij lagere zuurstofdruk past het lichaam zich geleidelijk aan door onder andere een verhoogde ademhaling, toename van rode bloedcellen en veranderingen in de stofwisseling. Wanneer deze aanpassing te snel moet gebeuren, raakt het lichaam uit balans. Iedereen kan hoogteziekte krijgen, ongeacht leeftijd, geslacht of fysieke conditie – zelfs goed getrainde sporters. <h2>Symptomen</h2> De eerste symptomen van hoogteziekte doen zich meestal binnen 6 tot 24 uur na aankomst op grote hoogte voor. De milde vorm, acute bergziekte (Acute Mountain Sickness, AMS), uit zich vaak in: <ul> <li> Hoofdpijn </li> <li> Misselijkheid of braken </li> <li> Duizeligheid </li> <li> Vermoeidheid </li> <li> Slaapproblemen </li> <li> Verminderde eetlust </li> </ul> Wanneer de ziekte ernstiger wordt, kunnen er gevaarlijke complicaties optreden zoals: <ul> <li> Hersenvochtophoping (HACE) – met symptomen zoals verwardheid, evenwichtsproblemen en bewustzijnsverlies. </li> <li> Longoedeem (HAPE) – met symptomen zoals benauwdheid, hoesten (soms met roze slijm), blauwe lippen of nagels en extreme vermoeidheid. </li> </ul> Beide ernstige vormen kunnen fataal zijn als er niet snel ingegrepen wordt. <h2>Preventie</h2> Het belangrijkste wapen tegen hoogteziekte is acclimatisatie. Hierbij stijg je langzaam, zodat het lichaam de kans krijgt zich aan te passen aan de hoogte. Enkele algemene richtlijnen: Stijg niet meer dan 300 tot 500 meter per dag zodra je boven de 2.500 meter komt. Plan rustdagen in om het lichaam te laten wennen, vooral na elke 1.000 meter stijging. Drink voldoende water, maar vermijd alcohol en zware lichamelijke inspanning in de eerste dagen. Eet licht en koolhydraatrijk. Overweeg het gebruik van het medicijn acetazolamide (Diamox) in overleg met een arts. Dit versnelt de aanpassing aan de hoogte. <h2>Behandeling</h2> Bij milde symptomen is rust en acclimatisatie vaak voldoende. Indien klachten aanhouden of verergeren, is het essentieel om direct af te dalen naar een lagere hoogte. Zuurstof toediening, medicijnen en medische hulp kunnen nodig zijn bij ernstigere gevallen. <h2>Conclusie</h2> Hoogteziekte is een serieuze aandoening die niet onderschat mag worden. Met goede voorbereiding, een geleidelijke stijging en aandacht voor de eerste signalen kun je de risico’s sterk verminderen. Voor reizigers en avonturiers die op grote hoogte actief willen zijn, is kennis over hoogteziekte essentieel om veilig en gezond te blijven genieten van het berglandschap.
Lees meer